حراج یک اتحادیه – نارنجی

به گزارش نارنجی هم میهن در سرمقاله امروز نوشت: وضعیت روابط خارجی ایران بیش از پیش پیچیده و حساس شده است. در دو روز گذشته دو اتفاق مهم افتاد. اولین مورد قتل شهید سنور است که انتظار می رود مرحله جدیدی از وضعیت غزه باشد. دوم موضع بسیار غیر اصولی اتحادیه اروپا در قبال جزایر سه گانه ایران است.

نکته مهم این موضع بی شخصیتی دیپلماتیک این اتحادیه است. نه به این دلیل که او علیه ایران موضع گرفت. اما به این دلیل که این اتحادیه واقعیت های بین المللی را به بازی دیدگاه های خود تبدیل کرده است. اگر این جزایر اشغال شده است چرا در پنج دهه اخیر در برابر این تهاجم خیالی سکوت کرده اید؟ علاوه بر این اتحادیه اروپا از چه زمانی با اشغال مخالفت کرده است؟ این جزایر را از شما گرفتند حالا شما بدهکار هستید؟

اکنون بزرگترین جنایات قرن در این منطقه تکرار می شود و دلیل آن تنها یک چیز است و آن هم اشغال است که بر اساس نص صریح قطعنامه های سازمان ملل غیرقانونی است. اما شما فقط محکوم نمی کنید بلکه از اشغالگری نیز حمایت می کنید و مردم این مناطق تاوان جنایات آلمان هیتلری را می دهند.

اروپا و مخالفت با اشغال؟ البته اگر مصداق واقعی بود از آن استقبال می کردیم. اما هیچکس هنوز تهاجم فرانسه به آسیای جنوب شرقی تهاجم فرانسه آلمان بریتانیای کبیر بلژیک ایتالیا پرتغال و هلند به تقریباً تمام آفریقا را فراموش نکرده است. حالا شما از اشغال سه جزیره در خلیج فارس می گویید؟ البته همیشه شنیده ایم که کشورهایی که سیاست خارجی خود را می فروشند برای به دست آوردن منافعی آنجا هستند. اما انتظار نمی رفت که اتحادیه اروپا چنین توهینی انجام دهد.

این نشانه قدرت اتحادیه اروپا در محکومیت و حمایت از جنایات اسرائیل و در عین حال حراج مواضع سیاست خارجی آن نیست. این نشانه ضعف است نه قدرت. پیش از تأسیس اتحادیه اروپا پذیرش چنین مواضعی در برابر حقیقت برای کشورهای آن اتحادیه غیرممکن بود. حالا چه شده که به جای قوی تر شدن ضعیف تر شده اند؟ گسترش اصول سیاست خارجی یکی از عوامل ناامنی و بی ثباتی در جهان است.

مداخلات غیراصولی و منفعت طلبانه در درگیری های جهانی عامل مهمی در بی ثباتی سیاسی است. از حدود سال 2014 اتحادیه اروپا و ایالات متحده به طور غیرمسئولانه در امور داخلی اوکراین دخالت کردند تا اینکه در نهایت به حساسیت روسیه نسبت به امنیت ملی این کشور دامن زدند و به یکی از عوامل دامن زدن به جنگ در اوکراین تبدیل شدند و اکنون نیز هستند. در مواجهه با یک جنگ نسل کشی چه کسی می داند که سرنوشت آن چه خواهد بود؟

این اتحادیه به جای حل مشکل اوکراین مشکلات خود را به جاهای دیگر منتقل می کند. آنچه پس از جنگ جهانی اول به ویژه پس از جنگ جهانی دوم و با گرفتن یهودیان بر فلسطین گذشت بذر بحرانی را کاشت که هرگز پایان نخواهد یافت. تجربه فلسطین و اکنون اوکراین به اندازه کافی آموزنده است تا از این نوع مداخله و تحریکات محلی به ویژه در خارج از اروپا جلوگیری شود. این نکته را نیز باید برای کشورهای منطقه توضیح داد که تجربه اوکراین می تواند برای آنها آموزنده باشد.

اروپا می تواند به شما موقعیت بفروشد اما در صورت لزوم اجرا می شود. به همین دلایل امروز موقعیت های خود را به حراج گذاشتند. بنابراین اشتباه نکنید که مشکلات محلی خود را برون سپاری کنید. ایرانی ها فرقی نمی کند که از چه گروه یا جناحی باشند امروز دو نکته و اصل سیاست خارجی برایشان مهمتر از گذشته است.

اول اینکه سایر کشورها حتی اگر بلوک بزرگی مانند اتحادیه اروپا باشند در صورت لزوم موقعیت های خود را می فروشند و به حراج می گذارند. ثانیاً هیچ کشوری خیر ما را نمی خواهد. چه هند روسیه چین اروپا یا آمریکا اسرائیل بدترین آنهاست. بنابراین ما می توانیم و باید یکصدا باشیم و به همه هموطنانمان با ایران احترام بگذاریم و از یک سیاست خارجی منطقی و تعاملی دفاع کنیم و در عین حال مخالف هرگونه اشغالگری و پاسداری از تمامیت خاک ایران هستیم. و خیر ما نمی توانیم و نباید انتظار داشته باشیم که متغیر خارجی مستقل از حضور مردم برای بهبود امور داخلی باشد.

همچنین به عنوان آخرین و مهمترین نکته باید از مسئولان خواست که نگذارند مردم از تغییرات درون زا ناامید شوند و به بیرون نگاه کنند. ناجی ایران فقط مردم و اراده آزاد این مردم هستند.

پایان خبر نارنجی