مهلت ده روزه اجرای احکام

وقتی حکمی از دادگاه می آید، خیلی ها فکر می کنند کار تمام است، اما تازه داستان اصلی شروع می شود! یکی از مهم ترین و حیاتی ترین مراحل بعد از صدور حکم، «اجرای حکم» است. اینجاست که پای یک فرصت طلایی به میان می آید: مهلت ده روزه اجرای احکام. اگر این ده روز را نشناسید و از دستش بدهید، ممکن است به دردسرهای جدی بیفتید؛ از توقیف اموال گرفته تا هزینه های اضافی که شاید لازم نباشد پرداخت کنید. پس بیایید با هم ببینیم این مهلت چیست، چرا اینقدر مهم است و چطور باید از آن به نفع خودمان استفاده کنیم.

درک مفهوم مهلت ده روزه در اجرای احکام

راستش را بخواهید، وقتی می شنویم که حکمی علیه ما صادر شده و باید آن را اجرا کنیم، ته دلمان یک جور نگرانی می آید سراغمان. اما قانون گذار، مثل یک پدر دلسوز، یک فرصت به ما داده تا اوضاع را سروشکل بدهیم و به قول معروف، دست به دامن اقدامات قهری و اجباری نشویم. این فرصت، همان «مهلت ده روزه اجرای احکام» است.

مهلت ده روزه اجرای احکام چیست؟

بیایید خیلی ساده بگویم؛ مهلت ده روزه اجرای احکام یعنی یک مهلت ده روزه که قانون به شما می دهد تا وقتی یک اجرائیه (ورقه ای که می گوید حکم باید اجرا شود) به دستتان رسید، خودتان داوطلبانه آنچه در حکم آمده را انجام دهید یا حداقل یک فکری برایش بکنید. این فرصت برای چیست؟ برای اینکه مجبور نشوید با اقدامات سخت گیرانه دادگاه و اجرای احکام روبرو شوید. هدف اصلی این است که اگر می توانید، خودتان بدون اینکه کسی چیزی را از شما بگیرد یا به اجبار کاری کند، حکم را اجرا کنید. این مهلت هم به نفع شماست، هم کمک می کند پرونده ها سریع تر و با دردسر کمتر پیش بروند.

مبانی قانونی مهلت ده روزه

این مهلت ده روزه که از آن صحبت می کنیم، چیزی نیست که همین طور الکی از خودمان درآورده باشیم؛ ریشه قانونی محکمی دارد. مهم ترین جایی که به آن اشاره شده، ماده ۳۴ قانون اجرای احکام مدنی است. بیایید این ماده را با هم یک نگاهی بیندازیم و بند به بند بررسی کنیم تا ببینیم دقیقاً چه می گوید:

«همین که اجرائیه به محکوم علیه ابلاغ شد محکوم علیه مکلف است ظرف ده روز مفاد آن را به موقع اجرا بگذارد یا ترتیبی برای پرداخت محکوم به بدهد یا مالی معرفی کند که اجرا حکم و استیفای محکوم به از آن میسر باشد و در صورتی که خود را قادر به اجرای مفاد اجرائیه نداند، باید ظرف مهلت مزبور صورت جامع دارایی خود را به قسمت اجرا تسلیم کند و اگر مالی ندارد صریحاً اعلام نماید. هر گاه ظرف سه سال بعد از انقضای مهلت مذکور معلوم شود که محکوم علیه قادر به اجرای حکم و پرداخت محکوم به بوده لیکن برای فرار از آن اموال خود را معرفی نکرده یا صورت خلاف واقع از دارایی خود داده به نحوی که اجرای تمام یا قسمتی از مفاد اجرائیه متعسر گردیده باشد به حبس جنحه ای از شصت و یک روز تا شش ماه محکوم خواهد شد. »

این ماده پر از نکته های مهم است که باید خوب حواسمان بهشان باشد:

