خلاصه کتاب وارونگی ( نویسنده ملیحه بختیار )

کتاب «وارونگی» ملیحه بختیار مثل یک آینه جادویی می مونه که بهمون نشون میده چطور گاهی وقتا ناخواسته مسیر زندگی رو برعکس میریم و نتیجه اش هم چیزی جز سردرگمی و ناراحتی نیست. این کتاب با یه عالمه جمله عمیق و کاربردی، راه رو نشونمون میده که چطور آگاهی مون رو بالا ببریم و زندگی رو قشنگ تر بسازیم.

تاحالا شده حس کنید تو مسیر درستی نیستید؟ یا انگار هرچی تلاش می کنید، باز هم به جایی که می خواهید نمیرسید؟ خیلی وقتا دلیلش اینه که ما ناخودآگاه یه عالمه وارونگی تو زندگی مون داریم. یعنی چی؟ یعنی یه سری باورها و کارهایی که فکر می کنیم درسته، اما در واقع دارن ما رو از خودمون، از خوشبختی و آرامش دور می کنن. درست مثل اینکه فکر کنیم برای رسیدن به شمال باید رو به جنوب حرکت کنیم! ملیحه بختیار توی کتاب «وارونگی»، با یه زبون خودمونی و دلنشین، دقیقا همین وارونگی ها رو بهمون نشون میده و می گه چطور باید از دستشون خلاص بشیم.

این کتاب یه جورایی رفیق راه اوناییه که دوست دارن خودشون رو بهتر بشناسن، ریشه ی مشکلاتشون رو پیدا کنن و یه زندگی با کیفیت تر بسازن. اگه دنبال یه راهنمای ساده و کاربردی برای رسیدن به آرامش و حال خوب هستید، این مقاله همون چکیده ایه که لازم دارید. قراره با هم بریم ته و توی این کتاب رو دربیاریم، ببینیم ملیحه بختیار چی می خواسته بهمون بگه و چطوری می تونیم این آموزه ها رو تو زندگی روزمره مون پیاده کنیم.

ملیحه بختیار: خالق وارونگی کیست؟

ملیحه بختیار، اسمیه که شاید خیلی ها قبل از خوندن این کتاب باهاش آشنایی نداشتن، اما خب وقتی کتاب «وارونگی» رو میخونن، تازه می فهمن که با یه نویسنده حسابی کاربلد طرفن. ایشون یه مشاور خانواده باتجربه و زبده هستن. یعنی چی؟ یعنی سال ها با آدم های مختلف سروکله زدن، پای حرف ها و مشکلاتشون نشستن و از نزدیک دیدن که چقدر از مسائل ما آدما، از همین وارونگی ها و درک های اشتباه می آد.

راستش رو بخواین، کسی که سال ها تو حوزه خانواده و ارتباطات فعالیت کرده، بهتر از هر کسی می تونه ریشه ی خیلی از گره های ذهنی و مشکلات رفتاری ما رو پیدا کنه. ملیحه بختیار هم همینطور بوده. تجربه عملی و مشاوره ای ایشون باعث شده که نگارش کتاب «وارونگی» صرفا یه کار تئوری نباشه، بلکه پر از مثال ها و واقعیت های زندگی باشه که همه مون باهاش درگیریم. انگیزه اش از نوشتن این کتاب هم احتمالا همین دیدن مشکلات تکراری و مشترک بین مراجعینش بوده؛ اینکه چقدر آدم ها از یه سری باورهای غلط و عادات تکراری رنج می برن، بدون اینکه بدونن ریشه مشکل کجاست.

