معرفی فیلم ابیگیل (Abigail)

فیلم ابیگیل یک تجربه سینمایی خونین و هیجان انگیز از گروه «رادیو سایلنس» است که یک داستان خون آشامی با چاشنی اکشن و کمدی سیاه را روایت می کند. در این فیلم، آدم ربایانی بی خبر، دختری به نام ابیگیل را می دزدند که ناگهان متوجه می شوند طعمه شان، یک خون آشام کوچک و وحشی است!

خب، رفقا! اگه دنبال یه فیلم خون آشامی هستید که هم حسابی بترسونه، هم هیجان زده تون کنه و هم یه کوچولو قلقلکتون بده که از خنده دل درد بگیرید، «ابیگیل» همون چیزیه که یونیورسال پیکچرز و تیم «رادیو سایلنس» برامون پختن! این فیلم محصول ۲۰۲۴، یه ترکیب باحال از ژانر ترسناک، اکشن و کمدی سیاه هست که قول می دم حسابی سر ذوق بیارید. کارگردان هاش، مت بتینلی-اولپین و تایلر جیلت، همونایی هستن که با «Ready or Not» و «Scream VI» حسابی ترکوندن و الان با یه ایده خفن اومدن سراغ دختر دراکولا. یعنی چی؟ یعنی یه گروه آدم ربا، یه دختر کوچولو رو می دزدن که فکر می کنن یه طعمه معمولیه، اما وای از اون روزی که پرده از راز این دختر برداشته بشه… قراره داستان یهویی از این رو به اون رو بشه و شکارچی ها خودشون بشن طعمه! آماده اید که با هم بریم سراغ جزئیات و ببینیم این فیلم چی تو چنته داره؟ پس بزن بریم!

ابیگیل (Abigail) در یک نگاه: اطلاعات کلیدی و عوامل ساخت

بذارید اول یه نگاه بندازیم به مشخصات اصلی فیلم «ابیگیل» که بدونیم با چی طرفیم. این فیلم با اون داستان جذاب و منحصر به فردش، از همون اول نشون می ده که قرار نیست یه فیلم خون آشامی کلیشه ای باشه. کارگردان های خلاقش، مت بتینلی-اولپین و تایلر جیلت که قبلاً هم با فیلم هایی مثل «Ready or Not» و «Scream VI» نشون دادن استاد ترکیب ژانرها هستن، این بار هم کولاک کردن.

شناسنامه فیلم

• نام اصلی فیلم: Abigail
• نام فارسی: ابیگیل
• کارگردانان: مت بتینلی-اولپین و تایلر جیلت (تیم Radio Silence)
• نویسندگان فیلمنامه: استفن شیلدز و گای بوسیک
• ژانر: ترسناک، اکشن، کمدی سیاه
• تاریخ اکران جهانی: ۱۹ آوریل ۲۰۲۴
• شرکت های تولیدکننده/پخش کننده: Universal Pictures و Radio Silence Productions
• مدت زمان فیلم: ۱۰۹ دقیقه
• بودجه: حدود ۲۸ میلیون دلار (تخمین زده شده)
• فروش گیشه جهانی: بیش از ۴۲ میلیون دلار (تا اواخر آوریل ۲۰۲۴)
• امتیازات:
  • راتن تومیتوز: ۸۳٪ از منتقدان (میانگین ۶.۸/۱۰)
  • متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰ (بر اساس ۳۷ نقد)
  • سینماسکور: B (بر اساس نظرسنجی تماشاگران)

ریشه های داستانی و فرآیند تولید

شاید براتون جالب باشه که بدونید ریشه فیلم «ابیگیل» به کجا برمی گرده. این فیلم در واقع یه جور بازسازی و برداشتی مدرن از فیلم کلاسیک «دختر دراکولا» (Dracula’s Daughter) محصول سال ۱۹۳۶ یونیورسال هست. یونیورسال پیکچرز بعد از اون «دنیای تاریک» (Dark Universe) ناموفق، تصمیم گرفت یه رویکرد جدید و فیلمسازمحور به هیولاهای کلاسیکش داشته باشه.

