شهادت دروغ در دادگاه چه جرمی دارد

شهادت دروغ در دادگاه، جرم بزرگیه که می تونه کل زندگی یه نفر رو زیر و رو کنه. این کار خلاف قانون و شرع محسوب میشه و مجازات های سنگینی مثل حبس و جزای نقدی داره. پس اگه قصد شهادت دارید، حتماً حواستون باشه که فقط حقیقت رو بگید تا هم خودتون به دردسر نیفتید و هم حق کسی پایمال نشه.

تاحالا شده فکر کنید اگر کسی تو دادگاه دروغ بگه، چی میشه؟ یا شاید خدای نکرده خودتون قربانی همچین اتفاقی شدید و حق تون به خاطر شهادت کذب یکی دیگه پایمال شده؟ راستش رو بخواید، شهادت دادن تو دادگاه یه مسئولیت خیلی سنگینه. قاضی برای اینکه بتونه یه حکم عادلانه بده، خیلی روی حرف های شاهد حساب می کنه. حالا تصور کنید اگه این حرف ها، راست نباشه، چه فاجعه ای ممکنه اتفاق بیفته!

از دست رفتن حق و حقوق مردم، بی اعتمادی به سیستم قضایی و کلی مشکلات دیگه، فقط گوشه ای از پیامدهای شهادت دروغ هستن. تو این مقاله قراره حسابی بریم سراغ این موضوع و ببینیم شهادت دروغ دقیقاً چیه، چه مجازات هایی داره، چطور میشه ثابتش کرد و کلاً چه ابعاد حقوقی و حتی اخلاقی رو در بر می گیره. پس اگه این موضوع براتون مهمه یا ممکنه تو آینده به کارتون بیاد، با ما همراه باشید.

اصلاً شهادت دروغ (یا کذب) چیست؟ (یه تعریف ساده و کاربردی)

قبل از اینکه بریم سر وقت مجازات ها، بهتره اول بفهمیم اصلاً شهادت دروغ چی هست که انقدر مهمه و قانون روش حساسه. ببینید، شهادت توی دادگاه، یعنی شما یه چیزی رو با چشم خودتون دیدید، با گوش خودتون شنیدید یا کلاً با حواس پنجگانه خودتون درک کردید و حالا دارید اون رو برای قاضی تعریف می کنید. این حرف ها می تونه به نفع یه نفر یا به ضرر نفر دیگه باشه.

از تعریف لغوی تا حقوقی: گواهی دادن یعنی چی؟

اگه بخوایم خیلی ساده بگیم، شهادت تو لغت یعنی دیدن و آگاه شدن از چیزی. تو فرهنگ عامه هم وقتی میگیم فلانی شاهد یه اتفاق بوده، یعنی از ماجرا خبر داره یا خودش حضور داشته. اما تو عالم حقوق، یه کم داستان فرق می کنه. اینجا شهادت میشه وقتی که یه نفر از روی اطلاعات خودش که با حواسش به دست آورده، جلوی قاضی یا یه مقام رسمی، حرفی رو میزنه که می تونه تو سرنوشت پرونده تأثیر داشته باشه.

شهادت دروغ یعنی چی؟ (همینطور که از اسمش پیداست!)

حالا شهادت دروغ یا همون شهادت کذب، دقیقاً برعکسه. یعنی شما یه حرفی رو می زنید که می دونید واقعیت نداره، ولی برای اینکه مسیر پرونده رو عوض کنید یا به کسی ضربه بزنید، یا حتی به کسی کمک کنید، اون رو جلوی مقام قضایی مطرح می کنید. مثلاً می گید من دیدم فلانی پول رو گرفت در حالی که اصلاً اون صحنه رو ندیدید. اینجاست که پای شهادت دروغ میاد وسط و کار رو حسابی خراب می کنه.

ارکان شهادت دروغ: چی لازمه تا یه دروغ بشه جرم شهادت دروغ؟

برای اینکه یه ادعای کذب تبدیل به جرم شهادت دروغ بشه و بشه شاهد رو مجازات کرد، باید چند تا شرط وجود داشته باشه که بهشون میگیم ارکان جرم. اگه یکی از این ارکان نباشه، دیگه نمیشه اسمش رو شهادت دروغ گذاشت، هرچند که شاید از نظر اخلاقی کار درستی نباشه.