سبک نوشتن ملیحه بختیار تو «وارونگی» خیلی خاص و دلنشینه. کلمه ها و جمله هاش دقیقا مثل حرف های خودمونی و صمیمی یه دوست می مونه که داره باهات درد دل می کنه و راه حل نشونت میده. قلم ایشون ساده و روانه، بدون پیچیدگی های ادبی. بیشتر از اینکه بخواد فلسفه بافی کنه، میره سر اصل مطلب و با جملات کوتاه، کوبنده و پرمعنا، تلنگرهای لازم رو به ذهن آدم میزنه. انگار که با هر جمله، یه پرده رو از جلوی چشم هات کنار میزنه و دید جدیدی بهت میده. این نوع نگارش باعث میشه کتاب رو خیلی راحت بخونی و باهاش ارتباط بگیری، انگار که خودش کنارته و داره راهنماییت می کنه.

مفهوم وارونگی در دل کتاب: چی شد که زندگیمون وارونه شد؟

ببینید، اصل و اساس کتاب «وارونگی» رو همین کلمه وارونگی تشکیل میده. شاید فکر کنید وارونگی یعنی چی؟ خیلی ساده اش میشه فهمیدن اشتباه، عمل کردن به یه شیوه اشتباه یا اصلا رفتاری که خلاف مسیر طبیعی و فطرت واقعی ماست. ملیحه بختیار میگه خیلی از کارهای ما، خیلی از طرز فکرهامون، یه جورایی وارونه است. یعنی چی؟ یعنی ما داریم خلاف اون چیزی که واقعا باید باشیم یا انجام بدیم، حرکت می کنیم. فکر می کنیم داریم درست میریم، ولی در واقع داریم اشتباه میریم.

حالا چرا اینجوری میشه؟ چرا زندگی مون وارونه میشه؟ نویسنده میگه دلایلش زیاده، ولی چندتاش خیلی پررنگه: ترس ها، قضاوت های دیگران، و عادت های غلطی که از بچگی یا تو جامعه یاد گرفتیم. مثلا فرض کن از یه کاری می ترسی، این ترس باعث میشه یه فرصت خوب رو از دست بدی و بعد برای خودت هزارتا دلیل و توجیه بیاری که نه، اون کار اصلا خوب نبود یا الان وقتش نبود. این میشه همون وارونگی؛ دروغ گفتن به خودت به خاطر ترس. یا مثلا اونقدر درگیر حرف مردم میشی که دیگه خودت نیستی، هر کاری می کنی برای اینه که بقیه چی میگن و چی فکر می کنن. اینجاست که زندگی ات میشه یه نمایش برای بقیه، نه یه زندگی واقعی برای خودت.

توی این کتاب، ملیحه بختیار برای اینکه این پیام های مهم رو به دل آدم بنشونه، از «جملات قصار» و یه عالمه جمله های کوتاه و تأمل برانگیز استفاده کرده. هر کدوم از این جمله ها یه دنیا معنی دارن و میتونن حسابی ذهن آدم رو درگیر کنن. مثلا یهو یه جمله میخونی که با خودت میگی وای! دقیقا مشکل من همینه! یا چقدر حق با این نویسنده ست! همین جملات کوتاه باعث میشن که مفهوم وارونگی رو عمیقا درک کنی و بفهمی چقدر تو زندگی ات وجود داره. این جملات مثل یه نورافکن عمل می کنن، نقاط تاریک و مبهم ذهن آدم رو روشن می کنن و نشون میدن که کجا داری اشتباه می کنی.

تنها راه سعادت، آگاهی است. تا وقتی ندونی کجای راه اشتباه کردی، نمی تونی مسیرت رو عوض کنی.

نقشه راه آگاهی: تور فشرده فصول وارونگی و آموزه های کلیدی

حالا که فهمیدیم وارونگی یعنی چی و چرا تو زندگیمون پیداش میشه، وقتشه که یه نگاه دقیق تر به محتوای کتاب «وارونگی» بندازیم. ملیحه بختیار توی این کتاب، وارونگی ها رو توی سه دسته ی اصلی بررسی می کنه: وارونگی های فردی (همون چالش های ذهنی خودمون)، وارونگی در روابط (با آدمای اطرافمون) و بعد هم راهکارهای رهایی از این وضعیت. این بخش یه جورایی نقشه راهیه که نویسنده برای رسیدن به آگاهی بهمون میده.

