نمونه دادخواست استرداد طفل با دستور موقت

آیا فرزند دلبندتان پیش کسی است که نباید باشد و دنبال یک راهکار قانونی فوری برای برگرداندنش هستید؟ دادخواست استرداد طفل با دستور موقت دقیقاً برای همین مواقع طراحی شده. این دستور به شما کمک می کند تا در کوتاه ترین زمان ممکن، حق حضانت و نگهداری فرزندتان را به صورت موقت و قانونی به دست بیاورید.

زندگی مشترک، شیرین ترین لحظات رو رقم می زنه، اما گاهی اوقات، اختلافات خانوادگی اونقدر بالا می گیره که حتی پای بچه ها هم به میون میاد. وقتی یکی از والدین (یا حتی شخص دیگه ای) از تحویل دادن بچه به کسی که حضانتش رو به عهده داره، خودداری می کنه، دل آدم ریش میشه. اینجا دیگه صبر جایز نیست و باید سریع دست به کار شد. «دستور موقت» مثل یک ناجی عمل می کنه تا توی این جور شرایط بحرانی، بتونید سریعاً فرزندتون رو به آغوش خودتون برگردونید. توی این مقاله، قراره با هم قدم به قدم پیش بریم تا همه چیز رو درباره این موضوع مهم یاد بگیرید. از مفهوم دستور موقت بگیرید تا چطور یک دادخواست استرداد طفل با دستور موقت رو تنظیم کنید و چه مدارکی لازم دارید. حتی می خوایم بهتون بگیم اگه طرف مقابل از برگردوندن بچه سر باز زد، از نظر قانونی چه جرم هایی مرتکب شده و چه کارایی میشه کرد. پس اگه دنبال یک راهنمای کامل و به زبان خودمونی هستید که سردرگمی هاتون رو کم کنه، با ما همراه باشید.

دستور موقت چیه و چرا توی دعواهای خانوادگی اینقدر مهمه؟

شاید اسم دستور موقت به گوشتون خورده باشه، اما دقیقاً ندونید که این «دستور» چی هست و چه کاربردی داره. اجازه بدید خیلی ساده و روشن براتون توضیح بدیم. تصور کنید که یه وضعیت اضطراری پیش اومده و شما نیاز به یه راه حل فوری دارید تا از یه اتفاق بدتر جلوگیری کنید. اینجا دیگه نمیشه ماه ها منتظر موند تا دادگاه به اصل قضیه رسیدگی کنه و حکم نهایی بده. دستور موقت دقیقاً برای همین وقت هاست.

دستور موقت به زبان ساده (بر اساس ماده ۳۱۰ قانون آیین دادرسی مدنی)

دستور موقت، یه فرمانی از طرف دادگاهه که به صورت موقت و فوری صادر میشه. این دستور برای اینه که تا وقتی دادگاه به اصل دعوا رسیدگی نکرده و حکم قطعی نداده، وضعیت موجود رو حفظ کنه یا جلوی یه ضرر جبران ناپذیر رو بگیره. فرق اصلیش با حکم نهایی اینه که حکم نهایی، تکلیف رو برای همیشه مشخص می کنه، اما دستور موقت، مثل یه «مسکن» عمل می کنه تا درد رو برای یه مدت مشخصی ساکت کنه.

فکر کنید یه بچه ای از مادرش جدا شده و ممکنه بهش آسیب برسه. دادگاه نمی تونه صبر کنه تا همه مراحل طولانی حقوقی طی بشه و بعد بچه رو برگردونه. اینجا با یه دستور موقت استرداد طفل، میشه سریعاً بچه رو به مادرش برگردوند تا آسیب بیشتری نبینه.

شرایط عمومی صدور دستور موقت (همیشه که نمیشه تقاضا داد!)

صدور دستور موقت، هرچند که فوریه، اما شرایط خاص خودش رو داره. اینطور نیست که هر کسی هر وقت دلش خواست بتونه درخواست بده. سه تا شرط کلی وجود داره که باید حواستون بهشون باشه:

1. باید ذی نفع باشید: یعنی کسی که درخواست میده، باید توی این قضیه نفعی داشته باشه و حقش به نوعی زیر سوال رفته باشه. به زبان حقوقی، بهش میگن «خواهان».
2. موضوع باید واقعاً فوری باشه: تشخیص اینکه یه موضوعی «فوریت» داره یا نه، با قاضیه. قاضی با توجه به شرایط پرونده، مدارک و شواهد شما تصمیم می گیره. اگه قاضی احساس کنه که زمان از دست دادن، می تونه ضرر جبران ناپذیری به بار بیاره، اونوقت فوریت رو تأیید می کنه.
3. اخذ تامین مناسب از خواهان (معمولاً): بیشتر وقت ها، دادگاه از شما (به عنوان خواهان) یه تضمین یا وثیقه می گیره. این تضمین برای اینه که اگه بعداً مشخص شد که درخواست دستور موقت شما بی مورد بوده و به طرف مقابل (خوانده) خسارتی وارد شده، بشه از اون تامین، خسارت رو جبران کرد. این تامین میتونه پول نقد، وثیقه ملکی یا ضمانت نامه بانکی باشه.

