جرایم رانندگی، نگاه بازدارندگی یا درآمدی ؟

کاری به این موضوع نداریم که مشخص است این افزایش سازوکار قانونی خود را طی نمی کند، اما دلایل پلیس برای این افزایش چند برابری واقعا تعجب آور است.
به دلیل اینکه کاهش جرایم منجر به افزایش تخلفات شده و در نتیجه خسارت جانی و مادی به مردم وارد کرده است بارها پلیس پیشنهاد افزایش جرایم را مطرح کرده است.
با فرض صحت این عذر پلیسی، این سوال مطرح می شود: آیا تنها عامل انسانی در تصادفات (که معمولاً منجر به فوت و جراحت می شود) دخیل است و عوامل دیگر دخیل نیستند؟
آیا می توان از عواملی مانند غیراستاندارد بودن (بخوانید خودروها خطرناک) و نامناسب بودن خیابان ها و جاده ها و حتی عدم فرهنگ سازی پلیس و رسانه ها در ایجاد فرهنگ رانندگی برای توقف چشم پوشی کرد. تصادف؟
آیا می توان پذیرفت که در تصادفات جاده ای فقط عامل انسانی وجود داشته باشد و هیچ عامل دیگری باعث فوت یا جراحت شهروندان نشود؟ اگر پاسخ منفی است، سوال این است:
کدام یک از عوامل دیگر تاکنون بررسی شده است؟
از کدام شرکت خودروسازی به دلیل ساخت خودروهای نامرغوب که باعث مرگ یا جراحت شهروندان شده است شکایت شده است؟
کدام وزیر راه و شهرسازی یا حداقل یک مدیر عالی رتبه یا میانی در افکار عمومی مجلس تحت تعقیب و یا حداقل مورد سوال قرار گرفته و یا در دستگاه های نظارتی مورد تحقیق و تفحص قرار گرفته است؟
در این مقاله نمی توان به سایر عواملی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم در تصادفات رانندگی دخیل هستند پرداخت وگرنه عوامل زیادی وجود دارد که عامل انسانی را می توان در رتبه های زیر در نظر گرفت.
با توجه به آنچه گفته شد تنها با یکی از عوامل حوادث ترافیکی که احتمالاً کمترین تاثیر را دارد، به هیچ وجه صحت ندارد و قطعاً از عدالت و انصاف به دور است.
مسیولیت های بزرگ!
ساده ترین و در دسترس ترین روش لزوما بهترین روش نیست. تنها توجیه افزایش چند برابری جرایم رانندگی، نگاه به جنبه مادی آن است نه چیز دیگر.
ای کاش مسیولین محترم به جای بهانه تراشی برای افزایش جرایم رانندگی به صراحت به مردم می گفتند که در این بند فقط به جنبه درآمدی توجه داشتیم نه جنبه های پیشگیری و کاهش تصادفات رانندگی چرا که اگر طرف مقابل باشد. همچنین نیت لازم بود کمی در آن مسایل تامل کنیم.