یونیورسال این بار به جای ساختن یه دنیای متصل، به کارگردان ها آزادی عمل داد تا داستان های خلاقانه و مستقل خودشون رو با الهام از شخصیت های کلاسیک بسازن. اینطوری، «مرد نامرئی» (The Invisible Man) رو داشتیم و حالا هم «ابیگیل» با الهام از «دختر دراکولا» اومده که هر کدومشون جهان خودشون رو دارن و به هیچ فیلم دیگه ای وابسته نیستن.

پروژه ساخت این فیلم از آوریل ۲۰۲۳ کلید خورد و اسم اولیه ش «دختر دراکولا» بود که بعداً به «ابیگیل» تغییر پیدا کرد. تو این مدت، حواشی تلخ و ناگواری هم داشتیم، مثل فوت ناگهانی آنگوس کلاود، یکی از بازیگرای فیلم، که صحنه های خودش رو قبل از این اتفاق تموم کرده بود. فیلمبرداری هم از اواخر ژوئن ۲۰۲۳ توی دوبلین ایرلند شروع شد، اما به خاطر اعتصابات هالیوود یه مدت متوقف شد و بعدش ادامه پیدا کرد تا دسامبر همون سال.

در مورد موسیقی متن هم، برایان تایلر، آهنگساز مشهور، دوباره با تیم رادیو سایلنس همکاری کرده. قبلاً هم توی فیلم های «Scream» باهاشون کار کرده بود و نشون داده که چقدر می تونه با موسیقی، حس ترس و هیجان رو به اوج برسونه. این انتخاب خیلی خوبیه، چون موسیقی توی فیلم های ترسناک و اکشن نقش خیلی مهمی داره.

خلاصه داستان فیلم ابیگیل (Abigail) | طعمه ای که شکارچی می شود!

بریم سراغ قلب داستان، اما نگران نباشید، قرار نیست چیزی لو بره! «ابیگیل» با یه شروع جذاب ما رو می بره وسط یه نقشه آدم ربایی. یه گروه از آدمای خلافکار، که هر کدومشون گذشته و مهارت های خاص خودشون رو دارن، توسط یه آدم مرموز استخدام می شن تا یه دختر کوچولوی بالرین رو بدزدن. این دختر، اسمش ابیگیل هست و پدرش هم یه کله گنده دنیای خلافکارهاست که حسابی پولداره.

نقشه خیلی ساده به نظر میاد: ابیگیل رو می دزدن، می برن تو یه عمارت قدیمی و درب و داغون و منتظر می مونن تا ۵۰ میلیون دلار پول نقد رو به عنوان باج تحویل بگیرن. همه چیز طبق برنامه پیش می ره، آدم رباها فکر می کنن یه کار آسون گیرشون اومده و قراره یه شبه پولدار بشن. اما، همیشه یه «اما»ی بزرگ تو داستانای ترسناک هست، مگه نه؟

بعد از اینکه تو عمارت جاگیر می شن، کم کم اتفاقات عجیب و غریب شروع می شه. یکی از اعضای گروه به طرز مرموزی ناپدید می شه یا کشته می شه و اینجا دیگه زنگ خطر برای بقیه به صدا در میاد. اونا حس می کنن چیزی سر جاش نیست و این دختر کوچولوی مظلوم، شاید اونقدرها هم بی گناه نباشه. اینجاست که پرده از هویت واقعی ابیگیل برداشته می شه و مشخص می شه که این دختر کوچولوی بالرین، در واقع یه خون آشام هست! یه خون آشام وحشی و بی رحم که حالا، بازی از این رو به اون رو می شه.

حالا دیگه قضیه باج و پول این وسط خیلی بی معنی می شه. هدف آدم رباها دیگه پولدار شدن نیست، بلکه زنده موندنه! اونا باید خودشون رو از دست این طعمه غیرمنتظره و خطرناک نجات بدن. عمارت تبدیل می شه به یه تله مرگبار و هر لحظه ممکنه یکی دیگه از اونا قربانی ابیگیل بشه. داستان «ابیگیل» از این نقطه به بعد، تبدیل می شه به یه بازی مرگبار موش و گربه که توش جای شکارچی و طعمه عوض شده و هیجانش آدمو میخکوب می کنه.