وارونگی های فردی: چالش هایی که از خودمون شروع می شه!

قبل از اینکه بخوایم دنیا رو درست کنیم، باید اول خودمون رو بسازیم. ملیحه بختیار میگه خیلی از مشکلات ما از همین درون خودمون، از ذهن و باورهای اشتباهمون شروع میشه. این بخش ها درباره همین موضوعات حرف می زنن:

رنج خجالت و ترس از قضاوت: وقتی حرف مردم مهم تر از خودمون میشه!

خیلی از ماها تو زندگیمون اونقدر نگران نظر بقیه هستیم که اصلا یادمون میره خودمون چی میخوایم و چی درسته. این ترس از قضاوت و خجالت بی مورد، یه جور وارونگی بزرگه. نویسنده میگه گاهی وقتا یه نفر بهمون بدی کرده، ولی ما خجالت می کشیم واکنش نشون بدیم یا حقمون رو بگیریم. سال ها به خاطر رفتار نادرست اون فرد رنج می بریم، فقط به خاطر خجالت! این وارونگی جلوی سعادت و اصالت ما رو می گیره. اگه قراره همیشه نگران حرف مردم باشیم، کی قراره خود واقعی مون باشیم و زندگی کنیم؟ باید یاد بگیریم خودمون رو از قید این بقیه چی میگن آزاد کنیم.

خودفریبی و دروغ به خود: بزرگترین دروغ زندگی!

شاید بزرگترین و خطرناکترین وارونگی، همین دروغ گفتن به خودمون باشه. میگیم نه، این به صلاح منه! در حالی که میدونیم این کار فقط یه توجیه برای وجدان خودمونه. مثلا یه اشتباهی می کنیم، به جای اینکه قبولش کنیم و درستش کنیم، صدتا دلیل میاریم که توجیهش کنیم. این خودفریبی ها مثل یه سد عمل می کنن، جلوی آگاهی رو میگیرن و نمیذارن بفهمیم کجای کارمون اشتباهه. ملیحه بختیار میگه تا وقتی به خودت دروغ میگی، هیچ راهی برای رشد و تغییر نداری.

غرور بی جا و بی اعتمادی به متخصص: من خودم همه چی رو می دونم!

این یکی هم از اون وارونگی های رایجه. خیلی وقتا آدم ها به خاطر غرور بیجا، قبول نمی کنن که یه جایی نیاز به کمک دارن، یا باید از متخصصش بپرسن. فکر می کنن خودشون همه چی رو بلدن. مثلا وقتی مریض میشن، به جای دکتر، از این و اون نظر می پرسن یا تو اینترنت دنبال راه حل میگردن. یا تو مسائل زندگی، حاضر نیستن پیش یه مشاور برن. این نپذیرفتن تخصص و دانش واقعی، یه جور توهم دانستنه که جلوی رشد و پیشرفت ما رو میگیره. آدم باسواد و آگاه هیچ وقت ادعای دانایی مطلق نمی کنه، ولی آدم نادان خودش رو علامه دهر میدونه.

اهمیت آگاهی و نه گفتن به نادانی: فقط آگاهی نجات بخش است!

اگه یادتون باشه، نویسنده میگه تنها راه سعادت، آگاهیه. این جمله خودش یه پیام اصلیه تو کتاب. ملیحه بختیار تاکید می کنه که تا وقتی آدم ندونه، تا وقتی آگاهی نداشته باشه، همیشه تو مسیر اشتباه حرکت می کنه. ادعای فهم داشتن در حالی که هیچی نمیدونی، از خود نادانی هم بدتره. باید دائم به دنبال کسب آگاهی باشیم و جلوی اون ادعای فهم که تو ذهن بعضی ها هست رو بگیریم. چون این ادعا، یه پرده بزرگ جلوی چشم های ما میکشه و نمیذاره حقیقت رو ببینیم.

