صرافی هات بیت مال کدام کشور است

صرافی هات بیت (Hotbit) که سال ۲۰۱۸ کارش را شروع کرد، در هنگ کنگ تأسیس شد. اگرچه این صرافی به خاطر فعالیت جهانی اش که به کاربران بیش از ۱۷۰ کشور خدمات می داد، هویتی بین المللی داشت و حتی بعضی ها به ثبت اون در استونی هم اشاره می کردند، اما خب تیم اصلی توسعه و عملیاتش بیشتر ریشه های آسیایی (مخصوصاً چینی) داشت. این ساختار حقوقی و عملیاتی پیچیده، چیزیه که تو خیلی از صرافی های بزرگ ارز دیجیتال که می خوان تو سطح جهانی کار کنند، دیده میشه. حالا بریم ببینیم سرنوشت این صرافی چی شد.

داستان هات بیت برای خیلی از ماهایی که تو بازار ارز دیجیتال فعالیت می کنیم، یه جورایی آشناست. یه زمانی یکی از انتخاب های اصلی بود، مخصوصاً برای کاربران ایرانی، چون دردسرهای احراز هویتش کمتر بود. یادمه خیلی ها باهاش شروع کردن و کلی هم رمزارز عجیب و غریب توش پیدا می شد که تو کمتر صرافی ای بود. ولی خب، همونطور که شاید خبر داشته باشید، این صرافی برای همیشه درهایش رو بست. این خبر برای خیلی ها، از جمله کسانی که هنوز دارایی توش داشتن، حسابی شوکه کننده بود. تو این مقاله، می خوایم حسابی واکاوی کنیم که هات بیت مال کدوم کشور بود، چرا یهو تعطیل شد، و مهم تر از همه، اگه هنوز دارایی تون اونجا مونده، چیکار باید بکنید. پس با من همراه باشید تا همه این ابهامات رو روشن کنیم و یه سری درس هم از این ماجرا بگیریم که دیگه تو دام همچین اتفاقایی نیفتیم.

صرافی هات بیت از کجا آمد؟ ریشه های Hotbit در شرق آسیا

اگه بخوایم دقیق تر بگیم، صرافی هات بیت تو سال ۲۰۱۸ تو هنگ کنگ پایه گذاری شد. اما خب، همونطور که تو دنیای ارزهای دیجیتال و استارتاپ های جهانی زیاد می بینیم، ریشه های اصلی تیم و عملیات ممکنه فراتر از محل ثبت باشه. این قضیه برای هات بیت هم صدق می کرد؛ گرچه تو هنگ کنگ ثبت شد، اما روح چینی تو کالبدش جاری بود و بخش بزرگی از تیم و پشتوانه اون از منطقه آسیا، به ویژه چین، می اومد. این موضوع خیلی هم عجیب نیست، چون بسیاری از صرافی های بزرگ دنیا از همین ساختار پیچیده استفاده می کنند تا بتونن هم به صورت قانونی تو کشورهای مختلف فعالیت کنند و هم از نظر عملیاتی انعطاف پذیری بیشتری داشته باشند. یه جورایی مثل یه درخت که ریشه هاش تو چند جا پهن شده.

اهمیت موقعیت مکانی برای یه صرافی کریپتو واقعاً زیاده. هر کشوری قوانین و مقررات خاص خودش رو برای ارزهای دیجیتال داره و این صرافی ها باید حسابی حواسشون به این چیزا باشه. هات بیت هم سعی می کرد با همین ساختار تو بیش از ۱۷۰ کشور دنیا به کاربران خدمات بده و به همین دلیل تونسته بود تعداد زیادی کاربر، یعنی بیشتر از ۷ میلیون نفر رو به خودش جذب کنه. این آمارها نشون می داد که هات بیت داره حسابی تو بازار رمزارزها رشد می کنه و تو اون زمان، یکی از صرافی های پرطرفدار به حساب میومد. اما خب، این ریشه های چندگانه و ماهیت بین المللی، گاهی اوقات می تونه چالش هایی هم با خودش بیاره، به خصوص وقتی قوانین رگولاتوری شروع به سفت و سخت تر شدن می کنند. پس اگه بخوایم بگیم هات بیت مال کجاست، باید بگیم که تو هنگ کنگ متولد شد، اما قلبش تو آسیا می تپید و هدفش هم این بود که به همه جای دنیا خدمات بده.

