خام نمونه حکم جلب – دانلود فرم Word (آماده و قابل ویرایش)

اگه تو پرونده ای درگیر هستین و نیاز به فرم خام حکم جلب دارین تا بهتر شرایط رو درک کنین، یا می خواین بدونین حکم جلب چیه و تحت چه شرایطی صادر و اجرا میشه، دقیقاً جای درستی اومدین. اینجا نه تنها می تونید یک نمونه کامل و قابل ویرایش از حکم جلب رو توی قالب فایل Word دانلود کنید، بلکه قراره همه پیچ و خم های قانونی این موضوع رو با هم بررسی کنیم. این مقاله به شما کمک می کنه تا با مفهوم حکم جلب، انواعش (برای متهم، شاهد یا حتی حکم جلب سیار)، شرایط صدور و مراحل اجراش آشنا بشید و حسابی به اطلاعات حقوقی تون اضافه کنید. یادتون باشه این فرم ها فقط جنبه آموزشی دارن و فقط مقام های قضایی می تونن حکم جلب صادر کنن، پس استفاده غیرقانونی ازشون حسابی دردسرسازه.

شاید خیلی از ما وقتی اسم حکم جلب رو می شنویم، یه ذره نگران می شیم یا تصویر فیلم های پلیسی و تعقیب و گریز میاد تو ذهنمون. اما واقعیت اینه که حکم جلب، یکی از ابزارهای خیلی مهم و البته حساس توی دست سیستم قضاییه که برای اطمینان از اجرای عدالت استفاده میشه. هدف اصلیش اینه که آدم هایی که باید تو یه پرونده قضایی حضور داشته باشن، چه به عنوان متهم، چه شاهد یا مطلع، حتماً جلوی قاضی یا بازپرس حاضر بشن.

تصور کنین یه پرونده ای هست و طرف مقابل یا شاهدی که قراره شهادت بده، هرچی احضاریه براش می فرستن، محل نمی ذاره و هیئت ندید می گیره. خب تو این شرایط، اگه قرار باشه همه همین جوری از زیر بار مسئولیت شونه خالی کنن، سنگ روی سنگ بند نمیشه که! اینجا پای حکم جلب میاد وسط. این حکم به ضابطین دادگستری (یعنی نیروهای انتظامی) اجازه میده که اون شخص رو پیدا کنن و به زور هم که شده، بیارنش دادسرا یا دادگاه.

از اونجایی که بحث حکم جلب، یه موضوع کاملاً قانونی و حساسه و ممکنه با حقوق افراد درگیر باشه، خیلی مهمه که همه، مخصوصاً اونایی که یه جوری با پرونده های قضایی سروکار دارن، دقیقاً بدونن حکم جلب چیه، کی صادر میشه، چه انواعی داره و اصلا چجوری اجرا میشه. فقط با آگاهی کامل میشه جلوی خیلی از سوءتفاهم ها و مشکلات حقوقی رو گرفت.

حکم جلب چیست؟ از تعریف تا کاربرد قانونی

ببینید، حکم جلب در واقع یه جور دستور کتبیه. این دستور رو یه مقام قضایی مثل بازپرس، دادیار یا قاضی دادگاه صادر می کنه و به ضابطین دادگستری، یعنی همون نیروی انتظامی، میگه که فلانی رو پیدا کنن و بیارن پیشش. دلیلش هم معمولاً اینه که اون شخص باید برای تحقیقات یا محاکمه تو مراجع قضایی حاضر بشه ولی خودش داوطلبانه نمیاد. هدف اصلی از صدور حکم جلب همینه: اطمینان از حضور متهم یا شاهد تو دادگاه یا دادسرا.

حالا شاید بپرسید این حکم جلب با احضاریه چه فرقی داره؟ خیلی ساده بگم، احضاریه مثل یه دعوت نامه رسمیه. دادگاه یا دادسرا اول برای یه نفر احضاریه می فرسته و ازش می خواد که تو تاریخ و ساعت مشخصی حاضر بشه. اگه طرف نیاد و دلیل موجهی هم نداشته باشه، یا اگه پرونده خیلی مهم باشه و احتمال فرار یا تبانی وجود داشته باشه، اون وقته که حکم جلب صادر میشه. یعنی حکم جلب در واقع مرحله بعدی و جدی تر از احضاریه ست.