دستور موقت در دعواهای خانواده، یه جورایی فرق داره! (ماده ۷ قانون حمایت خانواده)

حالا رسیدیم به قسمت مهم ماجرا، یعنی دستور موقت حضانت در دعواهای خانواده. قانون حمایت خانواده، یه سری تسهیلات ویژه برای این جور پرونده ها در نظر گرفته تا کارها سریع تر و بدون پیچیدگی های اضافه پیش بره:

• استثنای مهم: بدون نیاز به تامین و تایید رئیس حوزه قضایی! توی دعواهای خانوادگی مثل حضانت، نگهداری طفل، ملاقات فرزند یا نفقه، شما نیازی نیست که وثیقه (تامین) بسپارید. این خودش یه گام بزرگ برای کسانیه که شاید توانایی مالی برای سپردن تامین رو نداشته باشن. علاوه بر این، دیگه لازم نیست رئیس حوزه قضایی هم دستور موقت رو تأیید کنه، که این سرعت صدور رو به شدت بالا می بره.
• اعتبارش چقدره؟ معمولاً دستور موقت در امور خانواده برای مدت شش ماه معتبره. یعنی اگه تا شش ماه دادگاه نتونه به اصل دعوا (مثلاً دعوای اصلی حضانت) رسیدگی کنه و حکم نهایی بده، این دستور موقت خودش به خودی خود باطل میشه. البته اگه لازم باشه، میشه دوباره درخواست دستور موقت جدید داد.
• کجاها به کار میاد؟ دستور موقت توی خیلی از دعواهای خانواده کاربرد داره، مثل وقتی که می خواید حضانت موقت فرزند رو بگیرید، درباره نگهداری و ملاقات بچه تصمیم فوری گرفته بشه، یا حتی توی پرونده های نفقه زن و فرزند.

یادتون باشه که توی پرونده های خانوادگی، مصلحت و سلامت روحی و جسمی بچه حرف اول رو می زنه. همین حساسیت باعث شده قانونگذار راه رو برای صدور دستورات فوری مثل دستور موقت استرداد طفل، هموارتر کنه تا بچه کمتر در معرض آسیب باشه.

حضانت و حق استرداد طفل از منظر قانون؛ اصلا کی حق داره بچه رو نگه داره؟

خب، تا اینجا فهمیدیم دستور موقت چیه و چه شرایطی داره. حالا بریم سراغ بخش اصلی، یعنی حضانت و استرداد طفل. اینکه چه کسی حق داره بچه رو نگه داره و توی چه شرایطی میشه بچه رو از کسی که غیرقانونی نگه داشته، پس گرفت. حضانت بحث خیلی مهمیه، چون مستقیماً با آینده و سلامت بچه ها در ارتباطه.

حضانت یعنی چی؟ یه مرور کوتاه بر قانون مدنی

حضانت، هم یک حق و هم یک تکلیفه برای پدر و مادر. یعنی هم حق دارن بچه رو نگه دارن و تربیت کنن، هم مسئولیتش با اوناست. قانون مدنی ما یه تقسیم بندی مشخص برای حضانت داره:

• حضانت تا ۷ سالگی: توی این سن، حضانت چه فرزند دختر باشه و چه پسر، معمولاً با مادره. مادر توی این سال های اول، نقش حیاتی توی رشد و تربیت بچه داره و قانون هم این موضوع رو به رسمیت شناخته.
• حضانت بعد از ۷ سالگی تا سن بلوغ: وقتی بچه به هفت سالگی می رسه، حضانتش به پدر واگذار میشه و پدر مسئول نگهداری و تربیتش خواهد بود. سن بلوغ برای دخترها ۹ سال تمام قمری و برای پسرها ۱۵ سال تمام قمریه.
• حضانت پس از بلوغ: وقتی فرزند به سن بلوغ می رسه، دیگه حضانت قانونی معنا نداره. در این مرحله، خود طفله که تصمیم می گیره می خواد با کدوم یکی از والدینش زندگی کنه.
• حق ملاقات والدین: یه نکته خیلی مهم اینه که حتی اگه حضانت از یکی از والدین سلب شده باشه یا طبق قانون، حضانت با اون نباشه، باز هم حق ملاقات با طفل رو داره. این حق رو هیچ کس نمی تونه ازش بگیره، چون برای سلامت روحی بچه حیاتیه که با هر دو والدینش در ارتباط باشه.

مفهوم استرداد طفل: وقتی بچه رو برنمی گردونن!