هات بیت در روزگار خودش چه سرویس هایی می داد؟ (نگاهی به دوران اوج Hotbit)

هات بیت وقتی که فعال بود، برای خیلی ها یه صرافی دوست داشتنی به حساب می اومد. راستش رو بخواین، یکی از دلایل اصلی محبوبیتش، محیط کاربری ساده و روونش بود. لازم نبود خیلی حرفه ای باشی تا بتونی ازش استفاده کنی. این برای کاربرانی که تازه وارد دنیای کریپتو شده بودند، یه امتیاز بزرگ محسوب می شد. علاوه بر این، یه اپلیکیشن موبایل هم برای اندروید و iOS داشت که کار رو برای معامله با گوشی خیلی راحت تر می کرد.

حالا اگه بخوایم از خدماتش بگیم، باید اعتراف کنیم که تنوع رمزارزهاش واقعاً بی نظیر بود. فکرش رو بکنید، بیش از ۱۵۰۰ توکن و کوین مختلف! این یعنی هرچیزی که فکرش رو بکنی، از بیت کوین و اتریوم بگیر تا شت کوین های تازه از راه رسیده، تو هات بیت پیدا می شد. این گستردگی انتخاب باعث شده بود که خیلی ها برای پیدا کردن ارزهای جدید و پروژه های نوپا، اول از همه سراغ هات بیت برن. خب معلومه دیگه، هرچی گزینه ها بیشتر باشه، دست آدم بازتره.

خدمات هات بیت فقط به خرید و فروش ساده (اسپات تریدینگ) ختم نمی شد. امکانات دیگه ای هم داشت که برای تریدرهای حرفه ای تر جذاب بود، مثل:

• ترید فیوچرز (Futures): معاملات آتی که به شما اجازه می داد روی قیمت های آینده رمزارزها شرط بندی کنید. البته این نوع معاملات ریسک بالایی دارن و برای همه مناسب نیستند.
• استیکینگ (Staking): می تونستید با قفل کردن دارایی هاتون، سود بگیرید. یه جورایی مثل گذاشتن پول تو بانک، ولی با سودهای جذاب تر و البته ریسک های بیشتر.
• IEO و Launchpad: هات بیت پلتفرمی برای عرضه اولیه توکن ها (IEO) و معرفی پروژه های جدید (Launchpad) هم داشت. این فرصتی بود برای سرمایه گذارها تا بتونن زودتر از بقیه، تو پروژه های جدید سرمایه گذاری کنند.

از نظر امنیت، هات بیت ادعا می کرد که با شرکای معتبر صنعت بلاکچین مثل Spark Pool و Slow Mist همکاری داشته تا یه محیط امن و پایدار برای معامله گرها فراهم کنه. البته که هیچ صرافی ای ۱۰۰ درصد بی عیب و نقص نیست، ولی تو دوران خودش، هات بیت سعی می کرد اعتبار خوبی تو زمینه امنیت داشته باشه.

یکی دیگه از نکات جذاب هات بیت، ساختار کارمزدهاش بود. کارمزد واریز و برداشت معمولاً کم بود یا حتی صفر، که این خودش یه مزیت بزرگ به حساب می اومد. کارمزد معاملات هم بسته به نوع معامله و حجمش فرق می کرد، اما در کل سعی می کردند رقابتی باشن تا کاربران بیشتری رو جذب کنند. به طور خلاصه، هات بیت یه پلتفرم همه کاره برای کاربران کریپتو بود که می تونست نیازهای خیلی ها رو برطرف کنه.

