از آقایان داوطلب ریاست جمهوری گله مندم

روز قدر، روز حمد، روز حمد خدا و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و روز عبادت با امیر مؤمنان علی (علیه السلام) و امام است. هدی (علیه السلام). و آن روز، روز عبادت با سروران حضرت ولیصر، امام زمان (عج) است. این روز بزرگ این عید بزرگ و لحظات نور خاص هدایت و رحمت الهی بر مردم و شعور بشری و بر همه بندگان خدا به ویژه شهروندان ایرانی مبارک باد.

یادداشت امروز من مربوط به موضوع روز یعنی چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری جمهوری اسلامی ایران است.

انشاالله در روز جمعه 17 تیرماه ملت بزرگ ایران به امید خود و یاری خداوند متعال از بین 6 داوطلب محترم و محترم یکی از 6 داوطلب محترم و محترم یکی را برای مقام ممتاز انتخاب نمایند. رئیس جمهور ایران همه مردم ایران، کشور و انقلاب.

پس از انتخاب او صرف نظر از اینکه با نظر ما موافق باشد یا نباشد، ما برای خود و خانواده خود و خانواده مردم بزرگ ایران در کنار او خواهیم بود و معتقدیم به او کمک خواهیم کرد تا ایرانمان را بهتر و شایسته بسازد. مردم ایران از او راضی باشند

طبق اطلاعیه های صدا و سیما، امروز دوشنبه و فردا سه شنبه ۲ مناظره دیگر در سیمای جمهوری اسلامی ایران ترتیب داده شده است. ، بدون مشکل و پرسش و پاسخ نظر خود را به مردم اعلام خواهند کرد. البته ظاهراً مناظره است، اما در واقع مناظره نیست، بلکه یک دور تصادفی است و جایی برای چای و خرما و بیسکویت نیست.

در دو مناظره قبلی آقایان نشان دادند که هنوز یخشان آب نشده است اما فقط دیدگاه هایشان را محدود کردند و خیلی کوتاه و مختصر بودند و حرفی برای گفتن نداشتند؟؟؟

مثلاً از آقایان در مورد کمک هزینه پرسیدند و منظورم از آفتاب روشنتر از خورشید است و هر کدام از این آقایان چیزی گفتند. اگر خودشان و اطرافیان بدانند یارانه چیست، از کجا می آید و به کجا می رود و یکی از دلایل نارضایتی ها و کاهش بودجه بی هدفی و هدر رفت یارانه است و این را خوب می دانند، اما نتیجه مکالمه یک ساعته چیزی نگفتند؟؟

کمک به زبان ساده ارائه یا ارائه کمک هدفمند برای حمایت و برون رفت از بحران ها و کسب امتیاز است. کمک ها قطعاً پولی نیست که خرج شود، اما ممکن است یک وام مالی باشد که هدف اصلی آن در خدمت تولید، توانمندسازی، هوشمندی و هوشمندی اقتصاد کشور باشد و بتوان از نتیجه کار آن به طرق مختلف استفاده کرد. . راه های رفاه و آسایش و مشکلات مردم.

اما در کشور ما کمک به این شکل نیست.

کمکی که دولت دهم با اصول غلط «اولین خشتی که معمار خام زد دیوار بدی می شود» در ابتدا خوب و خوشحال کننده بود، اما بعد از آن کم کم به فاجعه تبدیل شد. و به جایی رسید که دولت، شورا و مردم و حتی نظام به خاطر همین تصمیمات غلط، زانوی آن تصمیم اشتباه را که بیشتر پوپولیستی بود تا خدمت، می خورد و اثر مخرب آن تصمیمات غلط. با کسری بودجه، بی ثباتی، خلق پول، تورم و غیره روز به روز بدتر می شود.