• رکن قانونی: همون ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی!

  ببینید، تو سیستم حقوقی ما، تا یه کاری تو قانون به عنوان جرم شناخته نشده باشه، نمیشه برای اون مجازاتی تعیین کرد. این میشه رکن قانونی. برای شهادت دروغ، قانونگذار تکلیف رو مشخص کرده و تو ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، این جرم رو تعریف کرده و مجازات براش گذاشته. پس این ماده میشه مهمترین سند قانونی ما.

• رکن مادی: اون کارهای که شاهد انجام میده

  رکن مادی یعنی اون کاری که از شاهد سر می زنه و ما می بینیم. این کار شامل چندتا چیز میشه:

  • ادای شهادت: یعنی شاهد باید واقعاً حرفی زده باشه، چه شفاهی (به زبون) چه کتبی (نوشتاری).
  • خلاف واقع بودن: مهمترین قسمت همینه. حرف هایی که زده میشه، باید دروغ و غیرواقعی باشه.
  • ادای شهادت تو مقام رسمی: شهادت باید جلوی قاضی، بازپرس، دادیار یا هر مقام رسمی دیگه قضایی (مثل داوری های رسمی) داده بشه، نه تو یه جمع دوستانه یا مثلاً تو چای خونه!
  • تأثیرگذاری شهادت: شهادت دروغ باید پتانسیل تأثیرگذاری روی روند پرونده یا تصمیم قاضی رو داشته باشه، حتی اگه در نهایت به دلایل دیگه تأثیری نذاره. همین که می تونسته تأثیرگذار باشه، کافیه.
• رکن معنوی: همون نیت و قصد شیطنت آمیز!

  رکن معنوی یعنی قصد و نیت پشت اون کار. اینجا دوتا چیز خیلی مهمه:

  • علم به کذب بودن: یعنی شاهد باید خودش بدونه که داره دروغ میگه. اگه اشتباه کنه یا مثلاً چیزی رو درست یادش نیاد و ناخواسته حرف اشتباهی بزنه، دیگه اسمش شهادت دروغ نیست. تو این حالت، شاهد رو مجازات نمی کنن.
  • قصد اضرار یا فریب: شاهد باید قصد داشته باشه که با این دروغگویی، دادگاه رو گمراه کنه یا به طرف مقابل ضرر بزنه. اگه فقط یه حرف الکی بزنه که هیچ نیت سوئی پشتش نیست و تأثیری هم نداره، باز هم جرم نیست.

«شهادت دروغ تنها زمانی جرم محسوب می شود که شاهد با علم و آگاهی کامل به نادرست بودن گفته هایش و با هدف گمراه کردن مرجع قضایی، اظهارات خلاف واقع بیان کند.»

مجازات شهادت دروغ در قانون ایران چیست؟ (یه نگاه به ماده ۶۵۰ و ریزه کاری هاش)

حالا که فهمیدیم شهادت کذب چیست و چه ارکانی داره، بریم سراغ بخش اصلی و ببینیم قانون ما چه مجازاتی برای این کار در نظر گرفته. قانون گذار، برای اینکه کسی به خودش اجازه نده عدالت رو زیر پا بذاره، حسابی سخت گیرانه با شهادت دروغ برخورد می کنه.

اصل ماجرا: ماده ۶۵۰ چی میگه؟ (حبس و جزای نقدی)

مبنای اصلی مجازات شهادت دروغ در ایران، همون ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) هست که قبلاً هم بهش اشاره کردیم. این ماده به وضوح میگه:

«هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و یا به بیست و پنج میلیون تا یکصد میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.»