چرا هات بیت چراغ هایش را خاموش کرد؟ (تحلیل جامع دلایل تعطیلی)

همونطور که گفتیم، صرافی هات بیت در تاریخ اول خرداد ماه سال ۱۴۰۲ (۲۲ می ۲۰۲۳)، رسماً اعلام کرد که دیگه فعالیت نمی کنه و برای همیشه تعطیل میشه. این خبر واقعاً شوکه کننده بود، مخصوصاً برای کسایی که هنوز دارایی توش داشتن. هات بیت تو یه بیانیه رسمی، از کاربرانش خواست که تا تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ (۲۱ ژوئن ۲۰۲۳) هرچی دارایی دارن، به کیف پول ها یا صرافی های دیگه منتقل کنند. اما چرا یه صرافی به این بزرگی که کلی کاربر هم داشت، یهو تسلیم شد؟ دلایلش پیچیده ست، ولی خود هات بیت چندتا دلیل اصلی رو مطرح کرد که باید بهشون اشاره کنیم:

مشکلات اقتصادی و بحران های بازار رمزارزها

بازار کریپتوکارنسی همیشه پر از نوسان و غیرقابل پیش بینی بوده و هست. هات بیت هم مثل خیلی از کسب وکارها تو این حوزه، از بحران های پشت سر هم تو بازار حسابی ضربه خورد. یادمون میاد که تو اون دوره، صرافی های بزرگی مثل FTX ورشکست شدند و همین موضوع، اعتماد خیلی از سرمایه گذاران رو به صرافی های متمرکز حسابی کم کرد. وقتی یه صرافی بزرگ زمین می خوره، موج ترس و نگرانی تو کل بازار پخش میشه. به علاوه، بحران های بانکی مثل اون چیزی که روی استیبل کوین USDC تأثیر گذاشت، خودش یه زخم دیگه بود که به پیکره بازار کریپتو وارد شد و نقدینگی خیلی از صرافی ها رو تحت تأثیر قرار داد. اینا همه دست به دست هم دادن تا هات بیت تو یه وضعیت مالی حساسی قرار بگیره.

تشدید قوانین و مقررات جهانی

تا چند سال پیش، دنیای کریپتو یه جورایی قانون گریز بود و هرکسی هرکاری دلش می خواست می کرد. اما خب، دولت ها و نهادهای نظارتی کم کم به این نتیجه رسیدن که نمی تونن این بازار بزرگ رو همینطوری رها کنن. برای همین، قوانین و مقررات جدید و سخت گیرانه تری برای صرافی های ارز دیجیتال وضع شد. این تغییرات، بار مالی و عملیاتی زیادی رو روی دوش صرافی ها گذاشت. خیلی از صرافی ها برای اینکه بتونن با این قوانین جدید خودشون رو وفق بدن، مجبور شدن کلی هزینه کنن یا حتی مدل کسب وکارشون رو تغییر بدن. هات بیت هم یکی از این صرافی ها بود که نتونست با این تغییرات پرشتاب کنار بیاد و فشار رگولاتوری، یکی از دلایل اصلی ناتوانیش تو ادامه فعالیت بود.

خروج مداوم دارایی کاربران

وقتی اعتماد عمومی به صرافی های متمرکز کم میشه و ترس از ورشکستگی یا هک، سایه سنگینی روی بازار می ندازه، اولین کاری که کاربرها می کنن چیه؟ خب معلومه، دارایی هاشون رو از صرافی خارج می کنن و به کیف پول های شخصی خودشون منتقل می کنن. این پدیده رو بهش می گن خروج نقدینگی یا Bank Run در دنیای کریپتو. وقتی به صورت مداوم کاربرها پولشون رو از یه صرافی بیرون می کشن، صرافی با کمبود نقدینگی مواجه میشه و نمی تونه به تعهداتش عمل کنه. هات بیت هم شاهد این خروج سرمایه بود و این موضوع، ضربه نهایی رو به بنیه مالیش زد.

