خزعل زیاری: گاه در تلاش انسان برای کشف تمدن های دیگر در گوشه ای دیگر از کهکشان کادیز، نکات شاعرانه و گاه مضامین بی معنا یافت می شود; اما دانشمندان هرگز از جستجوی حقیقت دست نمی کشند.
اخیراً، گروهی از دانشمندان این احتمال را مطرح کرده اند که نشانه های فنی تمدن های پیشرفته کره های دایسون قبلاً شناسایی شده است. اما کشف این نشانه ها در انبار وسیع داده های نجومی موجود پنهان است.
روغن دایسون چیست؟
کره دایسون یک پروژه مهندسی فرضی و غول پیکر است که فقط تمدن های بسیار پیشرفته می توانند آن را بسازند. منظور من از “پیشرفته” یک نیروی تکنولوژیکی تقریبا غیرقابل تصور است که به یک تمدن اجازه می دهد یک ساختار سه بعدی کامل در اطراف یک ستاره بسازد و تمام انرژی ستاره را مهار کند.
ایجاد کره های دایسون به تمدن ها اجازه می دهد تا از تمام انرژی ستاره استفاده کنند. اما تمدن مورد بحث تنها زمانی می تواند ساختاری به بزرگی و پیچیده بودن کره دایسون بسازد که به سطح دوم مقیاس کارداشف (مقیاس طبقه بندی تمدن های کیهانی هوشمند) برسد.
کره های دایسون می توانند یک فناوری داشته باشند. بنابراین تیمی از محققان سوید، هند، بریتانیای کبیر و ایالات متحده در پروژه ای به نام Hephaistos (نام خدای یونانی آتش و متالورژی) روشی را برای جستجوی آثار فنی میدان Dyson ایجاد کردند. این محققان نتایج تحقیقات خود را در مجله ماهانه آکادمی سلطنتی علوم منتشر کرده اند و نویسنده اصلی آن ماتیاس سوازو، دانشجوی دکتری در گروه فیزیک و نجوم در دانشگاه اوپسالا در سوید است.
در بخشی از این مقاله آمده است: “در این مطالعه، ما یک جستجوی جامع را با تجزیه و تحلیل مشاهدات نور مریی و فروسرخ از Gaia، 2MASS و WISE انجام می دهیم تا هسته های Dyson را شناسایی کنیم.”
کاوشگرهای بزرگ Gaia، Weiss و Mes2 برای اهداف متفاوتی طراحی شده اند و هر کدام اطلاعات زیادی در مورد موقعیت و درخشندگی ستارگان در اختیار دانشمندان قرار می دهند.
شرح مقاله ادامه می دهد: «در دومین مقاله ارسالی، نزدیک به 5 میلیون منبع با فتومترهای Gaia DR3، 2MASS و WISE مورد بررسی قرار گرفته اند تا فهرستی از کره های احتمالی Dyson ایجاد شود. البته بررسی همه این داده ها کار دشواری است. در این راستا، محققان الگوریتمی برای بررسی داده های ترکیبی ایجاد کردند.
آنها خاطرنشان کردند که به دنبال کره های نیمه کاملی بودند که تشعشعات مادون قرمز بیشتری از خود ساطع کنند. Suazo و همکارانش می گویند: «این سازه گرمای پراکنده ای را به شکل تابش مادون قرمز میانی منتشر می کند که علاوه بر درجه تکمیل ساختار، به دمای موثر آن نیز بستگی دارد».
اما مشکل اینجاست که اینها تنها منابعی نیستند که چنین تشعشعی را ساطع می کنند و بسیاری از اجرام طبیعی مانند حلقه های گرد و غبار اطراف ستاره ها و سحابی ها این کار را انجام می دهند. کهکشان های پس زمینه نیز می توانند تشعشعات مادون قرمز اضافی ساطع کنند و انرژی مثبت کاذب ایجاد کنند و این وظیفه الگوریتم است که آنها را فیلتر کند.
در این راستا، محققان توضیح می دهند: «ما الگوریتمی را برای شناسایی جایگزین های بالقوه برای میدان دایسون، با تمرکز بر شناسایی منابعی که تشعشعات مادون قرمز ساطع می کنند که غیرعادی است و نمی توان به یک منبع طبیعی نسبت داد، توسعه داد.