صداقت درون و زندگی شفاف: نقاب ها رو بندازیم دور!

چقدر خوبه که آدم با خودش و با دیگران صادق باشه. ملیحه بختیار میگه خیلی از ماها یه نقاب به صورتمون میزنیم. تو اجتماع یه جوریم، تو خونه یه جور دیگه. جلوی فلانی یه مدل حرف می زنیم، پشت سرش یه مدل دیگه. این نقاب ها، همین دروغ به خود و عدم شفافیت، باعث میشه که آرامش رو از دست بدیم. راه رهایی از این وارونگی، صداقت درونه. اینکه با خودت رو راست باشی، خودت رو همونجوری که هستی قبول کنی و بعد هم این صداقت رو تو رفتارت با دیگران نشون بدی. اینجوری میتونی با اصالت زندگی کنی.

وارونگی در روابط: وقتی تو ارتباطاتمون گند می زنیم!

وارونگی فقط تو دنیای خودمون نیست، تو روابطمون با دیگران هم حسابی خودش رو نشون میده. خیلی از مشکلات خانوادگی و اجتماعی از همین سوءتفاهم ها و اشتباهات ناشی میشه. ملیحه بختیار اینجا به چندتا از این وارونگی ها اشاره می کنه:

ازدواج های ناآگاهانه و جبری: پایه های سست یه زندگی مشترک!

اصلا معنی ازدواج رو میدونیم؟ ملیحه بختیار میگه خیلیا بدون اینکه بفهمن ازدواج یعنی چی، میرن زیر یه سقف! بعد هم میبینی که ازدواج ها جبریه، یعنی از روی انتخاب آگاهانه نیست. شاید به خاطر حرف مردم، شاید به خاطر فشار خانواده، یا شاید به خاطر فرار از تنهایی. وقتی ازدواج از روی ناآگاهی و اجبار باشه، معلومه که پایه و اساس محکمی نداره و خیلی زود با مشکل روبرو میشه. این خودش یه وارونگی بزرگه، چون ازدواج باید بر پایه عشق، درک و انتخاب آزاد باشه.

فرافکنی و نپذیرفتن ایرادهای خودمون: همیشه تقصیر بقیه است!

تا حالا شده به جای اینکه اشتباه خودت رو قبول کنی، تقصیر رو بندازی گردن بقیه؟ این همون فرافکنیه. یه وارونگی که خیلی از ما توش غرقیم. مثلا اگه تو رابطه ات مشکل پیش میاد، سریع میگی نه، همش تقصیر اون بود یا اون رفتارش بد بود. ملیحه بختیار تاکید می کنه که مسئولیت پذیری فردی چقدر مهمه. تا وقتی نتونیم ایرادهای خودمون رو ببینیم و بپذیریم، هیچ وقت نمیتونیم اون ها رو درست کنیم. این وارونگی باعث میشه که همیشه تو چرخه تکرار مشکلات بمونیم.

تغییر دادن بقیه و نابهنجاری های جامعه: تغییر از خودمون شروع میشه!

یکی دیگه از وارونگی ها اینه که دائم میخوایم بقیه رو تغییر بدیم. میگیم اگه فلانی اینطوری بود، زندگیم بهتر میشد یا جامعه خرابه، واسه همینه که من موفق نمیشم. ولی نویسنده میگه باید تغییر رو از خودمون شروع کنیم. اینکه بشینیم و منتظر باشیم بقیه عوض بشن، یه جور انتظار بی جاست. ریشه ی نابهنجاری های جامعه هم از همین آدمایی میاد که خودشون رو مسئول نمیدونن و فقط دیگران رو مقصر میدونن. باید بفهمیم که دنیای بیرون، بازتاب دنیای درونه. اگه میخوای چیزی تغییر کنه، از خودت شروع کن.

حسادت و قهر بی مورد: نبخشیدن، خسارت به خودمونه!