امسال نیز مانند سال های گذشته میلیاردها دلار از پول مردمی که باید صرف سازندگی و عمران کشور شود صرف هزینه های یارانه ای می شود و قانون بودجه سنواتی عنوان و میزان مشخصی را مشخص می کند و دولت طبق قانون تا آخرین ریال در بودجه سالانه هزینه خواهد کرد آنچه را که در سال 1403 تحمیل شده است، دولت باید آنچه را که می نویسد از محل درآمدهای معلوم دریافت کند و یارانه بدهد و در این مسیر همه باید توبه کنیم و به آن نگاه کنیم. این. ضایعات و تولید ناهماهنگی، سوزاندن آن و…… چه می توان گفت؟

آقا همه چیزهایی را که در مورد اهداء گفتم از من و شما بهتر می دانند اما یا راه حل این مشکل را نمی دانند یا راه حلی می دانند اما قدرت و جرأت بیرون آمدن از آن را ندارند. این تله تحمیلی که قدرت اقتصادی کشور را دارد از آنها می خواهد صحبت کنند و برنامه مشخصی برای غلبه بر این چالش ارائه دهند که یک چالش فوق العاده خواهد بود.

نکته دیگر اینکه آقایان در مورد اقتصاد خیلی مبهم صحبت کردند و بیشتر آرمان هایشان به صورت کاملا ناقص به مردم تحویل داده شد.

توقع ما از رئیس جمهوری که قانون اساسی و قانون برنامه هفتم و بودجه سال جاری را مدیریت و اجرا کند، یعنی 4800 مرکز و دستگاه اجرایی با حدود 240 هزار مدیریت، بالاتر از اینهاست.

ما توقع داشتیم و انتظار داریم که صریح و صادقانه به مردم بگوییم که قدرت امروز اقتصاد ایران یا تولید ناخالص داخلی ایران در سال 1402 حدود 460 میلیارد و تجارت خارجی ایران خارج از نفت حدود 100 میلیارد دلار بوده است و وقتی رئیس جمهور شدم به مردم قول می دهم که برنامه‌هایی دارم که 20 درصد اقتصاد ملی ایران را به 550 میلیارد دلار و تجارت خارجی ایران خارج از نفت را تا 4 سال به 200 میلیارد دلار برسانم. و ………

در اینجا می‌خواهم به آماری اشاره کنم که عملکرد ایران را در ده سال مقایسه می‌کند و ببینیم مردم در مورد این آمارها چه نظری دارند.

جدول مقایسه ای گزارش تجارت خارجی ایران و 15 کشور همسایه

درصد سهم بازرگانی ایران در صادرات کشور در سال 1391

جدول مقایسه ای گزارش تجارت خارجی ایران و 15 کشور همسایه

سهم بازرگانی ایران در صادرات کشور 1402 است

ما به صورت تحلیلی به این دو جدول که در سال های 2012 و 2014 تهیه شده اند نگاه می کنیم و زیرساخت های تجاری ایران در این سال ها را نیز بررسی می کنیم و می خواهم وضعیت تجارت و ترانزیت ایران و 15 کشور همسایه را در این سال ها ارائه کنم این دوره 10 ساله را بسازید:

از نظر جمعیتی، جمعیت 15 کشور همسایه یعنی بازار مصرف این کشورها در سال 2012 حدود 623 میلیون نفر بوده و در سال 2012 به 661 میلیون نفر رسیده است.

بسته به قدرت اقتصاد یا تولید داخلی ضعیف تولید ناخالص ملی، قدرت اقتصادی 15 کشور همسایه در سال 1392، 5755 میلیارد دلار بوده و در سال 1402 به 6363 میلیارد دلار رسیده است.

از نظر صادرات، ارزش صادرات این 15 کشور همسایه در سال 2013 حدود 2674 میلیارد دلار بوده که در سال 1402 به حدود 2836 میلیارد دلار رسیده است که 1650 میلیارد دلار آن را فرآورده های نفتی تشکیل می دهد.

از نظر واردات، میزان صادرات این 15 کشور در سال 2012 حدود 1376 میلیارد دلار بوده و در سال 1402 به حدود 2026 میلیارد دلار رسیده است که بر این اساس میزان صادرات این 15 کشور 55 درصد افزایش یافته است.

از نظر ترانزیت نیز نرخ ترانزیت از ایران در سال 1391 کمی بیش از 12 میلیون تن و در سال 1402 این رقم 16 میلیون تن بوده است.

اینها حقایق آماری از وضعیت کسب و کار همسایگان دیوار به دیوار ما است که نشان از بازار بسیار متنوع و بزرگ دارد.