ببینید، اینجا قانون به قاضی اختیار داده که با توجه به شرایط پرونده، یکی از این دو مجازات رو انتخاب کنه یا حتی هر دو رو در مورد شاهد دروغگو اعمال کنه. یعنی ممکنه شاهد هم به زندان بره و هم مجبور به پرداخت جریمه نقدی بشه. مبلغ جزای نقدی هم که می بینید، با توجه به تورم و تغییرات اقتصادی، ممکنه هر از گاهی تغییر کنه و به روز بشه.

مجازات های دیگه هم داریم؟ (تکمیلی و تبعی)

فکر نکنید فقط همین حبس و جریمه نقدیه! گاهی اوقات، دادگاه ممکنه به جز این مجازات اصلی، یه سری مجازات های دیگه هم برای شاهد دروغگو در نظر بگیره که بهشون میگن مجازات های تکمیلی و تبعی. این مجازات ها می تونه شامل:

• محرومیت از یه سری حقوق اجتماعی، مثلاً برای یه مدت مشخص از شرکت تو انتخابات یا تصدی مشاغل دولتی منع بشه.
• اگه شاهد کارمند دولت باشه و این شهادت دروغ به شغلش مربوط باشه، ممکنه از خدمات دولتی انفصال پیدا کنه (یعنی از کارش اخراج بشه یا برای یه مدت از کارش کنار گذاشته بشه).

اینجور مجازات ها بیشتر برای اینه که دیگه کسی جرأت نکنه با عدالت بازی کنه و از طرفی، به جامعه هم نشون بده که عواقب دروغگویی چقدر می تونه سنگین باشه.

چی تعیین می کنه مجازات چقدر باشه؟

همونطور که گفتیم، قاضی تو تعیین میزان مجازات (بین سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و مبلغ جریمه) دستش بازه. اما این آزادی به معنی سلیقه ای عمل کردن نیست؛ بلکه باید به چند تا فاکتور مهم توجه کنه:

• میزان ضرر و زیانی که به خاطر شهادت دروغ به متضرر وارد شده. هرچی ضرر بیشتر باشه، مجازات هم سنگین تره.
• انگیزه شاهد از گفتن دروغ. آیا فقط برای شیطنت بوده یا از کسی پول گرفته؟
• سابقه کیفری شاهد. اگه قبلاً هم جرم کرده باشه، مجازاتش سنگین تر میشه.
• و البته، شرایط خاص پرونده و آرای وحدت رویه که تو ادامه بهش می پردازیم.

شهادت دروغ تو دادسرا هم جرمه؟ (رأی وحدت رویه جدید!)

شاید براتون سوال باشه که این مجازات ها فقط برای دادگاهه یا تو مراحل تحقیقات مقدماتی، یعنی تو دادسرا هم شامل حال شاهد دروغگو میشه؟ قبلاً یه ابهاماتی تو این زمینه وجود داشت. اما خوشبختانه، رأی وحدت رویه شماره ۸۳۵ ـ ۱۴۰۲/۰۶/۲۸ هیأت عمومی دیوان عالی کشور اومد و تکلیف رو روشن کرد.

با توجه به این رأی، حالا اگه کسی تو مرحله تحقیقات مقدماتی دادسرا هم شهادت دروغ بده، مشمول ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی میشه و مجازات میشه. این موضوع نشون میده که قانونگذار چقدر روی صداقت تو تمام مراحل دادرسی حساسه. البته یادتون باشه که بازپرس یا دادیار موظفه که قبل از گرفتن شهادت، حرمت و مجازات دروغگویی رو به شاهد تفهیم کنه تا شاهد کاملاً آگاه باشه.

شهادت دروغ: فقط مجازات کیفری داره یا پای مسائل دیگه هم در میونه؟ (پیامدهای حقوقی و فقهی)

فکر نکنید مجازات شهادت دروغ فقط به حبس و جزای نقدی ختم میشه. نه، راستش رو بخواید، این کار پیامدهای خیلی گسترده تری داره که هم جنبه حقوقی داره و هم فقهی و اخلاقی. یعنی زندگی دنیوی و اخروی فرد رو تحت تأثیر قرار میده.