نقد و تحلیل جامع فیلم ابیگیل | رقص با مرگ در عمارت وحشت

حالا که با کلیات فیلم آشنا شدیم، وقتشه که یه ذره عمیق تر بشیم و ببینیم «ابیگیل» از نظر فنی و هنری چطور کار کرده. این فیلم واقعاً یه جور رقص با مرگه، اون هم توی یه عمارت پر از راز و رمز که حسابی آدرنالینتون رو بالا می بره.

کارگردانی و فضاسازی: امضای رادیو سایلنس بر ژانر وحشت

تیم رادیو سایلنس، یعنی مت بتینلی-اولپین و تایلر جیلت، واقعاً امضاشون رو پای این فیلم زدن. اگه «Ready or Not» رو دیده باشید، می دونید که این دو نفر چقدر خوب بلدن ژانرهای مختلف رو با هم ترکیب کنن. اینجا هم همون سبک رو می بینیم: یه عمارت قدیمی و بسته، یه بازی مرگبار و کلی آدم گرفتار که باید برای زنده موندن بجنگن. این فضاسازی یادآور همون حس کلاستروفوبیک و پارانوییایی هست که توی فیلم هایی مثل «The Thing» هم داشتیم.

کارگردان ها خیلی خوب از نورپردازی و زوایای دوربین استفاده کردن تا یه فضای ترسناک و پر از هیجان بسازن. هر گوشه عمارت، یه راز داره و هر سایه می تونه یه خطر باشه. خشونت توی فیلم «ابیگیل» هم بی پرده و خلاقانه ست؛ یعنی انتظار صحنه های خونین و دلخراش رو داشته باشید که ممکنه برای همه خوشایند نباشه، اما برای طرفدارای ژانر اسلشر حسابی جذابه. از اونجایی که قراره با یه خون آشام طرف باشیم، خب طبیعیه که خون ریزی و صحنه های گُور هم زیاد باشه و تیم رادیو سایلنس هم حسابی از این پتانسیل استفاده کرده.

«ابیگیل» توانسته امضای خاص تیم رادیو سایلنس را با ترکیبی از ترسناک، کمدی سیاه و اکشن در فضایی کلاستروفوبیک، به اثری سرگرم کننده و خونین تبدیل کند.

فیلمنامه و داستان: تعادل میان اکشن، کمدی و وحشت

فیلمنامه «ابیگیل» تو بیشتر قسمت ها حسابی پرانرژیه و ریتم سریعی داره. حتی با اینکه تریلر فیلم هویت ابیگیل رو تا حد زیادی لو داده بود، اما بازم فیلم لحظات غافلگیرکننده خودش رو داره. شوخی های کمدی سیاه هم خیلی خوب تو دل داستان جا افتادن و باعث می شن فیلم از یه جاهایی نفس بکشه و فقط ترس و خون نباشه. این جابجایی نقش «دزد و قربانی» هم یکی از جذابیت های اصلی فیلمه که خوب از آب دراومده.

فیلم سعی می کنه از کلیشه های رایج ژانر خون آشامی دوری کنه و مثلاً باورهای قدیمی درباره نقاط ضعف خون آشام ها رو به چالش بکشه، که این خودش یه نکته مثبت به حساب میاد. اما از طرفی، بعضی منتقدا به شخصیت پردازی سطحی بیشتر آدم رباها (به جز جوی) و پیش بینی پذیری نسبی پایان بندی ایراد گرفتن. به نظرم، فیلم می خواست یه پیام های عمیق تری رو هم منتقل کنه، اما تو این کار خیلی موفق نبوده و بیشتر روی سرگرمی و اکشن تمرکز کرده.

«ابیگیل» با وجود لو رفتن هویت اصلی شخصیت، توانسته با کمدی سیاه و ریتم سریع، بازی موش و گربه بین شکارچی و طعمه را به شکلی هیجان انگیز به تصویر بکشد.

در کل، «ابیگیل» تو مدیریت تعلیق و هیجان خوب عمل می کنه و اجازه نمی ده حس خستگی بهتون دست بده. داستان مثل یه چرخ و فلکه که هیجانش کم و زیاد می شه، اما هیچ وقت کاملاً متوقف نمی شه. این فیلمنامه با وجود نقاط ضعفی که داره، در مجموع یه تجربه سرگرم کننده رو برای مخاطب فراهم می کنه.