اما سهم این بازار بزرگ و متنوع 660 میلیونی برای ایران ما چقدر بود؟

ارزش صادرات ایران به 15 کشور همسایه در سال 1392، 16 میلیارد و 440 میلیون دلار بوده که 1.15 درصد کل صادرات این کشورها بوده و در سال 1402 به 28 میلیارد و 441 میلیون دلار رسیده است که این میزان معادل 1.4 درصد بوده است. واردات از این کشورها

این عدد به معنای فاجعه و شرم است.

دلیل این امر این است که زیرساخت‌های ایران برای بخشی از زنجیره تجارت مانند جاده‌ها، بنادر، فرودگاه‌ها و شبکه‌های پشتیبانی بازرگانی و ترانزیت در 10 سال گذشته یعنی از سال 1392 تا 1402 بهبود یافته است. افزایش عددی حدود 40 تا 50 درصد وجود دارد

به عنوان مثال، در سال 2012 طول آزاد راه های کشور 2203 و بزرگراه های کشور 14155 کیلومتر و راه های اصلی کشور 21628 کیلومتر بوده است. در سال 1402 م طول آزاد راه های کشور 3053 و راه های کشور 20312 و راه های اصلی کشور به 26012 و همچنین در بخش ریلی رسیده است. در سال 2012 طول خطوط راه آهن اصلی 10400 کیلومتر بود در سال 1402 م حدود 12 هزار کیلومتر و ظرفیت بنادر کشور نیز رسید در سال 2012 حدود 200 میلیون تن بود در سال 1402 م به 270 میلیون تن افزایش یافته و این عدد در حال افزایش است و در 5 سال آینده بین 20 تا 25 درصد افزایش خواهد یافت و تعداد پایانه های مرزی 23 پایانه متصل به اینترنت و سایر تجهیزات مفید در خدمت این زنجیره است .

با این توانی که اکنون و در دست ماست، امیدوار بودیم آقایانی که این آمار را می دانند، از سازمان توسعه تجارت، بانک مرکزی، وزارت امور خارجه و به ویژه اتاق بازرگانی بپرسند که در حال حاضر چه می کنند؟ ده سال است که نمی توانیم حداقل 5 درصد را بگیریم که حدود 110 میلیارد دلار است. و انتظار داشتیم که بپرسند دبی چگونه می تواند. اما ما نمی توانیم. و انتظار داشتیم نظر و برنامه بدهند.

اما آقایانی که انتظار می رود یکی از آنها رئیس جمهور اسلامی ایران باشد، به این توانایی و ضعف بسیار ارزشمند سازمان و اتاق بازرگانی اشاره ای نکردند و راهکاری برای افزایش توان اقتصاد ملی ارائه نکردند. و توسعه تجارت خارجی ایران؟

چرا ؟

چون نمی دانند و ذهنشان مشغول این و آن است، به این چیزها فکر نمی کنند.

یا دانش و امکان برنامه ریزی و کار برای این قضیه را نداشتند که یکی از ده مورد خدمت به کشور و مردم، کمک به اقتصاد کشور و بهبود روابط با همسایگان است تا کشور بر آن فائق آید. همه این سختی ها و مشکلات

انتظار داریم در این دو بحث به این موضوعات اهمیت بیشتری بدهیم، نه اینکه بگوییم اصلی ترین کار حساسیت است، بلکه راه حل و گشایشی در امور کشور باشد.

انتظار داریم با آمار و ارقام و نقشه راه بهتر و دقیق تر و جامع تر صحبت کنید تا بهتر قانع شویم و انتخاب بهتری داشته باشیم.

از کلام خداوند کمک می گیرم که فرمود:

پرستندگان فبشیر. کسانی که به کلام گوش می دهند، سپس از انجیل پیروی می کنند، پس انجیل مخصوص بندگان است. کسانی که به بهترین وجه به کلام گوش می دهند و از آن پیروی می کنند».

با وجود این انتقادات که درست است، به نیت رضایت می نویسم. اما من ایرانی هستم و به ایرانی بودنم افتخار می کنم. ایران ما سرزمین ما و ناموس همه ایرانیان است و خدا می داند که ما ایران را دوست داریم.

منتظر جمعه هستیم و به اذن خدا می آییم و به نیت تقرب به خدا حق را انتخاب می کنیم. و این راه جمهوریت اسلامی و انقلابی ادامه دارد.

یا علی مددی

امیر یک خلبان آزاد بازنشسته و یک کارگر دفاعی فداکار است

چهارم ژوئیه 1403