• اجرای مفاد اجرائیه: یعنی اگر در حکم آمده که باید پولی بپردازید یا کاری انجام دهید، خودتان ظرف این ده روز آن را انجام دهید.
• ترتیب پرداخت محکوم به: اگر نمی توانید یکجا پرداخت کنید، می توانید با محکوم له (کسی که حکم به نفع او صادر شده) توافق کنید و یک برنامه پرداخت قسطی یا تأخیری بچینید.
• معرفی مال قابل استیفاء: اگر پول ندارید، می توانید مالی معرفی کنید که بشود از آن، بدهی را پرداخت کرد. البته هر مالی را نمی شود معرفی کرد؛ باید مالی باشد که واقعاً بشود از آن بدهی را وصول کرد، نه مثلاً یک تکه زمین بیابانی که هیچ خریداری ندارد!
• تسلیم صورت جامع دارایی یا اعلام عدم وجود مال: اگر هم فکر می کنید هیچ مالی ندارید و نمی توانید بدهی را بپردازید، باید یک لیست کامل از هرچه دارید (یا ندارید) به واحد اجرا بدهید و رسماً بگویید که مالی برای پرداخت ندارید. این بخش خیلی مهم است، چون اگر بعداً معلوم شود دروغ گفته اید و مالی داشته اید، ممکن است دردسرهای کیفری برایتان درست شود و حتی زندان هم داشته باشد!

همچنین، یک نکته جالب دیگر در این ماده وجود دارد که در تبصره ماده ۳۴ آمده:

«شخص ثالث نیز می تواند به جای محکوم علیه برای استیفای محکوم به مالی معرفی کند.»

یعنی اگر دوست یا آشنایی دارید که می خواهد کمکتان کند، می تواند به جای شما مالی را معرفی کند تا بدهی پرداخت شود. این هم یک راه است برای کمک به محکوم علیه.

غیر از ماده ۳۴، در قانون آیین دادرسی مدنی هم به این موضوعات به شکل های مختلفی اشاره شده، اما محور اصلی همین ماده ۳۴ است که فرصت ده روزه را برایتان ایجاد می کند. پس حواستان باشد، این مهلت ده روزه یک فرصت واقعی است، نه یک شوخی!

نحوه محاسبه و شروع مهلت ده روزه

یکی از سوالات کلیدی که خیلی ها دارند این است که خب، این ده روز از کی شروع می شود؟ از وقتی که حکم صادر شد؟ از وقتی که من خبردار شدم؟ یا از کی؟ بیایید این را هم شفاف کنیم:

مبدأ دقیق شروع مهلت: از زمان ابلاغ اجرائیه

مهم ترین نکته این است که مهلت ده روزه، از زمانی شروع می شود که «اجرائیه» به شما، یعنی محکوم علیه، ابلاغ شود. نه از زمانی که حکم صادر شده، نه از زمانی که قاضی امضا کرده، بلکه از زمانی که رسماً این ورقه به دست شما برسد و شما از مفاد آن باخبر شوید. این ابلاغ است که چوب خط شروع را می زند.

تفاوت ابلاغ واقعی و ابلاغ قانونی و تأثیر آن بر مهلت

خب، حالا این ابلاغ خودش دو مدل دارد که باید فرقش را بدانید، چون روی شروع مهلت ده روزه حسابی تأثیر می گذارد:

1. ابلاغ واقعی: این ساده ترین حالت است. وقتی اجرائیه مستقیماً به خود شما تحویل داده می شود، یعنی ابلاغ واقعی صورت گرفته. در این حالت، تاریخ دریافت ورقه اجرائیه توسط شما، مبدأ دقیق شروع ده روز است.
2. ابلاغ قانونی: گاهی اوقات ابلاغ به خودتان ممکن نیست. مثلاً در آدرس اعلام شده نیستید، یا در را باز نمی کنید. در این صورت، ممکن است مأمور ابلاغ، ورقه را به یکی از اعضای خانواده شما (که مشخصاتش در قانون آمده) تحویل دهد یا حتی اگر کسی نبود، آن را روی در الصاق کند و یک رسید به دادگاه برگرداند. در این حالت، هرچند شما مستقیماً ورقه را دریافت نکرده اید، اما از نظر قانونی، ابلاغ انجام شده و مهلت ده روزه شروع می شود. پس حواستان باشد، اینکه نمی دانستید، دلیل نمی شود که بگویند ابلاغ نشده!

نکته مهم: خیلی ها فکر می کنند اگر وکیل داشته باشند، ابلاغ به وکیل یعنی شروع مهلت. اما این اشتباه است! ابلاغ به وکیل، مبدأ محاسبه مهلت ده روزه نیست. حتماً باید اجرائیه به خود محکوم علیه (حالا چه واقعی، چه قانونی) ابلاغ شود تا این ده روز شروع شود. پس اگر وکیل دارید، خیال نکنید که خبری نیست؛ خودتان هم باید پیگیر باشید.