دین و اخلاق چی میگن؟ (گناه کبیره و عواقبش)

از نظر دین اسلام، شهادت دروغ یا همون گواهی کذب، یکی از گناهان کبیره است و عواقب خیلی وخیمی تو آخرت داره. تو قرآن و روایات اهل بیت، بارها به اهمیت صداقت و راستگویی تو شهادت تأکید شده و دروغگویی، مخصوصاً تو زمینه عدالت، به شدت نهی شده. از نظر اخلاقی هم که دیگه نیازی به گفتن نیست؛ کسی که شهادت دروغ میده، اعتبار و آبروی خودش رو تو جامعه از دست میده و دیگه کسی به حرفش اعتماد نمی کنه.

جبران خسارت؛ پول زور رو پس بدید! (مسئولیت مدنی شاهد)

جدا از مجازات کیفری، شاهد دروغگو یه مسئولیت دیگه هم داره: مسئولیت مدنی. یعنی اگه به خاطر شهادت کذب اون، به کسی ضرر مادی یا معنوی وارد شده باشه، شاهد باید اون خسارت ها رو جبران کنه. فرض کنید به خاطر شهادت دروغ، یه نفر کلی پول از دست داده یا حتی زندانی شده. اون فرد می تونه با یه دادخواست حقوقی جداگانه، تمام اون خسارت ها رو از شاهد دروغگو مطالبه کنه. این یعنی، پای پول و مال هم وسط میاد و شاهد باید تاوان دروغش رو پس بده.

اگه شهادت دروغ باعث قصاص یا اعدام بشه چی؟ (یه تبصره مهم)

اینجا دیگه ماجرا خیلی جدی میشه! تبصره ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی یه نکته خیلی مهم رو مشخص می کنه: اگه شهادت دروغ اونقدر خطرناک باشه که منجر به صدور حکم اعدام، قصاص، حد (مجازات های شرعی مثل شلاق) یا دیه بشه و خدای نکرده این حکم اجرا بشه، اون وقت مجازات شاهد دروغگو، دقیقاً همون مجازاتیه که به خاطر حرف اون شاهد، روی اون آدم بی گناه اجرا شده! یعنی اگه باعث اعدام شده باشه، شاهد دروغگو هم ممکنه به اعدام محکوم بشه. این نشون میده که قانون چقدر تو این زمینه بی رحمانه با دروغگوها برخورد می کنه تا کسی جرأت همچین کاری رو پیدا نکنه.

دیگه کسی به شهادتش اعتماد نمی کنه! (عدم پذیرش گواهی های بعدی)

یکی دیگه از پیامدهای تلخ شهادت دروغ اینه که وقتی دروغگویی یه نفر ثابت میشه، اعتبارش تو مراجع قضایی کاملاً از بین میره. یعنی اگه بعداً تو یه پرونده دیگه، همین فرد بخواد دوباره شهادت بده، دادگاه دیگه حرفش رو قبول نمی کنه. مثل ضرب المثل معروف که میگه: دروغگو حافظه ندارد. این موضوع، عملاً فرد رو از یکی از حقوق مهمش که همون شهادت دادنه، محروم می کنه.

حکمی که با دروغ صادر شده، میشه عوضش کرد؟ (نقض حکم و اعاده دادرسی)

خبر خوب اینه که بله! اگه ثابت بشه حکمی بر اساس شهادت دروغ صادر شده، فرد متضرر این حق رو داره که درخواست اعاده دادرسی بده. یعنی پرونده دوباره از اول بررسی میشه و ممکنه اون حکمی که با دروغ و ناحقی صادر شده بود، نقض بشه و یه حکم جدید و عادلانه جایگزینش بشه. این امکان برای قربانیان شهادت دروغ یه راه امیدواریه که می تونن حقشون رو پس بگیرن و عدالت رو دوباره به جریان بندازن.

چه شرایطی باید باشه تا شهادت کذب حساب بشه؟ (همه اش دروغ نیست!)

همونطور که اول کار گفتیم، هر حرف نادرستی رو نمیشه شهادت دروغ نامید و مجازات کرد. یه سری شرایط تحقق شهادت دروغ هستن که باید همه شون کنار هم جمع بشن تا بشه پای مجازات رو وسط کشید. اگه یکی از این شرایط نباشه، دیگه اسمش شهادت دروغ نیست.