حسادت یکی از اون چیزاییه که روح و روان آدم رو نابود می کنه. دیدن موفقیت بقیه، به جای اینکه ما رو تشویق کنه، باعث میشه حسادت کنیم و حتی کینه به دل بگیریم. بعد هم این کینه باعث میشه نبخشیم. ملیحه بختیار میگه خسارت نبخشیدن یکی از وارونگی های بزرگه که بیشتر از همه به خودمون آسیب میزنه. وقتی کسی رو نمی بخشی، این کینه مثل یه زندان تو دل خودت میمونه. بخشش، به معنای تایید رفتار بد نیست، به معنای رها کردن خودت از بار سنگین کینه است. این وارونگی رو باید بشکنیم و یاد بگیریم ببخشیم، اول از همه خودمون رو، بعد هم بقیه رو.

تجمل گرایی و زندگی سطحی: غرق شدن در ظواهر!

امروز زندگی خیلیا بر پایه ظاهر و تجمل گرایی بنا شده. اینکه چی میپوشم، چه ماشینی سوارم، خونم چطوریه… همه چی سطحی و ظاهری شده. ملیحه بختیار این نوع زندگی رو یه وارونگی میدونه. وقتی انقدر درگیر ظواهر میشی، دیگه به عمق قضیه توجه نمی کنی. به جای اینکه روی رشد درونی و آرامش واقعی تمرکز کنی، همش دنبال جلب توجه بقیه یا نشون دادن خودت تو چشم اونایی. این نوع زندگی باعث میشه آدم هیچ وقت احساس سیری و رضایت واقعی نداشته باشه، چون همیشه یه چیز بهتر یا لوکس تر هست که بخواد دنبالش باشه.

راهکارهای رهایی از وارونگی: چطور دوباره روی پای خودمون بایستیم؟

حالا که با انواع وارونگی ها آشنا شدیم، وقتشه ببینیم ملیحه بختیار چه راهکارهایی برای خلاص شدن از این وضعیت پیشنهاد می کنه. این بخش، امیدبخش ترین قسمت کتابه که بهمون میگه چطوری می تونیم دوباره مسیر درست رو پیدا کنیم و به سعادت برسیم:

شجاعت توی انتخاب و عمل: ترس رو بذاریم کنار

ملیحه بختیار میگه برای اینکه از وارونگی رها بشیم، به شجاعت نیاز داریم. شجاعت برای اینکه از ترس هامون فراتر بریم، شجاعت برای اینکه انتخاب های درست بکنیم و شجاعت برای اینکه پاشیم و اون کار درست رو انجام بدیم، حتی اگه سخت باشه یا ازش بترسیم. خیلی وقتا فقط یه قدم شجاعانه کافیه تا مسیر زندگی مون رو ۱۸۰ درجه تغییر بده. این شجاعت، راهیه برای رهایی از تمام اون قضاوت ها و ترس هایی که جلوی پیشرفتمون رو می گیرن.

خوددوستی واقعی و خودآگاهی: ریشه آرامش کجاست؟

یکی از مهم ترین پایه های رهایی و رسیدن به آرامش درونی، همین خوددوستی و خودآگاهی واقعیه. ملیحه بختیار میگه تا وقتی خودت رو نشناسی و دوست نداشته باشی، چطور میتونی به آرامش برسی؟ خوددوستی یعنی اینکه همونجوری که هستی، خودت رو قبول کنی، با تمام خوبی ها و بدی ها. خودآگاهی هم یعنی دائم از خودت بپرسی من کی ام؟ چی میخوام؟ چرا این کارو می کنم؟ وقتی خودت رو خوب بشناسی، دیگه کمتر وارونه عمل می کنی و تصمیم های درست تری می گیری.