نقش قطعیت حکم در صدور اجرائیه و شروع مهلت

یک نکته اساسی دیگر این است که اجرائیه اصلاً فقط وقتی صادر می شود که «حکم قطعی شده باشد». یعنی چی؟ یعنی اگر حکمی علیه شما صادر شده و هنوز مهلت دارید که به آن اعتراض کنید (مثلاً درخواست تجدیدنظر بدهید)، اجرائیه صادر نمی شود. فقط وقتی که این مهلت ها گذشته باشند و دیگر راهی برای اعتراض قانونی باقی نمانده باشد، حکم «قطعی» می شود و در آن زمان است که می توانند اجرائیه را برای شما بفرستند و تازه آن وقت مهلت ده روزه شروع می شود. پس نگران نباشید که قبل از اینکه حکمی قطعی شود، اجرائیه به دستتان برسد و ده روزتان بسوزد. این مراحل پشت سر هم اتفاق می افتاد.

اقدامات عملی و مزایای اجرای حکم در مهلت ده روزه

حالا که فهمیدیم مهلت ده روزه چیست و از کی شروع می شود، بیایید ببینیم چرا رعایت این مهلت اینقدر برایتان حیاتی است و چه کارهایی می توانید در این بازه زمانی انجام دهید.

چرا رعایت این مهلت برای محکوم علیه حیاتی است؟

فکرش را بکنید که یک توپ جلوی دروازه دارید و فقط ده ثانیه فرصت دارید شوت کنید. اگر بزنید گل است، اگر نزنید بازی را می بازید. مهلت ده روزه هم دقیقاً همین طور است. اگر این فرصت را از دست بدهید، ممکن است با عواقب ناخوشایندی روبرو شوید که واقعاً ارزشش را ندارد:

• اجتناب از توقیف اموال و اقدامات قهری: اولین و مهم ترین دلیل، همین است. اگر خودتان اقدام نکنید، واحد اجرای احکام دست به کار می شود و ممکن است ماشینتان، خانه تان، حساب بانکی تان یا حتی حقوق ماهیانه شما را توقیف کند. این یعنی کلی دردسر و اعصاب خردی و محدودیت برای شما. تازه ممکن است پای جلب و ممنوع الخروجی هم به میان بیاید.
• معافیت از پرداخت نیم عشر دولتی: این یکی از مهم ترین مزایاست! نیم عشر دولتی یعنی ۵ درصد از کل مبلغ محکوم به (آنچه باید بپردازید) را باید به عنوان هزینه اجرا به دولت بدهید. اگر در این ده روز حکم را اجرا کنید، از پرداخت این ۵ درصد معاف می شوید. فکرش را بکنید، اگر محکوم به تان بالا باشد، این ۵ درصد می تواند مبلغ قابل توجهی شود!
• حفظ اعتبار اجتماعی و جلوگیری از مشکلات حقوقی بیشتر: وقتی اموالتان توقیف می شود یا پای جلب به میان می آید، قطعاً روی اعتبار اجتماعی و کسب وکارتان تأثیر منفی می گذارد. با اقدام داوطلبانه، هم از این مشکلات جلوگیری می کنید، هم نشان می دهید که به قانون احترام می گذارید.

اقدامات عملی که محکوم علیه می تواند در این مهلت انجام دهد

حالا که متوجه اهمیت این ده روز شدیم، بیایید ببینیم در این فرصت چه کارهایی از دستتان برمی آید تا هم خودتان را راحت کنید، هم از عواقب بعدی جلوگیری کنید:

۱. اجرای داوطلبانه مفاد حکم

ساده ترین راه، همین است. اگر حکم پرداخت پول است، آن را بپردازید. اگر تحویل مال است، مال را تحویل دهید. اگر انجام یک عمل خاص است، آن را انجام دهید. مثلاً فرض کنید حکم تخلیه ملک علیه شما صادر شده؛ اگر در این ده روز خودتان ملک را تخلیه کنید و تحویل دهید، دیگر نیازی به ورود مأمور اجرا و دردسرهای تخلیه اجباری نیست. یادتان باشد، این کار باید به صورت رسمی و با اطلاع واحد اجرای احکام باشد.