حتماً باید تو دادگاه باشه؟ (مقام رسمی و قضایی)

اولین و مهمترین شرط اینه که این دروغگویی باید تو یه محیط رسمی و قضایی اتفاق افتاده باشه. یعنی شاهد باید حرفاش رو جلوی قاضی، بازپرس، دادیار یا هر مقام رسمی دیگه قضایی زده باشه. اگه شما تو یه مهمونی یا تو خیابون به دروغ بگید که شاهد یه چیزی بودید، این حرف ممکنه از نظر اخلاقی غلط باشه، اما از نظر قانونی، شهادت دروغ محسوب نمیشه و مجازاتی نداره.

حرفش با واقعیت فرق داشته باشه (کذب بودن محتوا)

این دیگه خیلی واضحه! حرفی که شاهد میزنه، باید کاملاً خلاف واقعیت باشه و با چیزی که واقعاً اتفاق افتاده، هیچ همخوانی نداشته باشه. اگه یه ذره هم از واقعیت تو حرفاش باشه یا بخشی از حرفش درست باشه، دیگه نمیشه بهش گفت شهادت کذب محض.

خودش بدونه داره دروغ میگه (علم و آگاهی شاهد)

ببینید، قلب جرم شهادت کذب اینجاست! شاهد باید دقیقاً بدونه که داره دروغ میگه. یعنی با قصد و نیت قبلی، اطلاعات غلط رو ارائه بده. اگه مثلاً به خاطر فراموشی، اشتباه در دیدن یا شنیدن، یا حتی برداشت اشتباه از یه موضوع، حرف غلطی بزنه، اینجا دیگه پای علم به کذب بودن وسط نیست. این میشه اشتباه در شهادت که جرم نیست و مجازاتی هم نداره. تفاوت شهادت دروغ و اشتباه در شهادت تو همین نکته ظریف هستش.

روی پرونده تاثیر بذاره (اهمیت تاثیر شهادت)

شهادت دروغی که هیچ تأثیری روی روند پرونده یا تصمیم قاضی نداشته باشه، از نظر قانونی، جرم کامل محسوب نمیشه. البته گفتیم که حتی پتانسیل تأثیرگذاری هم کافیه. اما منظور اینه که اون دروغ، باید ماهیتی داشته باشه که بتونه مسیر پرونده رو تغییر بده، نه اینکه یه حرف بی اهمیت باشه که بود و نبودش فرقی تو نتیجه نداره.

قبل از حکم، شهادتش رو پس نگیره! (عدم رجوع قبل از صدور حکم)

یه نکته مهم دیگه اینه که اگه شاهد قبل از اینکه دادگاه حکم نهایی رو صادر کنه، پشیمون بشه و بیاد بگه آقا من دروغ گفتم، شهادتم کذب بود، اینجا دیگه مشمول مجازات شهادت دروغ نمیشه. قانونگذار این فرصت رو به شاهد میده که اگه از کارش پشیمون شد، قبل از اینکه کار بیخ پیدا کنه، خودش رو اصلاح کنه. اما اگه حکم صادر شد و بعد پشیمون شد، دیگه کار از کار گذشته و باید مجازات بشه.

چطور میشه شهادت دروغ رو تو دادگاه ثابت کرد؟ (راه و چاهش چیه؟)

اگه خدای نکرده احساس کردید که کسی با شهادت دروغ بهتون آسیب زده، خب حتماً دنبال راهی هستید که این موضوع رو ثابت کنید و حق تون رو پس بگیرید. نحوه اثبات شهادت دروغ خودش یه پروسه حقوقی داره که باید با دقت دنبالش کرد.

کی باید ثابت کنه؟ (بار اثبات)

مثل خیلی از پرونده های دیگه، تو این مورد هم بار اثبات به عهده کسیه که ادعا می کنه شهادت دروغ بوده. یعنی شمایی که میگید فلانی شهادت کذب داده، باید با دلیل و مدرک حرفتون رو ثابت کنید. صرف ادعا کافی نیست.