«استرداد طفل» یعنی پس گرفتن بچه. این اتفاق زمانی میفته که بچه پیش کسیه که حق حضانت قانونی یا توافقی باهاش نیست، یا باید بچه رو تحویل بده ولی نمیده. این موضوع معمولاً تو سه حالت پیش میاد:

1. والد صاحب حق حضانت از کودک محروم شود: یعنی اون والدی که طبق قانون یا حکم دادگاه، حضانت بچه باهاشه، نتونه به بچه اش دسترسی داشته باشه.
2. عدم تحویل طفل به والد صاحب حق: ممکنه طرف مقابل از اول، بچه رو به والد صاحب حق حضانت تحویل نده.
3. عدم بازگرداندن طفل پس از پایان زمان ملاقات: این هم خیلی شایعه که یکی از والدین بعد از اینکه بچه رو برای ملاقات می بره، از برگردوندنش خودداری می کنه.

توی هر کدوم از این موقعیت ها، اگه بخواید به صورت قانونی اقدام کنید، باید درخواست استرداد طفل بدید. اینجاست که پای نمونه دادخواست استرداد طفل با دستور موقت به میون میاد.

چه کسایی می تونن درخواست استرداد طفل بدن؟

خب، کی می تونه برای استرداد بچه اقدام کنه؟ قاعدتاً کسی که حق حضانت یا نگهداری بچه رو داره:

• والدین: پدر یا مادری که طبق قانون یا حکم دادگاه، حضانت بچه رو به عهده داره.
• قیم یا سرپرست قانونی: در شرایطی که والدین فوت کرده باشن، یا صلاحیت نگهداری از بچه رو نداشته باشن و دادگاه قیم یا سرپرستی برای بچه تعیین کرده باشه، اون شخص هم می تونه درخواست استرداد بده.

تو چه موقعیت هایی میشه درخواست استرداد طفل با دستور موقت داد؟

دعوای استرداد طفل معمولاً توی موقعیت های مختلفی پیش میاد. هر کدوم از این سناریوها، جزئیات حقوقی خاص خودشون رو دارن، اما در نهایت، هدف همه یکیه: برگردوندن بچه به آغوش کسی که حق حضانت رو داره. بیاین با هم چند تا از رایج ترین سناریوها رو بررسی کنیم:

قبل از طلاق (در دوران زندگی مشترک یا متارکه)

شاید فکر کنید استرداد طفل فقط بعد از طلاق اتفاق میفته، اما اینطور نیست. حتی وقتی زوجین هنوز به صورت رسمی از هم جدا نشدن، اما مشکلات و اختلافاتشون به جایی رسیده که زندگی مشترک عملاً وجود نداره یا یکی از والدین بدون اجازه بچه رو برده، میشه برای استرداد طفل قبل از طلاق اقدام کرد:

• وقتی یکی از والدین بدون دلیل موجه منزل رو ترک کرده و طفل رو با خودش برده: این اتفاق خیلی پیش میاد که یکی از زوجین، مثلاً خانم به دلیل اختلافات شدید، منزل مشترک رو ترک می کنه و بچه رو هم با خودش می بره. اگه حق حضانت در اون سن با پدر باشه یا حتی اگر بحث مصلحت طفل پیش بیاد، پدر می تونه درخواست استرداد بده. همینطور برعکس، اگر حضانت طفل در سنین پایین با مادر باشد و پدر بدون اجازه مادر، طفل را از منزل خارج کرده باشد.
• وقتی با وجود زندگی مشترک، یکی از والدین از تحویل طفل به دیگری خودداری می کنه (به ویژه در سنین پایین): گاهی اوقات زن و شوهر هنوز زیر یک سقف زندگی می کنن، اما اختلافاتشون به حدیه که یکی از والدین، مثلاً پدر، اجازه نمیده مادر با بچه در ارتباط باشه یا حضانت قانونی مادر رو نادیده می گیره. در اینجا هم میشه با نمونه دادخواست استرداد طفل با دستور موقت، برای حل این مشکل اقدام کرد.

بعد از طلاق (پس از صدور حکم حضانت یا توافق)

بیشتر وقت ها، دعوای استرداد طفل بعد از طلاقه که خودش رو نشون میده. وقتی که تکلیف حضانت توی دادگاه مشخص شده یا زوجین به صورت کتبی و رسمی روی حضانت توافق کردن، اما طرف مقابل به تعهداتش عمل نمی کنه:

• عدم تحویل طفل در زمان مقرر ملاقات: طبق حکم دادگاه یا توافق، زمان هایی برای ملاقات تعیین میشه. اگه یکی از والدین توی این زمان ها از تحویل دادن بچه خودداری کنه، والد دیگه می تونه برای استرداد اقدام کنه.
• امتناع از بازگرداندن طفل پس از پایان ملاقات: این سناریو هم خیلی رایجه. والد ملاقات کننده، بعد از اینکه زمان ملاقاتش تموم میشه، از برگردوندن بچه به والد صاحب حضانت خودداری می کنه. اینجا هم میشه از دستور موقت حضانت برای برگردوندن بچه استفاده کرد.
• سلب حضانت از یکی از والدین و امتناع وی از تحویل طفل به والد دیگر: گاهی اوقات به دلیل سوءرفتار، اعتیاد، یا عدم صلاحیت، دادگاه حضانت رو از یکی از والدین سلب می کنه و اون رو به والد دیگه میده. اگه والد سلب حضانت شده، باز هم از تحویل بچه خودداری کنه، میشه دعوای استرداد رو مطرح کرد.