حملات سایبری و آسیب پذیری ها

بازار کریپتو همیشه هدف جذابی برای هکرها و مجرمان سایبری بوده. هات بیت هم در گذشته سابقه حملات سایبری و مشکلات امنیتی رو داشت. هرچند که سعی می کردند این مشکلات رو برطرف کنند و خسارت ها رو جبران، اما این حملات مداوم و ریسک های امنیتی، یه فشار بزرگ رو روی تیم هات بیت گذاشته بود. مدیریت ریسک تو این فضا واقعاً سخته، مخصوصاً وقتی پای میلیون ها دلار دارایی کاربر وسط باشه. به گفته خودشون، دیگه نتونستن به طور پایدار در برابر این تهدیدات مقاومت کنند و این ناتوانی در مدیریت ریسک بلندمدت، یکی از دلایل اصلی این تصمیم تلخ بود.

طبق بیانیه رسمی Hotbit، مشکلات اقتصادی بازار، تشدید قوانین و مقررات، خروج بی وقفه دارایی کاربران و حملات سایبری از دلایل اصلی تعطیلی این صرافی بودند. این اتفاق یه هشدار جدی بود برای همه ما که همیشه هوشیار باشیم.

به خاطر همه این دلایل بود که هات بیت به این نتیجه رسید که دیگه نمی تونه به فعالیتش ادامه بده. بازارهای معاملاتی هات بیت از اون موقع به طور کامل تعطیل شدند و امکان خرید و فروش دارایی ها دیگه وجود نداره. اون دوره ۴۸ ساعته بعد از اعلام تعطیلی هم که بازارها قفل شده بودند، برای خیلیا کابوس بود و عملاً کسی نمی تونست پولش رو از صرافی بیرون بکشه. حالا اگه هنوز دارایی تو هات بیت دارید، باید یه سری کارهای خاص انجام بدید که تو بخش بعدی توضیح میدم.

سرمایه تان در هات بیت گیر کرده؟ (راهنمای گام به گام پیگیری دارایی)

اگه شما هم از اون دسته کاربرهایی هستید که تو هات بیت دارایی داشتید و به موقع نتونستید اون ها رو خارج کنید، احتمالاً حسابی کلافه و نگرانید. راستش رو بخواین، مهلت برداشت مستقیم دارایی ها از هات بیت تا تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ (۲۱ ژوئن ۲۰۲۳) بود و خب، این مهلت تموم شده. دیگه نمی تونید مثل قبل وارد حسابتون بشید و مستقیم پولتون رو برداشت کنید. اگه الان وارد سایت هات بیت بشید، فقط یه صفحه می بینید که بیانیه های تیم صرافی رو نشون میده. حتی تو اپلیکیشن موبایل هم بخش Withdraw یا برداشت غیرفعاله. پس حالا چیکار کنیم؟ تنها راهی که هات بیت برای کاربرانی که تو ترافیک سنگین اون روزها گیر کردند یا به هر دلیلی نتونستند دارایی هاشون رو خارج کنند، باقی گذاشته، بخش Claim تو سایتشونه.

فرآیند Claim یا مطالبه دارایی در هات بیت

وقتی وارد سایت هات بیت میشید، تو صفحه اصلی، سمت راست بالا، دوتا گزینه می بینید: یکی Submit your problem و اون یکی Claim. بخش Submit your problem بیشتر برای اینه که اگه مشکل خاصی تو برداشت دارایی دارید، به پشتیبانی هات بیت اعلام کنید تا راهنمایی تون کنن. اما بخش Claim برای اون دسته از کاربرانیه که اصلاً نتونستن دارایی هاشون رو خارج کنن یا تو زمان تعطیلی ضرر کردن و می خوان خسارت بگیرن. حالا بریم مرحله به مرحله ببینیم چطوری میشه این کار رو انجام داد:

1. انتخاب گزینه Claim: تو صفحه اصلی سایت هات بیت، روی گزینه Claim کلیک کنید. با این کار وارد صفحه ورود به حساب کاربری تون میشید.
2. ورود به حساب کاربری: ایمیل و رمز عبورتون رو وارد کنید. بعد از وارد کردن اطلاعات، روی گزینه Login کلیک کنید تا وارد اکانتتون بشید.
3. وارد کردن آدرس آربیتروم: اینجا مرحله مهمیه. تو صفحه ای که باز میشه، باید یه آدرس کیف پول شبکه آربیتروم (Arbitrum) رو وارد کنید تا اگه قرار شد خسارتی بهتون پرداخت بشه، به اون آدرس واریز بشه. یادتون باشه که این آدرس باید معتبر و درست باشه، چون اگه اشتباه وارد کنید، ممکنه پولتون رو از دست بدید. بعد از وارد کردن آدرس، دکمه Withdraw رو بزنید.
4. میزان خسارت: تو همین صفحه بهتون نشون میده که بسته به موجودی حسابتون و میزان ضرری که متحمل شدید، چه مقداری توکن HTB (توکن اختصاصی هات بیت) به عنوان خسارت بهتون پرداخت میشه.

حالا یه نکته خیلی مهم: در حال حاضر، زمان دقیق واریز این مبالغ و اینکه کی به دستتون میرسه، مشخص نیست. ممکنه چند روز، چند هفته یا حتی بیشتر طول بکشه. هات بیت اعلام کرده که حدود ۱۲ میلیون دلار دارایی به صورت USDC و HTB در اختیار داره که قرار بوده بخش اعظمش رو به عنوان خسارت به کاربرها پرداخت کنه. ولی خب، با توجه به حجم زیاد کاربرها و مشکلاتی که پیش اومده، باید حسابی صبور باشید و دنبال راهی برای پیگیری باشید.

اهمیت تماس با پشتیبانی

اگه تو مراحل بالا به مشکل خوردید یا مورد خاصی دارید که تو این راهنما پوشش داده نشده، بهترین کار اینه که با پشتیبانی هات بیت تماس بگیرید. از بخش Submit your problem می تونید مشکلتون رو مطرح کنید. البته که ممکنه جواب دادن به تیکت ها زمان بر باشه، ولی تنها راه ارتباط رسمی با اون ها همینه.

هشدارهای امنیتی، خیلی جدی بگیرید!

تو اینجور مواقع که یه صرافی بزرگ ورشکست میشه یا تعطیل میشه، کلاهبردارها هم حسابی فعال میشن. ممکنه پیام های جعلی، ایمیل های فیشینگ یا سایت های قلابی ببینید که وعده بازگرداندن سریع سرمایه شما رو میدن. به هیچ عنوان به این وعده ها اعتماد نکنید! اطلاعات شخصی و رمز عبورتون رو به هیچ کس ندید و همیشه از طریق کانال های رسمی هات بیت پیگیری کنید. اگه چیزی مشکوک به نظر اومد، مطمئن باشید کلاهبرداریه.

از سقوط هات بیت چه درس هایی بگیریم؟ (انتخاب صرافی امن، بخصوص برای ما ایرانی ها)

ماجرای هات بیت، تلخ بود ولی یه درس بزرگ به همه داد. بازار رمزارزها، با همه جذابیت هاش، همیشه پر از ریسکه. چه هک باشه، چه نوسانات شدید قیمت، چه قوانین یه شبه و تحریم ها. برای همین، انتخاب یه صرافی امن و مطمئن، از نون شب هم واجب تره، مخصوصاً برای ما ایرانی ها که با هزارتا محدودیت و دردسر دست و پنجه نرم می کنیم.