تعادل در زندگی: فرمول درست زیستن

برای اینکه به سعادت و آرامش واقعی برسیم، باید تو ابعاد مختلف زندگی مون تعادل ایجاد کنیم. ملیحه بختیار این رو به عنوان یکی از اصول درست زیستن مطرح می کنه. تعادل بین کار و زندگی، بین خانواده و دوستان، بین جسم و روح. اگه یه بخش از زندگیمون رو بیش از حد پررنگ کنیم و بقیه رو فراموش کنیم، اون وقته که همه چیز بهم میریزه و وارونگی اتفاق می افته. زندگی متعادل، زندگی آروم و رضایت بخشه.

قدر داشته ها رو بدونیم و شکرگزار باشیم

بیشتر وقت ها ما شاکی ایم، نه شاکر. ملیحه بختیار میگه اینم یه وارونگیه. دائم به چیزهایی فکر می کنیم که نداریم، به جای اینکه قدر چیزهایی که داریم رو بدونیم. این طرز فکر باعث میشه هیچ وقت احساس خوشبختی نکنیم. باید دیدگاهمون رو عوض کنیم. هر روز صبح که بیدار میشیم، به داشته هامون فکر کنیم، از چیزهای کوچیک زندگیمون لذت ببریم و شکرگزار باشیم. همین شکرگزاری ساده، میتونه حال دل آدم رو خیلی خوب کنه و دیدمون رو نسبت به زندگی عوض کنه.

هدف زندگی و ازدواج: از نو تعریفشون کنیم

چرا زندگی می کنیم؟ هدف ازدواج چیه؟ ملیحه بختیار میگه خیلی از ماها اصلا تعریف درستی از هدف زندگی یا ازدواج نداریم، برای همینه که توش غرق میشیم. اگه هدفمون از زندگی فقط پول درآوردن باشه، یا هدفمون از ازدواج فقط فرار از تنهایی، معلومه که مسیر رو اشتباه رفتیم. باید بشینیم و صادقانه از خودمون بپرسیم هدف اصلی زندگیم چیه؟ میخوام با ازدواج به چی برسم؟ با بازتعریف این اهداف، میتونیم یه زندگی معنادارتر و هدفمندتر داشته باشیم و از وارونگی ها دوری کنیم.

زندگی وارونه یعنی اینکه فکر کنی شاکی بودن حق توئه، در حالی که شاکر بودن، آرامش رو به زندگیت میاره.

چند جمله ماندگار از وارونگی که مغزتو تکون می ده!

همونطور که گفتیم، ملیحه بختیار توی این کتاب، از جملات کوتاه و پرمغز استفاده کرده که هر کدومشون یه دنیا حرف دارن. اینجا چندتا از این جملات رو که حسابی آدم رو به فکر فرو می برن، براتون آوردم:

• شخص دیگری نسبت به ما بدرفتاری کرده است، ولی ما خجالت می کشیم و ناراحت می شویم و سالها به خاطر رفتار نادرست آن فرد، رنج می بریم!
• اغلب حتی مفهوم کلمه ی ازدواج را نمی دانند ولی ازدواج می کنند!
• تمام سبک زندگی مان را بر اساس ترس هایمان و قضاوت های دیگران طراحی می کنیم و بعد به خودمان دروغ بزرگی میگوییم که این به صلاح من است!
• همیشه حق اشتباه کردن داریم، ولی هیچ وقت حق تکرار اشتباه نداریم.
• مدرک بی سواد، همان ادعای فهم است که جلوی آگاهی را می گیرد.
• موانع اوج گیری ما، اغلب خودساخته اند.
• تا وقتی به خودت دروغ میگویی، هیچ دری برای رهایی از وارونگی باز نمی شود.

وارونگی برای چه کسانی ضروری است؟ (شاید خود شما!)