روش های اثبات شهادت دروغ:

خوشبختانه، قانون دست و بالمون رو برای اثبات شهادت دروغ نبسته و چند تا راه رو پیش بینی کرده:

• اقرار خود شاهد (واضح تر از این نمیشه!)

  بهترین و قطعی ترین راه برای اثبات شهادت دروغ، اینه که خود شاهد بیاد و اقرار کنه که دروغ گفته. یعنی مثلاً تو همون دادگاه یا حتی بعداً، بگه من تو شهادتم دروغ گفتم. اینجا دیگه جای هیچ بحثی باقی نمی مونه و قاضی می تونه بر اساس همین اقرار، حکم صادر کنه.

• شهادت شاهدان دیگه (یکی دوتا شاهد عادل)

  اگه دو نفر شاهد عادل دیگه باشن که بتونن گواهی بدن شهادت قبلی کذب بوده، این هم یکی از راه های اثباته. البته این شاهدها باید خودشون شرایط شاهد عادل بودن رو داشته باشن (مثل بلوغ، عقل، عدالت و…).

• علم قاضی (از کجا می فهمه؟)

  گاهی اوقات، قاضی خودش با بررسی تمام مدارک و شواهد موجود تو پرونده، از جمله تناقض ها تو حرفای شاهد، اسناد و مدارک دیگه، فیلم یا صدا، گزارش های کارشناسی و… به این نتیجه میرسه که شهادت دروغ بوده. به این میگن علم قاضی. این علم باید بر اساس دلایل محکم باشه، نه صرفاً حدس و گمان.

• تحقیقات تکمیلی و کارشناسی (وقتی پرونده پیچیده میشه)

  تو یه سری پرونده های پیچیده، ممکنه دادگاه نیاز به تحقیقات بیشتری داشته باشه. مثلاً کارشناسی خط، کارشناسی اسناد، بررسی های فنی یا هر چیز دیگه که بتونه حقیقت رو روشن کنه. این تحقیقات می تونه به اثبات شهادت کذب کمک زیادی کنه.

چطوری از شهادت دروغ شکایت کنیم و پیگیری کنیم؟ (از شکوائیه تا حکم!)

اگه مطمئنید که قربانی جرم شهادت کذب شدید، باید بدونید که چطور میشه این موضوع رو قانونی پیگیری کرد و حق تون رو گرفت. فرآیند شکایت از شهادت دروغ مثل بقیه جرایم کیفری، مراحل مشخصی داره که باید طی بشه.

کجا باید شکایت کنیم؟ (دادسرای عمومی و انقلاب)

اولین قدم برای شکایت از شهادت دروغ، مراجعه به دادسرای عمومی و انقلاب حوزه قضایی مربوطه است. شما باید یه شکوائیه تنظیم کنید و تحویل واحد دادیاری یا بازپرسی بدید. یادتون باشه که این شکایت از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی انجام میشه.

شکوائیه چطور نوشته میشه؟ (نکات مهم)

شکوائیه شما باید شامل اطلاعات دقیق باشه:

• مشخصات کامل خودتون (شاکی) و شاهد دروغگو (مشتکی عنه).
• شرح دقیق ماجرا، یعنی کی، کجا و چطور شهادت دروغ داده شده.
• ذکر دلایل و مستندات شما برای اثبات کذب بودن شهادت (مثلاً اگه شاهدی دارید، اسناد، مدارک، فیلم، صدا و…).
• ذکر اینکه درخواست رسیدگی کیفری و مجازات شاهد دروغگو رو دارید.

راستش رو بخواید، نوشتن یه شکوائیه حقوقی که تمام جزئیات رو داشته باشه و از نظر قانونی هم محکم باشه، کار هر کسی نیست. اینجاست که مشاوره با وکیل متخصص خیلی می تونه بهتون کمک کنه.