چرا صرافی های خارجی برای ایرانیان پرریسک ترند؟

خب، حقیقتش اینه که فعالیت تو صرافی های خارجی برای ما ایرانی ها، مثل راه رفتن روی لبه تیغ میمونه. چندتا دلیل اصلی داره:

• محدودیت های احراز هویت (KYC): بیشتر صرافی های بزرگ دنیا، برای فعالیت کامل، ازتون مدارک هویتی می خوان. چون ایران تحریمه، ارائه این مدارک برای ما عملاً غیرممکنه یا خیلی سخته. اگه هم به هر روشی این کار رو انجام بدیم، همیشه خطر لو رفتن هویتمون و مسدود شدن حسابمون هست.
• احتمال مسدود شدن حساب: حتی اگه با روش هایی بتونید احراز هویت رو دور بزنید، باز هم اگه صرافی بویی از ایرانی بودن شما ببره (مثلاً از IP یا الگوی رفتاریتون)، می تونه حسابتون رو بدون هیچ اخطاری مسدود کنه و دارایی هاتون رو بلوکه کنه.
• تحریم ها و قوانین بین المللی: به دلیل تحریم های بین المللی علیه ایران، بیشتر صرافی های خارجی ترجیح میدن با کاربران ایرانی کار نکنند تا خودشون دچار مشکل نشن.

معیارهای انتخاب یه صرافی امن و مناسب

حالا که می دونیم چه خطراتی تو کمینه، بیایید ببینیم موقع انتخاب یه صرافی، به چی ها باید دقت کنیم تا کمتر دچار مشکل بشیم:

1. سابقه و شهرت: دنبال صرافی هایی باشید که سال هاست فعالیت می کنند و سابقه خوبی تو بازار دارن. معمولاً صرافی های تازه کار، ریسک بیشتری دارند.
2. امنیت و بیمه: ببینید صرافی چه تدابیر امنیتی ای داره؟ آیا از تایید هویت دو عاملی (2FA) پشتیبانی می کنه؟ آیا دارایی کاربران رو بیمه کرده؟ (این خیلی مهمه!).
3. پشتیبانی قوی و در دسترس: وقتی مشکلی پیش میاد، باید بتونید با پشتیبانی صرافی ارتباط بگیرید. پشتیبانی سریع و خوب، نشونه حرفه ای بودن یه صرافیه.
4. رگولاتوری و قوانین کشور مبدأ: اگه صرافی تحت نظارت یه نهاد قانونی معتبر باشه، خیلی بهتره. این نشون میده که صرافی مجبور به رعایت یه سری قوانین و استانداردهاست.
5. تنوع ارزها و جفت ارزها: ببینید صرافی چقدر ارز دیجیتال رو پشتیبانی می کنه و آیا اون ارزهایی که شما قصد معامله شون رو دارید، توش پیدا میشه یا نه.
6. کارمزدها: کارمزدها رو با دقت بررسی کنید. بعضی صرافی ها کارمزد کمتری دارن و بعضی ها بیشتر. این تفاوت ها تو بلندمدت می تونه روی سود شما حسابی تاثیر بذاره.

پیشنهاد صرافی های داخلی معتبر و قانونی برای کاربران ایرانی

با توجه به همه این حرف ها، شاید بهترین و امن ترین گزینه برای ما ایرانی ها، استفاده از صرافی های داخلی معتبر و قانونی باشه. این صرافی ها چندتا مزیت بزرگ دارن که کار رو خیلی راحت تر می کنه:

• پشتیبانی فارسی: وقتی با زبون خودت می تونی با پشتیبانی حرف بزنی، کلی از مشکلات حل میشه. دیگه دردسر ترجمه و سوءتفاهم های زبانی رو نداری.
• سهولت احراز هویت: فرآیند احراز هویت تو صرافی های داخلی بر اساس مدارک ایرانیه و معمولاً خیلی راحت تر و سریع تر انجام میشه.
• امنیت بیشتر برای دارایی کاربران ایرانی: چون این صرافی ها تو ایران فعالیت می کنند و تحت قوانین داخلی هستند، دارایی شما کمتر در معرض خطر مسدود شدن به خاطر تحریم های بین المللی قرار می گیره.
• واریز و برداشت ریالی: می تونید راحت پولتون رو به ریال تبدیل کنید و از حساب بانکیتون برداشت کنید یا واریز ریالی انجام بدید.