بازیگران و نقش آفرینی ها: از ستاره کوچک تا کهنه کاران هالیوود

یکی از مهمترین ستون های فیلم «ابیگیل»، قطعاً بازیگرهاشن. اینجا یه ترکیب عالی از استعدادهای جوون و باتجربه داریم که هر کدومشون به نوعی به جذابیت فیلم اضافه کردن.

• آلیشا ویر در نقش ابیگیل: این دختر کوچولو فوق العاده عمل کرده! آلیشا ویر توانسته دوگانگی شخصیت ابیگیل، یعنی معصومیت بالرین و وحشی گری خون آشام، را به بهترین شکل به تصویر بکشد که نقطه قوت اصلی فیلم است.
• ملیسا باررا در نقش جوی: ملیسا باررا که قبلاً هم با رادیو سایلنس کار کرده بود، اینجا نقش اصلی فیلم رو داره. شخصیت جوی، قهرمان غیرمنتظره داستانه و باررا تحول این شخصیت رو خیلی خوب به نمایش می ذاره.
• دن استیونز در نقش فرانک: دن استیونز با بازی کاریزماتیک و شوخ طبعانه ش، حسابی به فیلم وزن داده. اون تو نقش یه پلیس سابق که حالا خلافکاره، خیلی خوب ظاهر شده و هر وقت تو صحنه ست، انرژی مثبتی به فیلم می ده.
• کوین دورند در نقش پیتر: کوین دورند هم با اون هیکل درشت و بازی محکم خودش، نقش آدم زورگو و قلدر گروه رو بازی می کنه و حس تهدید رو به خوبی منتقل می کنه.
• کاترین نیوتون در نقش سمی: راستشو بخواید، کاترین نیوتون تو این فیلم یه کم ناامیدکننده عمل کرده. نقشش یه جور دختر پولدار لوس و بی مزه است که قبلاً هم ازش دیدیم و متاسفانه از اون قالب همیشگی ش خیلی بیرون نیومده.
• آنگوس کلاود در نقش دین: حضور آنگوس کلاود (که متاسفانه فوت کرد) تو نقش دین، یه جنبه تلخ به فیلم می ده. بازیش قابل قبوله و نقش یه آدم ساده لوح و بی تجربه تو گروه رو بازی می کنه.
• جانکارلو اسپوزیتو در نقش لمبرت: جانکارلو اسپوزیتو، با اون نگاه نافذش، حتی تو یه نقش کوتاه هم می تونه حسابی تاثیرگذار باشه. حضورش تو فیلم، هرچند کوتاه، اما به شدت به کیفیت کار اضافه می کنه.

در مجموع، بازی ها تو «ابیگیل» نقطه قوت بزرگی هستن، مخصوصاً بازی خارق العاده آلیشا ویر که بدون شک ستاره فیلمه.

جلوه های بصری و عملی: رقص خون و باله

تو «ابیگیل»، جلوه های بصری و عملی هم حسابی دیدنیه. توانایی های خون آشامی ابیگیل، از سرعت بالا و قدرت فراانسانیش گرفته تا تغییر چهره ش، همه با جلوه های ویژه خوبی به تصویر کشیده شدن که باورپذیرشون می کنه.

عمارت قدیمی و مرموزی که بیشتر اتفاقات توش میفته، خودش یه شخصیت جداست. طراحی صحنه و لباس هم حسابی به فضای ترسناک و کلاسیک فیلم کمک کرده. اما یه چیز جالب دیگه، اهمیت رقص باله توی شخصیت ابیگیله. این رقص نه تنها به زیبایی بصری فیلم اضافه می کنه، بلکه یه جورایی نمادی از ظرافت و در عین حال قدرت ابیگیل هم هست. اون صحنه هایی که ابیگیل با ظرافت یه بالرین، قربانی هاش رو شکار می کنه، واقعاً خلاقانه و دیدنی از آب دراومده.

موسیقی متن و تدوین: قلب تپنده ترس و هیجان

موسیقی متن فیلم «ابیگیل» کار برایان تایلر هست که واقعاً یه شاهکاره. تایلر تونسته با موسیقی ش، تنش و هیجان فیلم رو چند برابر کنه. تو صحنه های تعقیب و گریز و درگیری، موسیقی جوری با ریتم فیلم هماهنگ می شه که آدرنالینتون رو به اوج می رسونه. ضرب آهنگ تدوین هم تو این زمینه خیلی کمک کرده و باعث شده فیلم یه ریتم پرسرعت و نفس گیر داشته باشه.