پرونده تو دادسرا چطور پیش میره؟

بعد از ثبت شکوائیه، پرونده میره دادسرا و توسط یه دادیار یا بازپرس بررسی میشه. اونا:

• تحقیقات مقدماتی رو انجام میدن، یعنی شاهد دروغگو رو احضار می کنن، ازش بازجویی می کنن، مدارک رو بررسی می کنن و اگه نیاز باشه، تحقیقات دیگه ای هم انجام میدن.
• اگه دلایل کافی برای اثبات جرم شهادت دروغ پیدا بشه، قرار مجرمیت صادر میشه و بعدش دادستان کیفرخواست صادر می کنه و پرونده میره دادگاه.
• اما اگه دلایل کافی برای اثبات جرم نباشه، قرار منع تعقیب صادر میشه و دیگه پرونده به دادگاه نمیره.

بعدش میره دادگاه؟ (دادگاه کیفری ۲)

اگه پرونده با کیفرخواست از دادسرا به دادگاه فرستاده بشه، معمولاً به دادگاه کیفری ۲ ارجاع داده میشه. اینجا دادگاه مدارک رو دوباره بررسی می کنه، دفاعیات طرفین رو می شنوه، جلسات دادرسی رو برگزار می کنه و در نهایت، اگه جرم ثابت بشه، حکم مجازات (حبس یا جزای نقدی) رو صادر می کنه.

چقدر وقت داریم شکایت کنیم؟ (مرور زمان کیفری)

مثل خیلی از جرایم دیگه، برای شهادت دروغ هم یه مهلت شکایت از جرم شهادت دروغ وجود داره که بهش میگن مرور زمان کیفری. این یعنی شما باید تو یه مدت زمان مشخصی از وقتی که از جرم باخبر شدید، شکایتتون رو مطرح کنید. اگه این مدت بگذره، دیگه حق شکایت کیفری رو از دست میدید. معمولاً برای جرایم تعزیری، این مدت زمان از تاریخ وقوع جرم یا اطلاع شاکی، شروع میشه. حتماً تو این زمینه از یه وکیل مشاوره بگیرید تا فرصت رو از دست ندید.

اعاده حیثیت: اگه به دروغ متهم بشیم چی؟

حالا تصور کنید شما خودتون به شهادت دروغ متهم شدید، در حالی که بی گناهید. اینجا چه باید کرد؟ قانون برای اینجور مواقع هم راهکاری گذاشته که بهش میگن اعاده حیثیت. یعنی شما حق دارید آبروی از دست رفته تون رو پس بگیرید. اگه بی گناهی شما تو دادگاه ثابت بشه، می تونید درخواست اعاده حیثیت کنید. این کار می تونه شامل انتشار خبر بی گناهی شما تو رسانه ها، یا حتی مطالبه خسارت بابت ضررهای مادی و معنوی که از این اتهام بهتون وارد شده، باشه. البته اثبات بی گناهی هم خودش نیاز به مدارک و دفاعیات قوی داره که باز هم حضور یه وکیل متخصص خیلی کمکتون می کنه.

نتیجه گیری

راستش رو بخواید، شهادت دروغ یه معضل جدیه که می تونه کل سیستم قضایی و اعتماد مردم به عدالت رو زیر سوال ببره. قانون گذار ما با در نظر گرفتن مجازات های سنگین مثل حبس، جزای نقدی و حتی در موارد خیلی جدی، قصاص، حسابی با این موضوع برخورد کرده تا کسی فکر دروغگویی تو مراجع رسمی رو هم نکنه. یادتون باشه که جرم شهادت دروغ فقط یه مسئله حقوقی نیست، بلکه یک گناه بزرگ و از نظر اخلاقی هم به شدت نکوهیده است. اگه خدای نکرده تو موقعیتی قرار گرفتید که فکر می کنید کسی با شهادت دروغ بهتون آسیب زده، یا حتی خودتون به اشتباه به این کار متهم شدید، بهترین راه اینه که دست روی دست نذارید و حتماً با یه وکیل متخصص شهادت دروغ مشورت کنید. یه وکیل خوب می تونه راه و چاه قانونی رو بهتون نشون بده، از حق و حقوق شما دفاع کنه و نذاره که بی عدالتی پابرجا بمونه.