استرداد طفل از اشخاص ثالث (پدربزرگ، مادربزرگ، عمه، خاله و…)

قانون ما میگه حضانت بچه اصلاً و اساساً با پدر و مادرشه. مگر اینکه دادگاه به دلایل قانونی، حکم دیگه ای بده. اما گاهی اوقات پیش میاد که پدربزرگ، مادربزرگ، عمه، خاله یا حتی یه شخص غریبه، بچه رو پیش خودش نگه میداره و از پس دادنش به والدین قانونی خودداری می کنه:

• قاعده کلی: حضانت با والدین است مگر با حکم دادگاه. اگه کسی غیر از والدین بچه رو نگه داشته و بدون دلیل موجه پس نمیده، والدین می تونن برای استرداد طفل از اون شخص اقدام کنن.
• نحوه اقدام علیه اشخاص ثالث: توی این حالت هم فرآیند تقریباً مشابهه. باید با ارائه نمونه دادخواست استرداد طفل با دستور موقت و مشخص کردن اینکه چرا اون شخص ثالث حق نگهداری بچه رو نداره و چرا والدین حق حضانت رو دارن، از دادگاه تقاضای صدور دستور موقت و استرداد بچه رو کرد.

مراحل عملی طرح دادخواست استرداد طفل با دستور موقت (گام به گام)

خب، حالا که فهمیدید توی چه موقعیت هایی میشه درخواست استرداد طفل داد، وقتشه بریم سراغ مراحل عملی کار. این بخش، راهنمای گام به گام شماست تا بدون سردرگمی، پرونده تون رو توی دادگاه پیگیری کنید.

آماده سازی مدارک لازم (هیچی رو جا نندازید!)

قبل از هر اقدامی، باید مدارک لازم رو جمع آوری کنید. این مدارک، شالوده پرونده شما رو تشکیل میدن و بدون اونا، نمی تونید دادخواست بدید. جدول زیر رو با دقت ببینید:

ردیف	مدرک	توضیحات
۱	شناسنامه و کارت ملی خواهان و خوانده	برای احراز هویت شما و طرف مقابل. فتوکپی برابر اصل شده لازمه.
۲	شناسنامه یا گواهی تولد طفل	برای اثبات هویت و سن فرزند.
۳	سند ازدواج و یا سند طلاق	بستگی به شرایط پرونده داره؛ قبل از طلاق یا بعد از طلاق بودن.
۴	حکم حضانت (اگر قبلاً صادر شده باشد)	اگه قبلاً دادگاه حکمی درباره حضانت صادر کرده، حتماً اون رو ارائه بدید. این مهم ترین مدرک شماست.
۵	استشهادیه یا مدارک اثبات فوریت امر	مثلاً اگه بچه نیاز به مراقبت های پزشکی خاص داره، گواهی پزشک. یا اگه ترک تحصیل کرده، مدارک مربوط به اون.
۶	مدارک اثبات عدم استرداد طفل	مثلاً گزارش کلانتری که برای عدم تحویل مراجعه کردید، پیامک های تهدیدآمیز یا هر مدرکی که نشون بده طرف مقابل از تحویل دادن بچه خودداری می کنه.

نکته: همه مدارک رو باید برابر اصل کنید و به دادخواست پیوست کنید.

نگارش و ثبت دادخواست (مهم ترین قدم!)

حالا که مدارک رو جمع کردید، وقتشه دادخواست رو تنظیم کنید. این مرحله خیلی مهمه چون باید خواسته هاتون رو واضح و روشن بیان کنید:

1. مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی: تمام مراحل ثبت دادخواست، از جمله نمونه دادخواست استرداد طفل با دستور موقت، از طریق این دفاتر انجام میشه. شما باید فرم های مربوطه رو تکمیل کنید.
2. تعیین خواسته: توی قسمت «خواسته» دادخواست، باید دقیقاً بنویسید که چی می خواید. اینجا باید بنویسید «تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر استرداد طفل و متعاقباً صدور حکم بر استرداد دائمی طفل».
3. بیان دقیق و کامل دلایل و مستندات: توی قسمت «شرح خواسته»، باید با جزئیات کامل توضیح بدید که چه اتفاقی افتاده، چرا حق حضانت با شماست و چرا طرف مقابل از تحویل دادن بچه خودداری می کنه. به مدارکی که دارید هم اشاره کنید.
4. تأکید بر فوریت امر و خطرات احتمالی برای طفل: این بخش حیاتیه. باید به دادگاه نشون بدید که چرا صدور دستور موقت «فوری» و ضروریه و اگه این دستور صادر نشه، چه خطراتی (جسمی، روحی، تحصیلی) برای بچه تون پیش میاد. اینجا باید روی مصلحت بچه تأکید کنید.