به خصوص تو صحنه های اکشن و خون ریزی، موسیقی تایلر یه حس اضطراب و هیجان دائمی رو ایجاد می کنه که تماشاگر رو پای فیلم نگه می داره. تدوین سریع و کات های هوشمندانه هم باعث شده که صحنه ها پویا و پرانرژی باشن و از هیچ لحظه ای از فیلم خسته نشید.

نقاط قوت و ضعف فیلم ابیگیل (Abigail) در یک نگاه

خب، هر فیلمی نقاط قوت و ضعف خودش رو داره و «ابیگیل» هم از این قاعده مستثنی نیست. بیاین با هم یه مرور سریع داشته باشیم تا ببینیم این فیلم تو کدوم بخش ها گل کاشته و تو کدوم بخش ها می تونست بهتر عمل کنه.

نقاط قوت

• بازی خیره کننده آلیشا ویر: بدون شک، آلیشا ویر تو نقش ابیگیل فوق العاده عمل کرده و ستاره درخشان فیلمه.
• کارگردانی پویا و پرانرژی: تیم رادیو سایلنس با اون سبک خاص خودشون، یه فیلم پرهیجان و بدون لحظه خستگی ساختن.
• صحنه های اکشن و خون ریزی خلاقانه: اگه از صحنه های گُور و پر از خون لذت می برید، «ابیگیل» ناامیدتون نمی کنه.
• سرگرم کننده بودن و ریتم مناسب: فیلم ریتم تندی داره و به هیچ وجه حوصله تون سر نمی ره. برای یه بار دیدن، حسابی جذابه.
• تفسیر تازه از اسطوره های خون آشامی: فیلم سعی می کنه یه نگاه جدید به اسطوره های قدیمی خون آشام ها بندازه و از کلیشه ها دوری کنه.
• لحظات کمدی سیاه موفق: شوخی های تاریک فیلم، به خصوص تو لحظات غیرمنتظره، خنده تون رو در میاره.

نقاط ضعف

• شخصیت پردازی سطحی آدم ربایان: به جز شخصیت جوی، بقیه آدم رباها خیلی عمیق نیستن و گاهی اوقات ممکنه باهاشون ارتباط برقرار نکنید.
• شباهت به آثار قبلی کارگردانان: بعضی ها ممکنه احساس کنن «ابیگیل» زیادی شبیه به «Ready or Not» هست و از این بابت حس تکرار رو تجربه کنن.
• پیش بینی پذیری داستان و پایان بندی: برای کسایی که زیاد فیلم می بینن، ممکنه داستان و خصوصاً پایان فیلم یه کم قابل پیش بینی باشه.
• تلاش ناموفق برای انتقال پیام های عمیق تر: فیلم پتانسیل این رو داشت که پیام های عمیق تری داشته باشه، اما بیشتر روی سرگرمی و اکشن متمرکز شده.
• عدم بهره برداری کامل از توانایی های ابیگیل: با اینکه ابیگیل توانایی های خاصی مثل کنترل ذهن داره، اما فیلم خیلی کم از این قدرت ها استفاده می کنه.

به قول معروف، هیچ گل بی خاری نیست! «ابیگیل» هم با همه خوبی هاش، یه سری نقاط ضعف داره که البته نمی تونه جلوی سرگرم کنندگیش رو بگیره.

ابیگیل (Abigail) در گیشه و نظر منتقدان

حالا که فیلم رو از جنبه های مختلف بررسی کردیم، بیایید یه نگاهی هم به وضعیتش تو گیشه و بازخوردهای منتقدها بندازیم. بالاخره فروش فیلم و نظرات اهالی سینما هم می تونه کلی حرف برای گفتن داشته باشه.

ابیگیل از روز ۱۹ آوریل ۲۰۲۴ روی پرده سینماها رفت و تا همین اواخر آوریل، تونسته بیش از ۴۲ میلیون دلار تو گیشه های جهانی بفروشه. با توجه به بودجه ای حدود ۲۸ میلیون دلاری، این فروش خوب نشون می ده که فیلم برای یونیورسال پیکچرز و رادیو سایلنس سودآور بوده و تونسته مخاطب های خودش رو پیدا کنه. این آمار می تونه نشون دهنده این باشه که مردم از این نوع فیلم های ترسناک خون آشامی با چاشنی اکشن و کمدی سیاه استقبال می کنن.