تفاوت دیگه هم با درخواست جلب یا دادخواست جلب هست. اینها همون طور که از اسمشون پیداست، یه درخواستن. یعنی مثلاً شاکی از مقام قضایی می خواد که برای متهمش حکم جلب صادر کنه. اما حکم جلب، خودش دستوریه که مقام قضایی صادر می کنه، نه درخواستی که شما به دادگاه میدید.

حکم جلب یه ابزار قدرتمند در نظام قضاییه که حضور افراد رو برای اجرای عدالت تضمین می کنه، اما همیشه باید با رعایت دقیق قوانین و حقوق شهروندی صادر و اجرا بشه.

توی قانون آیین دادرسی کیفری ایران، جایگاه حکم جلب خیلی روشنه. این قانون مشخص می کنه که در چه مواردی و با چه شرایطی میشه حکم جلب رو صادر کرد. پس هر کسی نمی تونه همین جوری برای بقیه حکم جلب بگیره یا اجراش کنه. همه چیز باید طبق قانون باشه.

انواع حکم جلب و شرایط صدور هر کدومش

حکم جلب هم مثل خیلی از مفاهیم حقوقی دیگه، انواع مختلفی داره که هر کدوم شرایط و کاربری خاص خودشون رو دارن. بیاید دونه دونه بررسی شون کنیم تا قشنگ دستتون بیاد قضیه از چه قراره.

الف) حکم جلب متهم

همون طور که از اسمش پیداست، این حکم برای کسی صادر میشه که بهش اتهامی وارد شده و قراره برای رسیدگی به پرونده، تو مراجع قضایی حاضر بشه. معمولاً هم این حکم وقتی صادر میشه که:

• متهم با اینکه براش احضاریه فرستادن و کاملاً قانونی ابلاغ شده، بدون هیچ عذر و بهانه ای که مورد قبول قانون باشه، تو دادگاه یا دادسرا حاضر نمیشه.

البته یه وقتایی هم هست که بازپرس (کسی که تو دادسرا تحقیقات اولیه رو انجام میده) می تونه بدون اینکه اصلاً احضاریه بفرسته، مستقیم دستور جلب متهم رو صادر کنه. این موارد خاص توی ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری گفته شده و شامل ایناست:

1. مورد جرائمی که مجازاتشون خیلی سنگینه؛ مثل اعدام، قطع عضو یا حبس ابد. خب تو این موارد ریسک فرار متهم خیلی بالاست.
2. هر وقت نشونی از محل زندگی، کار یا شغل متهم نباشه و بازپرس هرچی تلاش می کنه، نمی تونه آدرس دقیقشو پیدا کنه.
3. توی جرائم تعزیری درجه پنج و بالاتر (اینا هم جرم های نسبتاً سنگین تری هستن)، اگه از اوضاع و احوال پرونده و قرائن موجود، این ترس وجود داشته باشه که متهم فرار کنه، با بقیه تبانی کنه یا خودش رو مخفی کنه.
4. در مورد آدم هایی که متهم به جرائم سازمان یافته یا جرائمی علیه امنیت داخلی و خارجی کشور باشن.

بعد از اینکه متهم جلب شد، ضابطین دادگستری وظیفه دارن که فوراً اونو به مقام قضایی تحویل بدن و بازپرس هم باید بلافاصله شروع به تحقیقات کنه و تکلیف متهم رو روشن کنه. یادتون باشه متهم حتی وقتی جلب میشه، حقوقی داره که باید رعایت بشه، مثلاً نباید بیشتر از ۲۴ ساعت بدون شروع تحقیقات، تحت نظر نگه داشته بشه.

ب) حکم جلب شاهد یا مطلع

شاهد یا مطلع کسیه که می تونه اطلاعات مهمی رو در مورد یه پرونده به دادگاه یا دادسرا بده. خب حضور این افراد هم برای روشن شدن حقیقت و رسیدن به عدالت خیلی مهمه. حکم جلب شاهد یا مطلع هم معمولاً وقتی صادر میشه که:

• شاهد یا مطلع با اینکه براش احضاریه قانونی فرستادن، بدون هیچ عذر موجهی تو مرجع قضایی حاضر نمیشه.
• شهادت یا اطلاعات اون ها برای کشف حقیقت ضروری باشه.
• موضوع پرونده با امنیت عمومی گره خورده باشه.

