به گزارش نارنجی در این مقاله به شش بمب افکن در حال خدمت اشاره شده است که البته به زودی برخی از آنها با بمب افکن های نسل ششمی مانند B-21 Raider آمریکایی و H-20 چینی جایگزین خواهند شد.
B-52H Stratofortes
به گزارش پدال B-52 دوربرد در سال 1955 تولید و وارد خدمت ارتش آمریکا شد و قدیمی ترین بمب افکن استراتژیک در حال خدمت در جهان است. البته فناوری B-52 مدرن شده و لقب BUFF (رفیق بزرگ چاق و زشت) را به آن داده اند. B-52 یکی از مهمترین هواپیماهای نیروی هوایی ایالات متحده است و نسخه مدرن آن که با نام B-52H شناخته می شود از سال 1961 در خدمت بوده است. از مزیت های این بمب افکن می توان به نصب موتورهای توربوفن پرت اند ویتنی TF33-P3/103 اشاره کرد که می تواند حداکثر سرعت 0.84 ماخ را ارائه دهد. حداکثر وزن برخاست B-52H 244 تن است. در سال 2012 قیمت هر بمب افکن حدود 84 میلیون دلار بود. با ویژگی سوخت گیری هوایی برد B-52H نامحدود است. در حال حاضر 58 فروند از این بمب افکن ها در خدمت هستند هرچند 18 فروند در ذخیره هستند.
لنسر B-1B
B-1 Lancer در سال 1985 به فضا پرتاب شد و برای پرواز با سرعت مافوق صوت برای حمله به هر هدفی طراحی شد. لنسر با نام مستعار Bone دارای قابلیت های حساس است بنابراین هنوز در خدمت است و نسخه مدرن آن B-1B از نظر طراحی در دسترس بودن رادار و حداکثر سرعت اصلاح شده است. B-1B دارای چهار موتور توربوفن جنرال الکتریک F101-GE-102 است که حداکثر سرعت آن به 1.2 ماخ می رسد. بی شک بارزترین ویژگی این بمب افکن استراتژیک را می توان قابلیت حمل بار تا وزن 34 تن دانست. هزینه تولید B-1B Lancer تقریباً 317 میلیون دلار بود.
B-2 روح
B-2 Spirit یکی از معروف ترین هواپیماهای نظامی در جهان است و دلیل اصلی آن طراحی بال های بمب افکن است. B-2 به عنوان اولین بمب افکن رادارگریز جهان شناخته می شود بنابراین یافتن آن دشوار است. B-2 در سال 1997 وارد نیروی هوایی ایالات متحده شد و از آن زمان تاکنون فعال باقی مانده است اگرچه تعداد آن تنها به 21 هواپیما محدود شده است. دلیل کاهش تیراژ این بمب افکن مربوط به هزینه تولید هر هواپیما است که حدود 2 میلیارد دلار است. البته قابلیت های B-2 چنین چیزی را توجیه می کند. چهار موتور جنرال الکتریک F118-GE-100 این بمب افکن را تامین می کند و گفته می شود سرعت آن بین 0.7 تا 0.9 ماخ است. برخی از آزمایشات توانایی B-21 را در انهدام ناوشکن ها نشان داد.
شیان H-6
پس از ارزیابی بمب های استراتژیک آمریکا نوبت به معرفی محصولات سایر کشورها می رسد. روسیه و چین نیز هواپیماهای خود را از زمان جنگ سرد توسعه داده اند. در حال حاضر ارتش آزادیبخش خلق چین از بمب افکنی به نام Xian H-6 استفاده می کند که در واقع نسخه مجاز توپولوف Tu-16 شوروی است. بمب توپولف برای اولین بار در سال 1954 مورد استفاده قرار گرفت. چینی ها نیز پس از چهار سال استفاده از آن را آغاز کردند و پس از توافق با روسیه روند تولید آن در این کشور آسیایی آغاز شد. در طول سال ها Xi’an H-6 دستخوش ارتقاهای مختلفی شده است و آخرین نسخه آن با نام H-6N شناخته می شود که می تواند سلاح های هسته ای حمل کند. نسخه های دیگری از این بمب افکن نیز وجود دارد که با نام حامل موشک کروز و همچنین نسخه جنگ الکترونیک شناخته می شود. برخی از نسخه ها قابلیت سوخت گیری در هوا را دارند.
توپولف Tu-160
توپولوف Tu-160 ساخت شوروی اولین بار در سال 1987 و اندکی قبل از فروپاشی کشور وارد نیروی هوایی شد. فدراسیون روسیه همچنان از بمب افکن مورد بحث استفاده می کند هواپیمایی که قادر به حمل سلاح هسته ای است. نیروی هوایی روسیه مسئولیت استفاده از Tu-160 را بر عهده دارد و نسخه های مدرن آن را تولید کرده است که تنها چند سال پیش وارد خدمت شد. این نسخه ها در سیستم های اویونیک کابین خلبان دیجیتال سیستم های الکترونیکی و ارتباطی و … ارتقا یافته اند. توپولف Tu-160 دارای 44 رکورد جهانی از نظر اندازه سرعت استقامت و سایر فاکتورهای کلیدی است و در نتیجه روسیه را به کشوری پیشرو در تولید تبدیل کرده است. بمب های استراتژیک پیشنهادی نیروهای اوکراینی قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی نیز ۱۹ فروند توپولف Tu-160 در اختیار داشتند اما همه آنها یا به روسیه تحویل داده شدند یا منهدم شدند.
توپولف Tu-22M
یکی دیگر از هواپیماهای استراتژیک اتحاد جماهیر شوروی که در حال حاضر توسط روسیه مورد استفاده قرار می گیرد توپولف Tu-22M است که با نام White Strong شناخته می شود. این هواپیما برای اولین بار در دهه 1970 پرواز کرد و ارتقای عمده آن در دهه 1990 انجام شد اگرچه Tu-22M نیز در سال های بعد ارتقا یافت. روس ها از این بمب در سوریه و اوکراین استفاده کرده اند و اوکراینی ها ادعا کرده اند که نسخه مورد استفاده نسخه قدیمی تر Tu-22M3 است. البته جدیدترین نسخه این بمب افکن در دسامبر 2018 پرواز کرد. بمب افکن توپولف از دو موتور توربوفن پس سوز نیرو می گیرد و می تواند به سرعت 2 ماخ برسد. اگرچه Tu-22M بمب افکن بدی نیست اما در برابر رقبای مدرن تر چیزی برای گفتن ندارد و حتی یکی از هواپیماهای آن بر فراز اوکراین سرنگون شد.
5858
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "برترین بمب افکن های استراتژیک اتمی / از بی ۵۲ تا قوی سپید و اسپریت" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "برترین بمب افکن های استراتژیک اتمی / از بی ۵۲ تا قوی سپید و اسپریت"، کلیک کنید.