دادگاه صالح برای رسیدگی (کجا باید بریم؟)

این پرونده ها توی دادگاه خانواده رسیدگی میشه. دادگاه صالح برای طرح دعوای استرداد طفل، دادگاه خانواده ای هست که:

• محل اقامت خواهان (شما) باشه.
• یا محل اقامت خوانده (طرف مقابل) باشه.

اگه قبلاً پرونده دیگه ای بین شما و طرف مقابل توی دادگاه خانواده ای در جریان بوده، ممکنه همون دادگاه صالح به رسیدگی باشه.

رسیدگی و صدور دستور موقت (شاید فوری!)

بعد از ثبت دادخواست و ارائه مدارک، قاضی پرونده شما رو بررسی می کنه:

• احتمال تشکیل جلسه رسیدگی فوری: به خاطر فوریت موضوع، ممکنه دادگاه بدون نیاز به نوبت های طولانی، یه جلسه رسیدگی فوری برگزار کنه و حتی ممکنه طرف مقابل رو هم دعوت نکنه (البته این حالت کمتر پیش میاد و معمولاً طرفین دعوت میشن).
• بررسی شرایط فوریت توسط دادگاه: قاضی تمام مدارک و اظهارات شما رو بررسی می کنه تا مطمئن بشه که موضوع واقعاً فوریت داره و صدور دستور موقت لازمه.
• صدور دستور موقت و ابلاغ آن: اگه قاضی فوریت رو تأیید کنه، دستور موقت رو صادر می کنه. این دستور بعد از صدور، به طرف مقابل ابلاغ میشه.

اجرای دستور موقت (حالا که حکم گرفتید، چی؟)

گرفتن دستور موقت تازه اول کاره. مهم اینه که این دستور اجرا بشه:

1. ابلاغ به طرف مقابل: اول از همه، دستور موقت باید به کسی که بچه رو نگه داشته (خوانده) ابلاغ بشه.
2. نقش اجرای احکام دادگستری: وظیفه اجرای این دستور با «واحد اجرای احکام دادگستری»ه. شما باید با مراجعه به این واحد، درخواست اجرای دستور رو بدید.
3. نکات مربوط به نحوه اجرای حکم (در صورت مقاومت): اگه طرف مقابل از اجرای دستور موقت سر باز بزنه، واحد اجرای احکام می تونه با کمک نیروی انتظامی، بچه رو مسترد کنه. در موارد خیلی خاص و حساس، قاضی حتی می تونه دستور بده که بچه با کمک مددکار اجتماعی و پلیس از طرف مقابل گرفته و به شما تحویل داده بشه.

اگه بچه رو پس ندادن، طرف مقابل جرم هم مرتکب شده؟ (جنبه کیفری)

گاهی اوقات، عدم استرداد طفل فقط یه دعوای حقوقی نیست. اگه کسی عمداً از برگردوندن بچه به کسی که حق حضانت رو داره خودداری کنه، ممکنه مرتکب جرم هم شده باشه و مجازات بشه. اینجا پای قانون مجازات اسلامی و قانون حمایت خانواده به میون میاد.

ماده ۶۳۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): حبس یا جریمه نقدی!

ماده ۶۳۲ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) به صراحت میگه:

«هر گاه کسی طفلی را که به او سپرده شده است در موعد مقرر و یا بر خلاف دستور دادگاه به کسی که قانوناً حق مطالبه دارد مسترد ننماید، به حبس از سه ماه تا شش ماه یا به جزای نقدی از پانزده میلیون تا سی میلیون ریال محکوم خواهد شد.»

این یعنی چی؟ یعنی اگه یه نفر، بچه رو بهش بسپارن (چه پدر، چه مادر، چه شخص ثالث) و بعداً از تحویل دادنش به کسی که حضانت قانونی رو داره خودداری کنه، مرتکب جرم شده. فرق این دعوای کیفری عدم استرداد طفل با دعوای حقوقی (استرداد طفل) اینه که:

• دعوای حقوقی: هدفش برگردوندن بچه به شماست.
• دعوای کیفری: هدفش مجازات کردن کسیه که از برگردوندن بچه خودداری کرده.

ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده: بازداشت موقت!

قانون حمایت خانواده هم برای این جور مواقع ساکت نمونده و در ماده ۴۰ خودش این امکان رو فراهم کرده که اگه کسی از اجرای حکم دادگاه (مثل حکم حضانت یا استرداد طفل) خودداری کنه، بازداشت بشه. این بازداشت می تونه موقت باشه و تا زمانی ادامه پیدا کنه که حکم دادگاه اجرا بشه و بچه به والد صاحب حق تحویل داده بشه.

کدوم راه بهتره؟ پیگیری همزمان یا جداگانه؟

اینکه همزمان هم دعوای حقوقی (برای استرداد بچه) و هم شکایت کیفری (برای مجازات فرد ممانعت کننده) رو پیگیری کنید یا جداگانه، بستگی به شرایط پرونده شما داره. اما معمولاً، توصیه میشه که هر دو مسیر رو همزمان پیگیری کنید. چرا؟

• فشار بیشتر: پیگیری همزمان، فشار بیشتری روی طرف مقابل میاره و ممکنه باعث بشه زودتر بچه رو تحویل بده.
• سرعت عمل: در کنار دعوای حقوقی که ممکنه کمی زمان بر باشه، شکایت کیفری و امکان بازداشت، میتونه روند رو تسریع کنه.