۲. معرفی مال قابل استیفاء

اگر توان پرداخت نقدی ندارید، می توانید مالی را به واحد اجرا معرفی کنید تا از محل فروش آن مال، بدهی پرداخت شود. اما چند نکته هست:

• معیار قابلیت استیفاء: مالی که معرفی می کنید باید ارزش و قابلیت نقدشوندگی داشته باشد. مثلاً نمی توانید یک مال قدیمی و بی ارزش یا مالی که اصلاً قابل فروش نیست را معرفی کنید. این مال باید واقعی و قابل وصول باشد.
• مستثنیات دین: این یک مفهوم مهم در قانون است. یعنی اموالی که حتی اگر بدهکار باشید، دولت نمی تواند از شما بگیرد و توقیف کند. مثلاً:
  • خانه مسکونی که تنها محل سکونت شماست (به شرط اینکه عرفاً در شأن شما باشد).
  • وسایل ضروری زندگی (مثل یخچال، تلویزیون، فرش، تخت خواب و…).
  • ابزار و کتب علمی، تحقیقاتی، شغلی و حرفه ای که برای ادامه زندگی لازم دارید.
  • ودیعه مسکن (مبلغی که بابت اجاره خانه داده اید و تا حدی از آن مستثنی است).
  • نصف حقوق بازنشستگی و وظیفه.

  پس حواستان باشد، این اموال را نمی توانند توقیف کنند، حتی اگر خودتان هم معرفی کنید!

۳. توافق با محکوم له

شاید بهترین راه حل مسالمت آمیز همین باشد. شما می توانید در این ده روز با محکوم له صحبت کنید و به یک توافق برسید. مثلاً بگویید من الان نمی توانم کل پول را بدهم، ولی می توانم قسطی در شش ماه پرداخت کنم یا به جای پول، این ماشین را به شما می دهم. اگر به توافق رسیدید، حتماً این توافق را مکتوب و رسمی کنید و به واحد اجرای احکام اطلاع دهید تا پرونده اجرایی تان متوقف شود و دیگر اقدامات قهری صورت نگیرد.

۴. طرح دادخواست اعسار یا تقسیط محکوم به

این یکی از مهم ترین راه ها برای کسانی است که واقعاً توان پرداخت بدهی را ندارند. اگر خودتان را معسر (ناتوان از پرداخت) می دانید، می توانید در این مهلت ده روزه (و حتی بعد از آن، البته با کمی تفاوت) درخواست اعسار یا تقسیط بدهی را به دادگاه بدهید.

• ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: این ماده می گوید که اگر واقعاً پولی ندارید، می توانید درخواست اعسار کنید و اگر اعسارتان ثابت شود، یا زندان نمی روید یا بازداشت می شوید و بعد آزاد می شوید تا زمانی که دادخواست اعسار بررسی شود.
• تفاوت مهلت ۱۰ روزه اجرای احکام با مهلت ۳۰ روزه طرح اعسار: اینجا یک نکته ظریف و خیلی مهم وجود دارد. مهلت ده روزه برای این است که حکم را اجرا کنید و از توقیف و نیم عشر فرار کنید. اما برای طرح دادخواست اعسار، شما ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ اجرائیه فرصت دارید. یعنی حتی اگر ده روز گذشت و نتوانستید حکم را اجرا کنید، تا پایان ۳۰ روز همچنان می توانید دادخواست اعسار بدهید.
• اثر طرح اعسار در مهلت قانونی بر جلب و بازداشت محکوم علیه: اگر شما در این ۳۰ روز (که شامل ده روز اول هم می شود) دادخواست اعسار بدهید، تا زمانی که دادگاه به پرونده اعسارتان رسیدگی می کند و حکم قطعی درباره آن صادر می کند، نمی توانند شما را به خاطر عدم پرداخت جلب یا بازداشت کنند. این یک سپر حمایتی مهم برای شماست. پس اگر پول ندارید، حتماً به فکر دادخواست اعسار باشید.

ضمانت اجرا و تبعات عدم رعایت مهلت ده روزه

خب، بالاخره هر فرصتی یک پایانی دارد و هر قانونی هم ضمانت اجرای خودش را. حالا بیایید ببینیم اگر این مهلت ده روزه را دست کم بگیریم و کاری نکنیم، چه اتفاقاتی انتظارمان را می کشد.