خب، با این تفاسیر، شاید از خودتون بپرسید این کتاب «وارونگی» اصلا به درد چه کسایی می خوره؟ راستش رو بخواین، این کتاب یه جورایی برای هر کسی که دنبال حال بهتر و زندگی آروم تره، ضروریه. اما اگه بخوایم دقیق تر بگیم:

• اگه به دنبال خودسازی و رشد فردی هستید: اگه از اون دسته آدم هایی هستید که دوست دارن خودشون رو بهتر بشناسن، ایراداتشون رو برطرف کنن و کیفیت زندگیشون رو بالا ببرن، این کتاب خوراک شماست.
• اگه جویای آگاهی و حقیقت هستید: کسایی که همیشه دنبال یه درک عمیق تر از خودشون، روابطشون با بقیه و کلا جامعه هستن، حسابی از این کتاب لذت میبرن. اگه سوال هایی تو ذهنتون دارید که دنبال جوابشید، «وارونگی» شاید بتونه یه راه جدید بهتون نشون بده.
• اگه قبل از خرید کتاب، دوست دارید خلاصه اش رو بخونید: خیلیا هستن که قبل از اینکه برن سراغ خرید یه کتاب، دوست دارن یه دید کلی ازش پیدا کنن. این مقاله دقیقا برای همین دسته از عزیزان مفیده تا با محتوای کتاب آشنا بشن و بعد تصمیم بگیرن که آیا میخوان خودشون هم کتاب رو تهیه کنن یا نه.
• اگه تو کار مشاوره یا کمک به خانواده ها هستید: مشاورین و متخصصین خانواده هم میتونن با خوندن این کتاب، با رویکرد ملیحه بختیار بیشتر آشنا بشن و حتی از آموزه های اون تو کار خودشون استفاده کنن.

خلاصه که کتاب «وارونگی» ملیحه بختیار، یه جورایی آینه تمام نمای خیلی از مشکلات و سوءتفاهم هاییه که تو زندگی روزمره مون باهاش درگیریم. پس اگه حس می کنید تو این دسته قرار می گیرید، خوندن این خلاصه و بعدش احتمالا خود کتاب، حسابی به دردتون میخوره.

آگاهی فقط یک کلمه نیست، آگاهی تمام زندگی توست.

نتیجه گیری: از وارونگی عبور کنیم و به آرامش برسیم

همونطور که دیدیم، کتاب «وارونگی» ملیحه بختیار فقط یه سری جمله ی قصار نیست، یه نقشه راهه برای اینکه از اون مسیر اشتباهی که ناخواسته توش افتادیم، برگردیم. پیام اصلی این کتاب خیلی ساده و واضحه: آگاهی! نویسنده بهمون میگه تا وقتی آگاهی نداشته باشیم، تا وقتی ندونیم کجای کارمون میلنگه و چرا اینقدر تو زندگی مون درگیری داریم، نمیتونیم تغییر کنیم و به آرامش برسیم.

فهمیدیم که خیلی از این وارونگی ها از درون خودمون، از ترس ها، غرورهای بی جا، دروغ گفتن به خودمون و نادیده گرفتن ایراداتمون شروع میشه. بعد هم دیدیم که چطوری این وارونگی ها به روابطمون با بقیه هم سرایت میکنه؛ از ازدواج های ناآگاهانه گرفته تا فرافکنی و حسادت. ولی خب، ملیحه بختیار ناامیدمون نکرد و راهکارهایی هم نشونمون داد: شجاعت، خوددوستی واقعی، ایجاد تعادل و شکرگزاری.

خوندن «وارونگی» مثل یه تلنگر بزرگه، یه جور بیدارباش. بهمون یادآوری می کنه که باید مسئولیت زندگی مون رو خودمون به عهده بگیریم، نقاب ها رو بندازیم دور و با خودمون صادق باشیم. اگه این آموزه ها رو جدی بگیریم و تو زندگی مون پیاده کنیم، قول میدم که آرامش واقعی رو حس می کنید و مسیر زندگیتون دگرگون میشه. اگه دوست داشتید عمیق تر به این مفاهیم بپردازید و از تمام نکات این کتاب ارزشمند بهره مند بشید، حتما خود کتاب «وارونگی» رو تهیه و مطالعه کنید. چون هر جمله از این کتاب، یه درس بزرگ برای زندگیه.