البته، تصمیم نهایی برای انتخاب بهترین راهکار، باید با مشورت یک وکیل متخصص توی این زمینه باشه. وکیل با بررسی دقیق جزئیات پرونده شما، بهترین مسیر رو پیشنهاد میده.

نمونه دادخواست های کاربردی (دیگه کارتون راحته!)

در این قسمت، براتون دو تا نمونه دادخواست استرداد طفل با دستور موقت آوردم که می تونید با توجه به شرایط خودتون، ازشون استفاده کنید. حواستون باشه که این ها فقط نمونه هستند و برای هر پرونده ای، ممکنه نیاز به تغییرات و جزئیات خاص خودش باشه. پس حتماً قبل از تکمیل نهایی، با یک وکیل متخصص مشورت کنید.

نمونه ۱: دادخواست استرداد طفل با دستور موقت (برای وقتی که هنوز طلاق نگرفتید یا حکم حضانت مشخص نیست)

این نمونه دادخواست برای مواقعیه که شما و همسرتون هنوز رسماً از هم جدا نشدید، یا طلاق گرفتید اما هنوز حکم قطعی برای حضانت صادر نشده و یکی از شما از تحویل طفل خودداری می کنه. در اینجا، باید روی فوریت و مصلحت طفل تأکید بیشتری کنید.

خواهان: [مشخصات کامل: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، محل اقامت]

خوانده: [مشخصات کامل: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، محل اقامت]

خواسته: تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر استرداد طفل مشترک به نام [نام و نام خانوادگی طفل] و متعاقباً صدور حکم بر استرداد دائمی طفل.

دلایل و مستندات:

1. رونوشت مصدق شناسنامه خواهان
2. رونوشت مصدق شناسنامه خوانده
3. رونوشت مصدق شناسنامه طفل مشترک [نام طفل]
4. رونوشت مصدق سند ازدواج/مدارک اثبات رابطه زوجیت
5. استشهادیه محلی/گزارش کلانتری [در صورت وجود و لزوم، مثلاً برای اثبات ترک منزل یا عدم تحویل طفل]
6. [سایر مدارک مرتبط مثل گواهی پزشکی برای فوریت، پیامک ها و…]

شرح خواسته:

ریاست محترم دادگاه خانواده [نام شهرستان] با سلام و احترام؛

احتراماً به استحضار می رساند که اینجانب [نام خواهان] و خوانده محترم [نام خوانده] به موجب سند ازدواج شماره [شماره سند ازدواج] مورخ [تاریخ] در دفترخانه [شماره دفترخانه] شهرستان [نام شهرستان] به عقد دائم یکدیگر درآمده ایم. ثمره این زندگی مشترک، یک فرزند [دختر/پسر] به نام [نام طفل] متولد [تاریخ تولد طفل] می باشد.

متأسفانه، از تاریخ [تاریخ دقیق یا تقریبی] به دلایل مختلف [مثلاً: اختلافات خانوادگی شدید، ترک منزل مشترک توسط خوانده، اعتیاد خوانده، سوء رفتار خوانده و…] خوانده محترم بدون هیچ دلیل موجهی اقدام به [مثلاً: ترک منزل مشترک به همراه طفل، نگهداری طفل پس از ملاقات و امتناع از استرداد، ممانعت از ملاقات و نگهداری طفل توسط اینجانب با وجود حق قانونی] نموده و از استرداد طفل مشترک به اینجانب خودداری می ورزند. این در حالیست که [طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی حضانت طفل در این سن با مادر است / با توجه به ترک منزل توسط خوانده، مصلحت طفل در نگهداری نزد اینجانب می باشد / با توجه به سوء رفتار خوانده، ادامه نگهداری طفل توسط ایشان به ضرر طفل است و…] و این وضعیت، به شدت به سلامت جسمی و روحی فرزندمان آسیب می رساند. لذا با عنایت به فوریت امر و جلوگیری از تداوم ورود آسیب به فرزند و با توجه به اینکه [شرح مختصری از نیازهای طفل و مصلحت او که نشان دهنده فوریت است، مثلاً: نیاز مبرم به مراقبت های مادر/پدر، وابستگی شدید به خواهان، وضعیت نامناسب نگهداری نزد خوانده، خطر جانی یا روحی برای طفل و… ] مستنداً به مواد ۳۱۰ به بعد قانون آیین دادرسی مدنی و ماده ۷ قانون حمایت خانواده، صدور دستور موقت مبنی بر استرداد فوری طفل به اینجانب و متعاقباً صدور حکم بر استرداد دائم طفل و تحویل وی به اینجانب را از محضر محترم دادگاه استدعا دارم.