پس از انقضای مهلت ۱۰ روزه چه اتفاقی می افتد؟

همین که عقربه ساعت، روز دهم را رد کند، واحد اجرای احکام که تا قبل از این دست نگه داشته بود تا شما به صورت داوطلبانه اقدام کنید، دیگر تعارفی با شما ندارد و کارهای خودش را شروع می کند. به این اقدامات می گوییم «اقدامات قهری و اجباری».

1. شروع اقدامات قهری و اجباری توسط واحد اجرای احکام:

   بعد از گذشت ده روز، دیگر اختیار از دست شما خارج می شود و واحد اجرا به درخواست محکوم له، شروع به اقدامات اجرایی می کند.

2. توقیف اموال محکوم علیه:

   این جدی ترین اتفاق است. مأموران اجرا شروع می کنند به شناسایی و توقیف اموال شما. چه اموالی؟ تقریباً هر مالی که دارید و جزو «مستثنیات دین» نباشد. مثلاً:

   • اموال منقول: مثل ماشین، موتورسیکلت، لوازم با ارزش منزل (غیر از ضروریات زندگی)، جواهرات و…
   • اموال غیرمنقول: مثل خانه دوم، زمین، باغ، مغازه و…
   • وجوه نقد و حساب های بانکی: موجودی حساب های بانکی شما (به جز مبلغی که برای گذران زندگی ضروری است و طبق قانون مستثنی می شود).
   • حقوق و مزایا: بخشی از حقوق ماهیانه شما (معمولاً یک سوم حقوق کارمندان و یک چهارم حقوق کارگران) می تواند توقیف شود تا بدهی به مرور پرداخت شود.
3. فروش اموال توقیف شده:

   اموالی که توقیف می شوند، اگر محکوم علیه باز هم بدهی را پرداخت نکند، از طریق مزایده به فروش می رسند و از محل پول حاصل از فروش، بدهی محکوم له پرداخت می شود. این فرآیند ممکن است طولانی و پردردسر باشد.

4. تحمیل نیم عشر دولتی و سایر هزینه های اجرایی:

   همان طور که گفتیم، اگر در مهلت ده روزه حکم را اجرا می کردید، از پرداخت نیم عشر دولتی معاف می شدید. اما حالا که این مهلت گذشته و پای اقدامات اجرایی به میان آمده، شما مجبورید ۵ درصد از کل مبلغ محکوم به را به عنوان نیم عشر به دولت بپردازید. علاوه بر این، هزینه های دیگری مثل کارشناسی اموال، نشر آگهی مزایده و… هم بر عهده شما خواهد بود.

5. صدور حکم جلب و بازداشت محکوم علیه:

   در احکام مالی، اگر محکوم علیه مال کافی معرفی نکند و اعسارش هم ثابت نشود، محکوم له می تواند درخواست جلب او را بدهد. این یعنی شما ممکن است به خاطر بدهی، بازداشت شوید. این بدترین سناریو برای یک محکوم علیه است و می تواند مشکلات زیادی را برایش ایجاد کند.

پس همان طور که می بینید، عواقب عدم رعایت مهلت ده روزه می تواند واقعاً جدی باشد و زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد. بهتر است این فرصت را دست کم نگیرید و اقدامات لازم را انجام دهید.

موارد خاص و استثنائات مهلت ده روزه

مثل هر قانون دیگری، مهلت ده روزه هم یک سری ریزه کاری ها و استثنائاتی دارد که باید حواسمان به آن ها باشد.

مهلت ده روزه در احکام مالی و غیرمالی

مهلت ده روزه هم شامل احکام مالی می شود و هم احکام غیرمالی، اما نوع اقدامات بعد از اتمام مهلت، فرق می کند:

• احکام مالی: مثل پرداخت وجه نقد، مهریه، دیه، یا بدهی چک و سفته. در این موارد، اگر ظرف ده روز اقدام نشود، توقیف اموال و حساب ها و در نهایت جلب و بازداشت ممکن است شروع شود.
• احکام غیرمالی: مثل تخلیه ملک، تحویل یک مال معین، انجام یک عمل خاص (مثلاً ساختن دیوار)، یا رفع مزاحمت. در این موارد هم مهلت ده روزه فرصتی است تا خودتان به تعهد عمل کنید. اگر نه، واحد اجرا وارد عمل می شود و به صورت قهری حکم را اجرا می کند، مثلاً ملک را تخلیه یا عملی را از طرف شما انجام می دهد و هزینه اش را هم از شما می گیرد.