قانون در این مورد هم حسابی دست بازپرس و دادگاه رو باز گذاشته. طبق مواد ۲۰۴ و ۳۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری، اگه شاهد یا مطلع به خاطر عدم حضورش عذر موجهی نداشته باشه یا اگه عذرش موجه باشه ولی بعد از احضار مجدد باز هم نیاد، بازپرس می تونه دستور جلبش رو صادر کنه.

اما یه نکته خیلی مهم اینجا هست: طبق اصل ۳۸ قانون اساسی، هیچ کس رو نمی تونن مجبور به شهادت دادن کنن. یعنی اگه یه شاهد رو جلب کردن و آوردن دادگاه، نمی تونن به زور ازش شهادت بگیرن. اما این با اجبار به حضور فرق داره. یعنی شما مجبورید تو دادگاه حاضر بشید، ولی مجبور نیستید شهادت بدید.

ج) حکم جلب سیار

حکم جلب سیار یه جورایی نسخه پیشرفته تر حکم جلب عادیه، مخصوصاً برای مواقعی که متهم حسابی فراریه و هرچی می گردن، پیداش نمی کنن یا اصلاً نشونی ازش ندارن. کلمه سیار هم به همین معنیه که این حکم ثابته و تو یه محل خاص نیست، بلکه تو هر جایی که متهم پیدا بشه، قابل اجراست.

• وقتی بازپرس مطمئن بشه که متهم واقعاً متواری شده و قایم شده، یه برگه جلب صادر می کنه که یه مدت اعتبار هم روش نوشته شده. این برگه رو میده دست ضابطین دادگستری و بهشون میگه هرجا این متهم رو پیدا کردید، جلبش کنید و بیاریدش پیش من.

مدت اعتبار حکم جلب سیار معمولاً یه دوره مشخصه، مثلاً یک ماه. اگه تو این مدت متهم پیدا نشد، ضابطین باید گزارش بدن و بازپرس می تونه این مدت رو تمدید کنه. ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری این شرایط رو کامل توضیح داده. گاهی اوقات هم بازپرس می تونه برگه جلب سیار رو برای یه مدت مشخص بده دست شاکی، تا شاکی با معرفی متهم به ضابطین، کمک کنه که اونو جلب کنن.

اگه خدای نکرده متهم تو خونه یا محل کار خودش یا کس دیگه ای پنهون شده باشه، ضابطین برای ورود به اونجا باید حتماً از مقام قضایی حکم ورود به مخفیگاه بگیرن. یعنی همین جوری نمی تونن بریزن تو خونه مردم.

دانلود نمونه حکم جلب (فایل Word آماده و قابل ویرایش)

حالا که حسابی با انواع حکم جلب و شرایطش آشنا شدید، وقتشه که یه نمونه عملی ازش رو هم ببینید و اگه لازم داشتید، دانلود کنید. این فرمی که آماده کردیم، یه قالب کلی داره که می تونید با توجه به نوع پرونده و مشخصات افراد، اون رو شخصی سازی و پر کنید.

شرح اجزا و بخش های مختلف فرم Word

وقتی فایل Word رو باز می کنید، می بینید که یه سری قسمت های مشخص داره که باید با دقت پر بشن:

• سربرگ مرجع قضایی: این قسمت نشون میده که حکم از طرف کدوم مرجع قضایی صادر شده (مثلاً دادستانی، بازپرسی شعبه فلان، یا دادگاه کیفری دو).
• مشخصات پرونده: شامل شماره کلاسه پرونده، تاریخ صدور حکم و شماره بایگانی. اینها برای شناسایی دقیق پرونده ضروری هستن.
• مشخصات فرد مورد جلب: اینجا باید اطلاعات کامل کسی که قراره جلب بشه رو بنویسید؛ مثل نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی و اگه آدرس مشخصی هست، محل اقامت یا ترددش.
• علت جلب: باید مشخص کنید که شخص به چه دلیلی جلب میشه؛ متهم، شاهد یا مطلع.
• خلاصه اتهام/موضوع شهادت: به صورت خلاصه بنویسید که اتهام چیه یا موضوع شهادت در مورد چیه.
• دستور به ضابطین قضایی: این قسمت، دستور صریحی به نیروی انتظامی برای جلب فرد و انتقالش به مرجع قضاییه.
• مدت اعتبار حکم (در مورد سیار): اگه حکم جلب سیاره، باید مدت اعتبارش هم مشخص بشه.
• امضاء و مهر مقام قضایی: مهم ترین بخش که اعتبار حقوقی به حکم میده، امضاء و مهر مقام قضایی صادرکننده حکمه.

راهنمای استفاده و ویرایش فرم

این فرم Word جوری طراحی شده که بتونید خیلی راحت قسمت های لازم رو ویرایش کنید. جاهایی که باید اطلاعات خاص پرونده یا مشخصات فرد رو بنویسید، معمولاً با جاهای خالی یا متن راهنما مشخص شدن. فقط کافیه اون قسمت ها رو پاک کنید و اطلاعات درست رو جایگزین کنید.

• نکات کلیدی:
• حتماً اطلاعات رو با دقت و از روی مدارک اصلی پر کنید تا هیچ اشتباهی پیش نیاد.
• قسمت های مربوط به مرجع قضایی، امضاء و مهر، از اونجایی که باید توسط خود مقام قضایی تکمیل بشن، شما نباید اون ها رو تغییر بدید.
• این فرم رو می تونید برای هر سه نوع حکم جلب (متهم، شاهد، سیار) استفاده کنید. فقط کافیه تو قسمت علت جلب مورد صحیح رو انتخاب کنید و بقیه توضیحات رو بر اساس پرونده خودتون تنظیم کنید.

مستندات قانونی مهم (چی می گه قانون؟)

همه حرف هایی که زدیم، پشتشون یه عالمه قانون و ماده قانونی هست که بهشون اعتبار میده. پس بد نیست که یه نگاهی هم به این مستندات مهم بندازیم تا بدونید هر کدوم از این حکم ها بر چه اساسی صادر میشن.

از قانون اساسی

اول از همه، یه ماده خیلی مهم تو قانون اساسی داریم که همیشه باید حواسمون بهش باشه: اصل ۳۸ قانون اساسی. این اصل میگه هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. یعنی چی؟ یعنی هیچ کس رو نمی تونن به زور مجبور کنن که شهادت بده یا اقرار کنه. اما همون طور که قبلاً گفتیم، این با اجبار به حضور فرق داره. شما باید تو دادگاه حاضر بشید، ولی نمی تونن به زور ازتون حرف بکشن.

از قانون آیین دادرسی کیفری

بیشترین قوانین مربوط به حکم جلب، تو قانون آیین دادرسی کیفری جمع شدن. بیاید چند تا از مهم تریناش رو با هم ببینیم:

• ماده ۱۶۸: بازپرس نباید بدون دلیل کافی برای توجه اتهام، کسی را به عنوان متهم احضار و یا جلب کند. این ماده به ما میگه که برای احضار یا جلب یه نفر، باید حتماً دلیل کافی وجود داشته باشه.
• مواد ۱۶۹ تا ۱۷۱: این مواد در مورد نحوه احضار متهم صحبت می کنن؛ اینکه احضاریه چجوری باید باشه، چه چیزهایی توش نوشته بشه و فاصله بین ابلاغ و زمان حضور چقدر باید باشه.
• مواد ۱۷۸ و ۱۷۹: اگه متهم بدون عذر موجه تو دادسرا حاضر نشه یا عذرشو اعلام نکنه، طبق این مواد، به دستور بازپرس جلب میشه. عذرهای موجه هم تو ماده ۱۷۸ کامل توضیح داده شده.
• مواد ۱۸۰ تا ۱۸۹: این بخش از قانون، قلب بحث حکم جلبه! اینجا در مورد موارد و نحوه جلب متهم، حکم جلب سیار، جلب در روز، تحت نظر قرار دادن و خیلی چیزهای دیگه صحبت شده. مثلاً ماده ۱۸۰ همون مواردی رو میگه که بازپرس می تونه بدون احضاریه، مستقیم حکم جلب صادر کنه.
• مواد ۲۰۴ تا ۲۰۶ و ۲۱۳ تا ۲۱۶: این مواد مربوط به احضار و جلب شاهد و مطلع هستن و حتی در مورد حمایت از شاهد هم صحبت می کنن. مثلاً ماده ۲۰۴ میگه اگه شاهد یا مطلع بدون عذر موجه نیاد، جلب میشه.
• ماده ۳۲۰: این ماده در مورد جلب شاهد یا مطلع در مرحله دادگاه صحبت می کنه و می گه اگه حضورشون برای کشف حقیقت یا احقاق حق ضروری باشه، دادگاه می تونه دستور جلبشون رو بده.

نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه

گاهی اوقات برای اینکه ابهامات قانونی برطرف بشن، اداره حقوقی قوه قضائیه نظریات مشورتی میده. این نظریات گرچه مستقیماً قانون نیستن، اما برای تفسیر قانون و یکپارچه کردن روال کار مراجع قضایی خیلی مهمن. مثلاً یه نظریه مشورتی هست که میگه:

فاصله بین ابلاغ احضاریه و زمان حضور شاهد یا متهم، نباید کمتر از پنج روز باشه تا طرف فرصت کافی برای آماده شدن یا اعلام عذر موجه داشته باشه. همچنین، اگه شاهد با وجود ابلاغ قانونی و بدون عذر موجه حاضر نشه، نیازی به احضاریه مجدد نیست و بازپرس می تونه مستقیم دستور جلبش رو صادر کنه.

نکته های مهم و حقوقی صدور و اجرای حکم جلب (که باید حواستون باشه!)

صادر شدن و اجرای حکم جلب، یه فرآیند کاملاً قانونی و حساسه که باید خیلی دقیق و با رعایت اصول حقوقی انجام بشه. اگه حواستون به این نکته ها نباشه، ممکنه هم خودتون دچار مشکل بشید و هم حقوق بقیه ضایع بشه. پس بیاید چند تا نکته خیلی مهم رو با هم مرور کنیم:

۱. وجود دلیل کافی، اصل اوله!

مهم ترین نکته اینه که هیچ وقت نباید بدون دلیل کافی، برای کسی حکم جلب صادر بشه. قاضی یا بازپرس قبل از صدور حکم، باید حسابی پرونده رو بررسی کنه و مطمئن بشه که واقعاً اتهامی وجود داره و دلیل منطقی برای جلب متهم یا شاهد هست. این حق همه آدم هاست که بی جهت مزاحمشون نشن.

۲. اختیارات ضابطین دادگستری تا کجاست؟

وقتی حکم جلب صادر میشه، اجرای اون به عهده ضابطین دادگستری (نیروی انتظامی) هست. این ضابطین باید دقیقاً طبق دستور قضایی عمل کنن و نمی تونن از اختیاراتشون سوءاستفاده کنن یا فراتر از اونچه که تو حکم نوشته شده، اقدامی انجام بدن. مثلاً نمی تونن بدون دلیل منطقی، به کسی دستبند بزنن یا باهاش بدرفتاری کنن.

۳. ورود به منزل بدون مجوز، ممنوعه!

اگه متهم یا شاهد تو خونه یا محل کار خودش یا کس دیگه ای پنهون شده باشه، ضابطین نمی تونن همین جوری سر خود برن تو اونجا. برای ورود به مخفیگاه، حتماً باید از مقام قضایی حکم ورود به منزل بگیرن. این یکی از مهم ترین حقوق شهروندیه که حق حریم خصوصی افراد رو حفظ می کنه.

۴. زمان جلب: معمولاً روز، مگر در موارد خاص

قانون می گه که جلب متهم (به غیر از موارد ضروری و استثنایی) باید تو روز انجام بشه. یعنی چی؟ یعنی شب، موقع خواب، نمی تونن بیان و کسی رو جلب کنن. موارد ضروری رو هم بازپرس با توجه به اهمیت جرم، وضعیت متهم و احتمال فرارش تشخیص میده و باید تو پرونده ثبت کنه.