همین الان هم چندین صرافی ایرانی خوب و معتبر داریم که خدمات باکیفیتی ارائه میدن و می تونن جایگزین های خیلی خوبی برای هات بیت باشن. برای پیدا کردنشون، کافیه یه جستجو تو گوگل بکنید یا از دوستانی که تجربه دارن مشورت بگیرید. حتماً قبل از انتخاب، یه بررسی کامل روی سابقه و امنیتشون انجام بدید.

صرافی های غیرمتمرکز (DEX)؛ جایگزینی امن تر؟

اگه بازم دوست دارید ریسک صرافی های متمرکز رو کم کنید یا کلاً قید احراز هویت رو بزنید، صرافی های غیرمتمرکز (DEX) می تونن گزینه خوبی باشن. تو این صرافی ها، شما دارایی هاتون رو مستقیماً تو کیف پول خودتون نگه می دارید و فقط برای معامله به قراردادهای هوشمند وصل میشید. این یعنی کنترل کامل دارایی تون دست خودتونه و دیگه نگران مسدود شدن حساب توسط یه نهاد متمرکز نیستید.

مزایای DEX ها:

• کنترل کامل بر دارایی: پول شما همیشه تو کیف پول خودتونه.
• بدون نیاز به احراز هویت: برای معامله نیازی به دادن اطلاعات شخصی نیست.
• مقاومت در برابر سانسور: هیچ نهاد مرکزی نمی تونه معاملات شما رو متوقف کنه.

اما خب، DEX ها هم معایب خودشون رو دارن:

• رابط کاربری پیچیده تر: استفاده ازشون برای تازه کارها ممکنه سخت باشه.
• نقدینگی کمتر: ممکنه برای بعضی ارزها، حجم معامله کمتر باشه و ترید کردن سخت بشه.
• کارمزد گس بالا: تو بعضی شبکه ها مثل اتریوم، کارمزد تراکنش ها (گس فی) می تونه خیلی بالا باشه.
• عدم پشتیبانی: اگه اشتباهی تو معامله کنید یا توکنتون رو اشتباهی بفرستید، کسی نیست که کمکتون کنه. مسئولیتش کاملاً با خودتونه.

پس، اگه دنبال امنیت بیشتر و کنترل کامل روی دارایی هاتون هستید، DEX ها می تونن گزینه خوبی باشن، به شرطی که دانش کافی برای استفاده ازشون رو داشته باشید و حواس جمع باشید.

نتیجه گیری

صرافی هات بیت، با وجود ریشه هایی که تو هنگ کنگ و آسیا داشت، یه پلتفرم بین المللی بود که حسابی بین کاربران، مخصوصاً ایرانی ها، محبوب شده بود. اما خب، همونطور که دیدیم، به دلایل مختلفی مثل بحران های اقتصادی بازار، تشدید قوانین، خروج گسترده دارایی کاربران و چالش های امنیتی، مجبور شد چراغ هایش رو خاموش کنه و برای همیشه از صحنه روزگار محو بشه. این ماجرا، یه بار دیگه بهمون نشون داد که بازار رمزارزها، با همه فرصت های بی نظیرش، پر از ریسک و ابهامه. چیزی که دیروز امن به نظر می رسید، ممکنه فردا نباشه.

پس، اگه تو این بازار فعال هستید یا قصد ورود بهش رو دارید، یادتون باشه که تحقیق و آگاهی، مهم ترین ابزار شماست. هیچ وقت تمام تخم مرغ هاتون رو تو یه سبد نچینید و همیشه یه نقشه جایگزین داشته باشید. اولویت اولتون باید همیشه امنیت دارایی هاتون باشه. اگه ایرانی هستید، با توجه به محدودیت ها و تحریم ها، شاید بهتر باشه به فکر صرافی های داخلی معتبر و قانونی باشید یا اگه دانش کافی دارید، سراغ صرافی های غیرمتمرکز برید. اینطوری هم خیالتون راحت تره و هم کمتر تو دام مشکلات ناخواسته می افتید. بازار کریپتو میتونه یه دنیای پر از سود باشه، به شرطی که با چشم باز و قدم های محکم واردش بشید.