استثنائات صریح قانونگذار

در برخی موارد خاص، قانون گذار گفته که مهلت ده روزه اعمال نمی شود و اجرای حکم باید فوراً انجام شود. این موارد معمولاً جنبه فوری و حیاتی دارند:

• دستور موقت و قرارهای تأمین: این ها احکامی هستند که برای جلوگیری از یک ضرر فوری و غیرقابل جبران صادر می شوند و باید بلافاصله اجرا شوند، بدون نیاز به مهلت ده روزه. مثلاً دستوری که برای توقیف فوری یک مال صادر می شود تا از انتقال آن جلوگیری شود.
• احکام مربوط به حضانت فرزند و ملاقات: این نوع احکام که مستقیماً با وضعیت روحی و روانی کودکان سروکار دارند، معمولاً فوراً اجرا می شوند.
• برخی پرونده های کیفری با جنبه فوری: مثل رفع تصرف عدوانی (وقتی کسی به زور ملک دیگری را گرفته باشد) یا قلع و قمع بنا (وقتی کسی بدون مجوز ساخت وساز کرده باشد). این ها هم معمولاً به دلیل فوریت، بدون مهلت ده روزه اجرا می شوند.

مهلت ارفاقی: چرا مهلت ده روزه، ارفاقی نیست؟

شاید بعضی ها فکر کنند مهلت ده روزه، یک نوع مهلت ارفاقی است. اما این درست نیست. در حقوق ایران، چیزی به نام مهلت ارفاقی به آن معنا که قاضی یا دادگاه بنا بر تشخیص خودش یک مهلت اضافه بدهد، وجود ندارد. مهلت ده روزه هم مهلت ارفاقی نیست، بلکه یک مهلت قانونی است. یعنی در این ده روز، محکوم علیه وظیفه دارد یا حکم را اجرا کند، یا ترتیبی برای پرداخت بدهی بدهد، یا مالی معرفی کند. اگر کاری نکند، دیگر خبری از ارفاق نیست و مأمور اجرا وارد عمل می شود. پس این ده روز یک فرصت است برای خودکنترلی و اجرای داوطلبانه، نه یک مهلت اضافه که کاری نکنید و فکر کنید هنوز وقت دارید.

جمع بندی

خب، رسیدیم به آخر داستان مهلت ده روزه اجرای احکام. اگر بخواهم خلاصه اش کنم، باید بگویم این مهلت ده روزه، مثل یک پل معلق روی یک دره عمیق است. اگر در این ده روز با آگاهی و به موقع از روی پل رد شوید و کارهایی که گفتیم را انجام دهید، به سلامت به مقصد می رسید و از دردسرها و هزینه های احتمالی در امان می مانید. اما اگر حواستان نباشد یا نخواهید از این پل بگذرید، ممکن است به پایین دره سقوط کنید و با عواقب سنگینی مثل توقیف اموال، پرداخت نیم عشر دولتی و حتی جلب و بازداشت روبرو شوید.

یادتان باشد، قانون این فرصت را به شما داده تا هم حقوق خودتان را حفظ کنید و هم اجرای احکام عادلانه تر و راحت تر پیش برود. پس این ده روز را دست کم نگیرید و حتماً با جدیت به آن بپردازید. آگاهی و اقدام به موقع، بهترین سپر شما در مقابل مشکلات حقوقی است.

درخواست مشاوره حقوقی

آیا با موضوع مهلت ده روزه اجرای احکام مواجه هستید و نیاز به راهنمایی تخصصی دارید؟ برای جلوگیری از عواقب ناخواسته و حفظ حقوق خود، همین الان با وکلا و کارشناسان مجرب ما تماس بگیرید یا از طریق فرم زیر درخواست مشاوره حقوقی خود را ثبت کنید.

با تکمیل فرم زیر، کارشناسان ما در کوتاه ترین زمان ممکن با شما تماس خواهند گرفت و شما را در تمامی مراحل راهنمایی خواهند کرد.