گزینه های مشکوک را در نظر بگیرید
این جریان نحوه عملکرد الگوریتم پردازش داده را نشان می دهد. البته، طراحی و اجرای این مسیر تنها اولین گام در این تحقیقات است و اعضای تیم در حال بررسی لیستی از گزینه ها بر اساس عواملی مانند انتشار تشعشعات آلفای هیدروژن (نخستین خط انتشار در طیف Balmer) هستند. ، پراش نوری و ستاره سنجی.
در نهایت 368 مرجع در صفحه نهایی باقی ماند که از این تعداد 328 مرجع به عنوان مجموعه رد شدند، 29 مورد به دلیل بی نظمی و 4 مورد به عنوان شکاف فهرست رد شدند. در نهایت، از حدود 5 میلیون شی اولیه، تنها 7 گزینه به عنوان کره های دایسون بالقوه باقی ماندند.
همانطور که دانشمندان توضیح می دهند: “همه این منابع تابش مادون قرمز میانی شفاف ساطع می کنند و هیچ گونه مصنوع یا مصنوع قابل مشاهده ای ندارند که نشان دهنده یک منبع آشکار مادون قرمز میانی باشد.”
توضیحات جایگزین
البته، محققان همچنین می دانند که این هفت مورد تنها گزینه های ممکن هستند و ممکن است دلایل دیگری وجود داشته باشد که در آنها تشعشعات مادون قرمز بیش از حد ساطع می کنند. دانشمندان توضیح دادند: «وجود دیسک های داغ، متراکم و ذرات سخت در اطراف این گزینه ها توضیح معقولی برای افزایش مادون قرمز منابع ما است».
این گزینه ها ممکن است شامل ستاره های طیفی کلاس M (کوتوله های قرمز)، ستارگان سبک تر از خورشید با درخشندگی کم و طول عمر بسیار طولانی باشد. اما دیسک های زباله در اطراف کوتوله های M بسیار نادر هستند. اینجاست که همه چیز پیچیده می شود. زیرا برخی مطالعات نشان می دهد که دیسک های ماده باقیمانده در اطراف کوتوله قرمز رده طیفی M شکل و ظاهر متفاوتی دارند. نوعی از دیسک گرد و غبار به نام Extremal Dust Disk (EDD) برخی از روشنایی های دیده شده در اطراف این گزینه ها را توضیح می دهد. Suazo و همکارانش می گویند: «این منابع هرگز با M-dwarfs دیده نشده اند.
اکنون از اعضای تیم سه سوال زیر پرسیده می شود: “آیا گزینه های ما ستاره های جوان عجیبی هستند که شار تابش آنها با زمان تغییر نمی کند؟” آیا این غبارهای اطراف M کوتوله هایی هستند که درخشندگی نسبی قوی دارند؟ یا چیزی کاملا متفاوت است؟”
پس از تجزیه و تحلیل نوری/NIR/MIR فتومتریک 5 میلیون منبع، ما 7 M کوتوله با ماهیت مبهم و خواص مطابق با مدل های میدان Dyson پیدا کردیم.
در همین حال، چندین توضیح طبیعی برای مادون قرمز شدید از این هفت منبع وجود دارد، اما هیچ یک از آنها به وضوح چنین پدیده ای را توضیح نمی دهند، به خصوص که همه آنها کوتوله M هستند.
به گفته محققان، طیف سنجی نوری بیشتر به درک بهتر این هفت منبع کمک می کند. درک بهتر از انتشار پرتوهای آلفای هیدروژن ارزش بالایی دارد. زیرا این اشعه ها می توانند از قرص های جوان تشکیل شوند.
محققان در این باره توضیح می دهند: “تجزیه و تحلیل ناحیه طیفی اطراف هیدروژن آلفا به روشی خاص می تواند به ما در رد یا تایید وجود ستاره های جوان کمک کند. بنابراین، برای آشکار شدن ماهیت واقعی این منابع نیاز به تجزیه و تحلیل بیشتر است.”
منبع: sciencealert
54321
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "گمانه زنی داغ در محافل نجومی: مشاهده نشانه های مشکوک از آثار تمدن فراپیشرفته فضایی" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "گمانه زنی داغ در محافل نجومی: مشاهده نشانه های مشکوک از آثار تمدن فراپیشرفته فضایی"، کلیک کنید.