در مورد بازخورد منتقدین هم، «ابیگیل» عموماً نقدهای مثبتی دریافت کرده. تو سایت راتن تومیتوز، ۸۳٪ از ۱۷۸ نقد مثبت بودن و میانگین امتیاز ۶.۸ از ۱۰ رو گرفته. اجماع منتقدین این سایت گفته: «ابیگیل در حالی که ارکان قابل اعتماد ژانر خون آشام را با شکوفایی باله ای به ارمغان می آورد، در یک پیرامون آشنا با بازیگران خوب و سبک شیک خود می رقصد.» این یعنی منتقدا از بازیگرها و کارگردانی فیلم راضی بودن.

تو سایت متاکریتیک هم، که از میانگین وزنی استفاده می کنه، ابیگیل بر اساس نظر ۳۷ منتقد، امتیاز ۶۲ از ۱۰۰ رو کسب کرده که نشونه «نقدهای عموماً مطلوب» هست. تماشاگران هم تو نظرسنجی سینماسکور، نمره متوسط B رو به فیلم دادن که برای یه فیلم ترسناک، امتیاز قابل قبولی به حساب میاد. این نشون می ده که هم منتقدا و هم مخاطب های عمومی، از دیدن این فیلم لذت بردن و تونسته انتظاراتشون رو برآورده کنه.

پس با این حساب، هم فروش گیشه خوبه و هم بازخوردهای منتقدین و تماشاگران، که همه ش خبر از یه تجربه سینمایی موفق می ده.

آیا تماشای فیلم ابیگیل ارزش دارد؟ | جمع بندی نهایی و توصیه

خب، رسیدیم به جایی که باید تکلیف رو روشن کنیم: آیا «ابیگیل» ارزش دیدن داره یا نه؟ با توجه به همه چیزایی که تا اینجا گفتیم، اگه دنبال یه فیلم می گردید که دو ساعت حسابی سرگرمتون کنه، خون و خون ریزی زیادی داشته باشه، صحنه های اکشن باحالی رو تجربه کنید و یه کوچولو هم بخندید، قطعاً ابیگیل انتخاب خوبیه.

این فیلم خصوصاً برای طرفدارهای ژانر اسلشر، فیلم های خون آشامی و کسایی که از کمدی سیاه لذت می برن، یه گزینه عالیه. اگه از کارهای قبلی تیم رادیو سایلنس، مثل «Ready or Not»، خوشتون اومده، احتمالاً از «ابیگیل» هم لذت می برید، چون اون امضای خاص کارگردان ها رو توش می بینید. نباید انتظار یه شاهکار سینمایی پیچیده یا یه فیلم عمیق با پیام های فلسفی رو ازش داشته باشید؛ «ابیگیل» بیشتر یه سرگرمی ناب و خالص هست که می تونه برای یک بار تماشا، حسابی شما رو هیجان زده کنه.

اگر دنبال یک فیلم ترسناک و اکشن خون آشامی با چاشنی کمدی سیاه هستید که برای یک بار تماشا حسابی سرگرمتان کند، «ابیگیل» ناامیدتان نخواهد کرد.

بازی آلیشا ویر تو نقش ابیگیل واقعاً یکی از نقاط قوت اصلی فیلمه که آدم رو جذب خودش می کنه. کارگردانی پرانرژی و صحنه های اکشن و خونین هم که دیگه جای خود داره. شاید بعضی از شخصیت ها اونقدر عمیق نباشن یا داستان یه کم قابل پیش بینی باشه، اما اینا چیزایی نیستن که تجربه کلی شما از فیلم رو خراب کنن.

در نهایت، من به «ابیگیل» نمره ۷ از ۱۰ رو می دم. اگه دلتون یه فیلم هیجان انگیز، خونین و پر از خنده شیطانی می خواد، حتماً یه شانس به این دختر دراکولای کوچولو و وحشی بدید. پشیمون نمی شید!

حالا نوبت شماست که برید فیلم رو ببینید و نظرتون رو با ما به اشتراک بذارید. آیا ابیگیل تونست شما رو بترسونه و سرگرم کنه؟