خیمه شب بازی فدراسیون والیبال برای یک گزینه درجه ۲! / مربی امتحان پس داده بهتر از خارجی بی کیفیت

اوضاع رو بدتر نکن

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری نارنجی، بازی دوباره در فدراسیون والیبال آغاز شده است. برندی توخالی که چیزی عایدش نمی شود و هیچ مخاطبی را راضی نمی کند. نمایشی تکراری که حداقل در دو برنامه قبلی نتیجه تلخ و بدی داشت و همه را غمگین و افسرده کرد.

نمایش اول در تغییر نابهنگام فدراسیون در استخدام مربی ایرانی با اصرار بر ایده های فرامتنی که منجر به شکست کامل شد و نمایش دوم که مربی بی نام و درجه 3 در والیبال ایران ساخته شد که منجر به 13 شد. به دنبال او کمتر از 2 ماه بر کرسی ایران بود. ناکامی بزرگی که باعث شد فدراسیون والیبال برای برون رفت از بحران کنونی به نسخه شکست خورده گرفتن مربی بزرگ خارجی برگردد.

در آن زمان فدراسیون والیبال طرح جذب مربی خارجی را به بعد از المپیک موکول کرد. با این بحث که مربیان خارجی عموماً با تیم های المپیکی قرارداد دارند و پس از پایان المپیک و پایان قرارداد، فرصت خوبی برای والیبال ایران است تا گزینه مناسبی پیدا کند.

اما این قول مانند پرتاب سنگ بزرگ است. سنگ بزرگی که نه تنها والیبال بلکه ورزش ایران را هم نمی تواند بازی کند! مربیان خارجی درجه یک در هر رشته ای از والیبال گرفته تا فوتبال و بسکتبال میلیون ها دلار ارزش دارند که ورزش ایران در این بحران اقتصادی کنونی توان پرداخت آن را ندارد. نکته ناراحت کننده این است که حتی اگر بتوانیم به آنها پول بدهیم، بسیاری از آنها نمی خواهند به ایران بیایند و ترجیح می دهند در یک محیط آرام با دستمزد کمتر کار کنند.

بنابراین فدراسیون باید منتظر گزینه های سطح دوم باشد. گزینه هایی که دلالان به فدراسیون ارائه می کنند و در کمال تعجب یکی بدتر از دیگری است! دلال هایی که مثل روال معمول فوتبال وارد والیبال شده اند و تنها چیزی که به آن فکر می کنند نرخ و حق کمیسیون است. در همین حال، هر چه مربی ناشناس تر و بی رزومه تر شود، فشار و پیشنهاد برای ساخت آن بیشتر می شود.

آش به قدری هیجان زده شده است که برای مربی گمشده ای که با تیم دیگری قرارداد دارد و حتی به المپیک هم راه نیافته است، به فدراسیون پیشنهاد داده اند که با مربی مذکور قرارداد ببندند و آقای مربی هم در فرم حضور داشته باشد. از کنترل از راه دور

در چنین بازار حیله گر و مسموم، با توجه به شرایط فدراسیون والیبال، مشخص است که نمی توان انتظار جذب مربی درجه یک را داشت و باید نام دسته 2 و 3 را بدون رزومه گذاشت. کسانی که نبودشان بهتر از حضورشان است و نه تنها چیزی برای اضافه کردن به والیبال ایران ندارند، احتمالاً اوضاع را بدتر از بد خواهند کرد. فراموش نکنیم که هدف و استراتژی فدراسیون والیبال برای جذب مربی خارجی خروج از شلوغی و ازدحام فعلی است و این امر با مربی درجه دو غیرممکن است و شرایط را بدتر از الان خواهد کرد. .

به نظر می رسد معقول ترین کار برای فدراسیون والیبال در شرایط کنونی اعتماد به ورزشکاران تیم ملی با چهره ای قابل اعتماد و با تجربه است که حداقل بتواند با او همفکری کند. فردی که والیبال ایران را خوب می شناسد، سال ها در کادر فنی تیم های ملی در کنار مربیان نامدار خارجی کار کرده است، گوشت و پوست و استخوانش با والیبال ایران آمیخته شده است، بازیکنان تیم ملی و البته لیگ را هم می شناسد. یک کل و البته در اداره و مدیریت تیم که مهمترین نیاز این تیم پراکنده به نظر می رسد.

پیمان اکبری سرمربی پیشکسوت ایران در شرایط فعلی می تواند بهترین گزینه باشد. فراموش نکنیم که در هفته سوم گروه ملت ها و پس از اخراج پائز در سخت ترین هفته گروه ملت ها، اکبری دقان را جمع کرد و تیم ملی ایران را به خوبی خسته کرد و در نتیجه تیم ورشکسته و شکسته پس از The 13 برنده شد. باخت های متوالی و مساوی 2 می قدرت بزرگ جام یعنی آمریکا و هلند برد. البته اکبری سابقه درخشانی در لیگ دارد و سال ها در مدرسه مربیان بزرگ والیبال که به ایران آمده اند درس خوانده است. با جمع بندی همه این عوامل می توان به آن ایمان آورد و از آینده مطمئن بود. اگر قرار است مربی خارجی درجه دو بگیرید، قطعا اکبری گزینه بهتر و منطقی تری است. سردرگمی بین مربیان سطح 2 والیبال سودی ندارد. والیبال ایران تا امروز فرصت را از دست داد. پس به این توهم پایان دهید و به مردی اعتماد کنید که بتوانید به او اعتماد کنید.