با تشکر و احترام

[امضا و تاریخ]

نمونه ۲: دادخواست استرداد طفل با دستور موقت (بعد از طلاق و با وجود حکم حضانت قطعی یا توافق نامه)

این نمونه برای زمانیه که شما و همسر سابقتون طلاق گرفتید و تکلیف حضانت هم با حکم قطعی دادگاه یا یه توافق نامه رسمی مشخص شده، اما طرف مقابل به اون حکم یا توافق عمل نمی کنه. اینجا مدارک محکمه پسندی مثل حکم حضانت، کار شما رو راحت تر می کنه.

خواهان: [مشخصات کامل: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، محل اقامت]

خوانده: [مشخصات کامل: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، محل اقامت]

خواسته: تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر استرداد طفل مشترک به نام [نام و نام خانوادگی طفل] و متعاقباً صدور حکم بر استرداد دائمی طفل.

دلایل و مستندات:

1. رونوشت مصدق شناسنامه خواهان
2. رونوشت مصدق شناسنامه خوانده
3. رونوشت مصدق شناسنامه طفل مشترک [نام طفل]
4. رونوشت مصدق سند طلاق/حکم طلاق
5. رونوشت مصدق حکم قطعی حضانت شماره [شماره پرونده] صادره از شعبه [شماره شعبه] دادگاه خانواده [نام شهرستان] / توافق نامه رسمی حضانت [تاریخ و شماره ثبت]
6. استشهادیه محلی/گزارش کلانتری [در صورت وجود و لزوم، برای اثبات عدم تحویل یا عدم بازگرداندن طفل]
7. [سایر مدارک مرتبط]

شرح خواسته:

ریاست محترم دادگاه خانواده [نام شهرستان] با سلام و احترام؛

احتراماً به استحضار می رساند که اینجانب [نام خواهان] و خوانده محترم [نام خوانده] به موجب سند طلاق شماره [شماره سند طلاق] مورخ [تاریخ] در دفتر طلاق [شماره دفترخانه] از یکدیگر جدا شده ایم. حضانت فرزند مشترکمان به نام [نام طفل] متولد [تاریخ تولد طفل]، به موجب [حکم قطعی حضانت شماره … صادره از شعبه … دادگاه خانواده … / توافق نامه رسمی مورخ …] به اینجانب واگذار شده است و این حکم/توافق قطعیت یافته و لازم الاجرا می باشد.

متأسفانه، با وجود اینکه حضانت قانونی طفل به موجب حکم قطعی دادگاه به عهده اینجانب می باشد، خوانده محترم پس از [مثلاً: پایان یافتن زمان ملاقات تعیین شده در تاریخ … / تاریخ مقرر برای تحویل طفل در تاریخ …] از استرداد و تحویل فرزند به اینجانب خودداری می ورزند. [در اینجا می توانید جزئیات بیشتری از عدم همکاری خوانده یا فوریت موضوع بیان کنید، مثلاً: این اقدام خوانده باعث نگرانی شدید اینجانب و وارد آمدن آسیب روحی به طفل شده است. یا طفل به دلیل بیماری خاص نیاز به مراقبت های ویژه اینجانب دارد و عدم دسترسی به او سلامتی اش را به خطر می اندازد.]

با توجه به فوریت امر و لزوم اجرای حکم قطعی حضانت و نیز جلوگیری از وارد آمدن آسیب های روحی و جسمی به طفل، مستنداً به مواد ۳۱۰ به بعد قانون آیین دادرسی مدنی و ماده ۷ قانون حمایت خانواده، تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر استرداد فوری طفل به اینجانب و متعاقباً صدور حکم بر استرداد دائم طفل و اجرای آن را از محضر محترم دادگاه استدعا دارم.

با تشکر و احترام

[امضا و تاریخ]

نمونه لایحه دفاعیه در خصوص دادخواست استرداد طفل (وقتی که ازتون شکایت شده)

گاهی اوقات شما در جایگاه خوانده هستید و والد مقابل درخواست استرداد طفل داده. در این شرایط، شما هم حق دفاع از خودتون رو دارید و می تونید با ارائه یک لایحه دفاعیه قوی، دلایل عدم استرداد طفل رو بر اساس مصلحت فرزند بیان کنید. البته یادتون باشه که این دفاعیه باید مستند و قانع کننده باشه و صرفاً ادعا کافی نیست.

نمونه ۱: لایحه دفاعیه خوانده در پرونده استرداد طفل (مثلاً والد مقابل مدعی عدم صلاحیت یا سوء رفتار خواهان است)

این نمونه لایحه برای مواقعیه که شما به عنوان خوانده، می خواید ثابت کنید که استرداد طفل به خواهان، به مصلحت بچه نیست. اینجا باید روی دلایل عدم صلاحیت خواهان یا خطرات احتمالی برای بچه تأکید کنید و مدارک لازم رو هم ارائه بدید.