۵. تکلیف ضابطین بعد از جلب چیه؟

ضابطین دادگستری بعد از اینکه کسی رو جلب کردن، وظیفه دارن که فوراً و بدون اتلاف وقت، اونو به مرجع قضایی (بازپرس یا دادگاه) تحویل بدن. تحت نظر گرفتن بیش از ۲۴ ساعت بدون شروع تحقیقات و تعیین تکلیف، بازداشت غیرقانونی محسوب میشه و برای ماموری که این کار رو کرده، مجازات قانونی داره.

۶. اگه حکم جلب اجرا نشه، چی میشه؟

گهگاهی پیش میاد که به دلایلی (مثلاً متهم فرار می کنه یا پیدا نمیشه)، حکم جلب تو مدت اعتبارش اجرا نمیشه. تو این شرایط، ضابطین دادگستری باید گزارشش رو به مقام قضایی بدن و علت عدم اجرا رو توضیح بدن. مقام قضایی هم می تونه دستور تمدید حکم رو بده یا تصمیم دیگه ای بگیره.

۷. موارد خاص: بیماری، کهولت سن یا معاذیر موجه

یه وقتایی هست که شخصی که باید جلب بشه، به خاطر بیماری شدید، کهولت سن (کهولت یعنی پیری) یا دلایل موجه دیگه ای، واقعاً نمی تونه تو دادگاه حاضر بشه. تو این مواقع، اگه موضوع خیلی مهم و فوری باشه و بشه تحقیقات رو همونجا انجام داد، بازپرس خودش میره پیش اون شخص و تحقیقات لازم رو انجام میده. این نشون میده که قانون حواسش به شرایط خاص افراد هم هست.

در کل، هر وقت با موضوع حکم جلب سروکار پیدا کردید، بهترین کار اینه که حتماً با یه وکیل یا مشاور حقوقی صحبت کنید. اونا می تونن با توجه به جزئیات پرونده شما، بهترین راهنمایی رو بهتون بکنن و کمک کنن که از حقوق خودتون دفاع کنید.

نتیجه گیری

خب، رسیدیم به انتهای بحثمون درباره حکم جلب. دیدیم که این مفهوم حقوقی چقدر مهمه و چجوری می تونه تو فرآیند رسیدگی به پرونده های قضایی تاثیر بذاره. از تعریف ساده ش تا انواع مختلفش مثل حکم جلب متهم، شاهد یا همون حکم جلب سیار که برای فراری ها صادر میشه، همه رو با هم بررسی کردیم. فهمیدیم که هر کدوم از این ها شرایط خاص خودشون رو دارن و بی خود و بی جهت صادر نمیشن.

هدف اصلی ما از ارائه این مطلب و مخصوصاً فایل Word خام نمونه حکم جلب، این بود که هم آگاهی شما رو نسبت به این موضوع بالا ببریم و هم یه ابزار کاربردی و قابل ویرایش در اختیارتون بذاریم. با داشتن این نمونه فرم، می تونید بهتر با ساختار یه حکم جلب آشنا بشید و برای درک پرونده های حقوقی یا آماده کردن مقدمات لازم، اطلاعات دقیق تری داشته باشید.

اما یه بار دیگه تاکید می کنیم که این فرم ها صرفاً برای آموزش و اطلاع رسانی هستن و شما به عنوان یه فرد عادی، نمی تونید خودتون حکم جلب صادر کنید یا اجراش کنید. صدور حکم جلب، کار مقامات قضاییه و اگه کسی بدون اجازه قانونی از این فرم ها استفاده کنه، مسئولیت های حقوقی سنگینی براش داره. اگه تو هر مرحله ای از یه پرونده قضایی هستید و حس می کنید که ممکنه با حکم جلب سروکار داشته باشید، حتماً حتماً با یه وکیل یا مشاور حقوقی حرفه ای صحبت کنید. اونا با دانش و تجربه شون می تونن بهترین راهنما و کمک شما باشن تا حق و حقوقتون پایمال نشه و با آرامش خاطر مسیر قانونی رو طی کنید.