خوانده: [مشخصات کامل: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، محل اقامت]

خواهان: [مشخصات کامل: نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، محل اقامت]

پرونده کلاسه: [شماره پرونده مربوط به دادخواست استرداد طفل]

شعبه رسیدگی کننده: [نام شعبه دادگاه]

موضوع: لایحه دفاعیه در خصوص دادخواست استرداد طفل

ریاست محترم دادگاه خانواده [نام شهرستان] با سلام و احترام؛

احتراماً، در خصوص دادخواست استرداد طفل مشترک به نام [نام طفل] که توسط خواهان محترم آقای/خانم [نام خواهان] تقدیم شده است، معروض می دارم که بنده [نام خوانده] به عنوان [پدر/مادر] فرزند مذکور، به دلایل و مستنداتی که در ادامه خواهد آمد، مخالف استرداد طفل به خواهان هستم و این اقدام صرفاً در راستای حفظ مصلحت عالیه طفل و جلوگیری از وارد آمدن آسیب به او صورت گرفته است.

دلایل دفاعیه:

1. [مثلاً: خواهان به دلیل [شرح دلیل، مانند: اعتیاد شدید به مواد مخدر، سوء رفتار با طفل، سابقه بیماری روانی، عدم توانایی مالی و اخلاقی در نگهداری طفل، محیط نامناسب زندگی، ازدواج مجدد با فرد نامناسب] صلاحیت لازم برای حضانت و نگهداری طفل را ندارد. مدارک مربوط به [مثلاً: گواهی پزشکی مبنی بر اعتیاد، گزارش اورژانس اجتماعی، شهادت شهود، احکام قبلی سلب حضانت (در صورت وجود)] به پیوست تقدیم می گردد.]
2. [مثلاً: طفل مشترک [نام طفل] در حال حاضر [سن طفل] سال سن دارد و به دلیل [شرح وابستگی، مثلاً: وابستگی شدید عاطفی به اینجانب/محیط زندگی فعلی، مشکلات تحصیلی در صورت تغییر محیط، بیماری خاص و نیاز به مراقبت های مستمر اینجانب] جدا کردن او از اینجانب در حال حاضر به صلاح وی نیست و می تواند آسیب های روحی و روانی جبران ناپذیری به او وارد کند. [گزارش روانشناس کودک/مدارک پزشکی] به پیوست است.]
3. [مثلاً: خواهان از زمان [تاریخ یا رویداد خاص، مثلاً: ترک منزل، طلاق] تاکنون هیچگونه تلاشی برای تأمین [نفقه/هزینه های زندگی و نگهداری] طفل نکرده و عملاً از انجام وظایف پدری/مادری خود شانه خالی کرده است. این مسئله به مصلحت و رشد سالم فرزند ضربه می زند.]
4. [سایر دلایل و مستندات قانونی و شرعی که عدم صلاحیت خواهان یا عدم مصلحت طفل را برای استرداد به خواهان اثبات می کند. مثلاً اگر خواهان سابقه کیفری دارد که می تواند برای طفل خطرناک باشد، به آن اشاره کنید.]

با عنایت به موارد فوق الذکر و با در نظر گرفتن قاعده فقهی و حقوقی مصلحت طفل که همواره بر هر امر دیگری ارجحیت دارد، از محضر محترم دادگاه تقاضا دارم پس از بررسی دقیق دلایل و مستندات ارائه شده، با رد دادخواست استرداد طفل توسط خواهان، شرایط لازم برای ادامه نگهداری طفل در محیط امن و باثبات فعلی را فراهم فرمایید.

با تشکر و احترام

[امضا و تاریخ]

نتیجه گیری و حرف آخر

همونطور که دیدید، موضوع نمونه دادخواست استرداد طفل با دستور موقت یک بحث حقوقی حساس و پرچالشه که با احساسات و آینده بچه ها گره خورده. هدف ما این بود که با یه زبان ساده و خودمونی، تمام جنبه های این موضوع رو براتون روشن کنیم تا اگه خدای نکرده توی این موقعیت قرار گرفتید، بدونید چطور باید گام بردارید. یادتون نره که توی همه این مراحل، مصلحت فرزندتون باید بالاتر از هر چیزی باشه و هر تصمیمی که می گیرید، باید به نفع آینده اونه.

درسته که ما اینجا یک راهنمای کامل رو براتون آوردیم و حتی نمونه دادخواست و لایحه دفاعیه رو هم گذاشتیم، اما مسائل حقوقی، ظرایف و پیچیدگی های خاص خودشون رو دارن. هیچ چیزی جای مشورت با یک وکیل پایه یک دادگستری که توی حوزه حقوق خانواده تخصص داره رو نمی گیره. وکیل می تونه با بررسی دقیق پرونده شما، بهترین راهکار رو پیشنهاد بده و شما رو از جزئیات قانونی که شاید به چشم نیان، مطلع کنه. پس اگه با این مشکل درگیر هستید، حتماً از کمک مشاوران حقوقی و وکلای مجرب استفاده کنید تا این مسیر رو با آرامش و اطمینان بیشتری طی کنید و ان شاءالله فرزند دلبندتون رو به آغوش بکشید.